< Jobi 23 >

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Hiob antwortete und sprach:
2 “Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.
Auch heute empört sich meine Klage; seine Hand drückt schwer auf mein Seufzen.
3 Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!
O daß ich ihn zu finden wüßte, gelangen könnte bis zu seinem Richterstuhl!
4 Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.
So wollte ich vor ihm meine Sache darlegen und meinen Mund mit Beweisen füllen.
5 Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.
Ich möchte wissen, was er mir erwidern würde, und erfahren, was er zu mir sagen würde!
6 A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.
Würde er in der Fülle der Macht mit mir streiten? Nein, nur achten würde er auf mich!
7 Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.
Dann würde ein Redlicher mit ihm rechten, und für immer machte ich mich von meinem Richter frei!
8 Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;
Doch - gehe ich ostwärts, so ist er nicht da, und westwärts - so gewahre ich ihn nicht.
9 vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.
Im Norden schafft er, aber ich sehe ihn nicht, biegt ab gen Süden - aber ich erblicke ihn nicht.
10 Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.
Denn er weiß, welchen Wandel ich geführt - prüfte er mich, wie Gold würde ich hervorgehn.
11 Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;
An seiner Spur hat fest mein Fuß gehalten, seinen Weg hab' ich verfolgt, ohne abzuweichen.
12 nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.
Von seiner Lippen Vorschrift wich ich nie, barg in meiner Brust die Worte seines Munds.
13 Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,
Er aber bleibt sich gleich - wer will ihm wehren? Sein Wille begehrt's, da führt er's aus!
14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.
Ja, er wird zu Ende führen, was er mir bestimmt hat, und solcherlei hat er noch vieles im Sinn.
15 Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.
Darum erschrecke ich vor seinem Angesicht; überdenke ich's, so erbebe ich vor ihm.
16 Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.
Ja, Gott hat meinen Mut gebrochen und der Allmächtige hat mich mit Schrecken erfüllt.
17 Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime”.
Denn nicht des Unglücks wegen fühle ich mich vernichtet, noch wegen meiner Person, die Dunkel bedeckt hat.

< Jobi 23 >