Jobi 23

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Hoe ty natoi’ Iobe:

2 “Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.

Mafaitse ty toreoko henaneo, taña-miletraletra ty amy hatreontreoko.

3 Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!

Ehe te napotako ty hahatreavako Aze, hiheovako mb’am-piambesa’e mb’eo.

4 Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.

Halahako aolo’e eo ty amako, vaho hatsafeko veroke ty vavako.

5 Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.

Ho azoko ty entañe havale’e ahy, vaho ho rendreko ty hitsara’e.

6 A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.

Hatreatré’e ami’ty hara’elahin-kaozara’e hao? Aiy, f’ie ho haoñe’e.

7 Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.

Mete hilahatse ama’e ty vañoñe, hamotsorañe ahy nainai’e amy Mpizakakoy.

8 Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;

Hehe te mionjon-draho, f’ie tsy eo, midisa-voly, fa tsy isako,

9 vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.

ie mitoloñ’an-kavia, tsy treako, ie mitolike mb’àn-kavana, tsy rendreko.

10 Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.

Fe arofoana’e ty lala fombàko, ie fa nitsoeha’e le hiboake hoe volamena.

11 Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;

Nahafitinoñe i lia’ey ty tomboko, nifaharako i lala’ey vaho tsy nitsile.

12 nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.

Tsy nisitahako o nafèm-pivimbi’eo; nahajako o tsaram-palie’eo mandikoatse ty anjara rimako.

13 Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,

F’ie tsy roe tsy telo, ia ty hampitolik’ aze? anoe’e iaby ze satrin’arofo’e.

14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.

Ie ro mañeneke o atolots’ ahikoo: maro ty fanoe’e hoe zay.

15 Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.

Aa le hirevendreven-draho añ’atrefa’e eo; zaho mitsakore, le añeveñako.

16 Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.

Ampianifan’ Añahare ty troko, ampangebahebae’ i El-Sadai,

17 Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime”.

Toe tsy naitoañ’ añatrefa’ i ieñey raho, naho nisaroña’e an-tareheko i fimoromoroñañey.