Jobi 23

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Alors Job prit la parole et dit:

2 “Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.

Oui, aujourd'hui ma plainte est amère, et pourtant ma main retient mes soupirs.

3 Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!

Oh! Qui me donnera de savoir où le trouver, d'arriver jusqu'à son trône!

4 Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.

Je plaiderais ma cause devant lui, et je remplirais ma bouche d'arguments.

5 Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.

Je saurais les raisons qu'il peut m'opposer, je verrais ce qu'il peut avoir à me dire.

6 A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.

M'opposerait-il la grandeur de sa puissance? Ne jetterait-il pas au moins les yeux sur moi?

7 Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.

Alors l'innocent discuterait avec lui, et je m'en irais absous pour toujours par mon juge.

8 Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;

Mais si je vais à l'orient, il n'y est pas; à l'occident, je ne l'aperçois pas.

9 vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.

Est-il occupé au septentrion, je ne le vois pas; se cache-t-il au midi, je ne puis le découvrir.

10 Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.

Cependant il connaît les sentiers où je marche; qu'il m'examine, je sortirai pur comme l'or.

11 Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;

Mon pied a toujours foulé ses traces; je me suis tenu dans sa voie sans dévier.

12 nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.

Je ne me suis pas écarté des préceptes de ses lèvres; j'ai fait plier ma volonté aux paroles de sa bouche.

13 Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,

Mais il a une pensée: qui l'en fera revenir? Ce qu'il désire, il l'exécute.

14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.

Il accomplira donc ce qu'il a décrété à mon sujet, et de pareils desseins, il en a beaucoup.

15 Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.

Voilà pourquoi je me trouble en sa présence; quand j'y pense, j'ai peur de lui.

16 Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.

Dieu fait fondre mon cœur; le Tout-Puissant me remplit d'effroi.

17 Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime”.

Car ce ne sont pas les ténèbres qui me consument, ni l'obscurité dont ma face est voilée.