Jobi 23

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Mais, répondant, Job dit:

2 “Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.

Maintenant encore mes paroles sont pleines d’amertume, et la violence de ma plaie s’est plus aggravée que mes gémissements.

3 Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!

Qui m’accordera que je sache trouver Dieu, et arriver jusqu’à son trône?

4 Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.

J’exposerai ma cause devant lui, et je remplirai ma bouche de récriminations,

5 Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.

Afin que je sache les paroles qu’il me répondra, et que je comprenne ce qu’il me dira.

6 A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.

Je ne veux pas qu’il lutte contre moi avec beaucoup de force, ni qu’il m’accable par le poids de sa grandeur.

7 Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.

Qu’il mette en avant contre moi l’équité, et ma cause obtiendra la victoire.

8 Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;

Si je vais à l’orient, il ne paraît pas; si à l’occident, je ne l’aperçois point.

9 vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.

Si c’est à gauche, que ferai-je? je ne l’atteindrai pas; si je me tourne à droite, je ne le verrai pas.

10 Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.

Mais pour lui, il connaît ma voie, et il m’a éprouvé comme l’or qui passe par le feu.

11 Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;

Mon pied a suivi ses traces; j’ai gardé sa voie, et je ne m’en suis pas détourné,

12 nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.

Je ne me suis pas écarté des commandements sortis de ses lèvres, et j’ai caché dans mon sein les paroles de sa bouche.

13 Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,

Car lui est seul Tout-Puissant, et personne ne peut détourner sa pensée; et tout ce que son âme a voulu, elle l’a fait.

14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.

Quand il aura accompli en moi sa volonté, il aura encore un grand nombre de moyens semblables à sa disposition.

15 Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.

Et c’est pour cela qu’à sa face je suis troublé, et que, le considérant, je suis agité par la crainte.

16 Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.

Dieu a amolli mon cœur, et, le Tout-Puissant m’a épouvanté.

17 Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime”.

Car je n’ai pas péri à cause des ténèbres qui me pressent, et une obscurité n’a pas couvert ma face.