< Jobi 20 >

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:
Sofar iz Naamata progovori tad i reče:
2 “Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.
“Misli me tjeraju da ti odgovorim, i zato u meni vri to uzbuđenje
3 Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.
dok slušam ukore koji me sramote, al' odgovor mudar um će moj već naći.
4 A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,
Zar tebi nije od davnine poznato, otkad je čovjek na zemlju stavljen bio,
5 triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?
da je kratka vijeka radost opakoga, da kao tren prođe sreća bezbožnička.
6 Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,
Pa ako stasom i do neba naraste, ako mu se glava dotakne oblaka,
7 ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.
poput utvare on zauvijek nestaje; koji ga vidješe kažu: 'Gdje je sad on?'
8 Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.
Kao san bez traga on se rasplinjuje, nestaje ga kao priviđenja noćnog.
9 Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.
Nijedno ga oko više gledat neće, niti će ga mjesto njegovo vidjeti
10 Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.
Njegovu će djecu gonit' siromasi: rukama će svojim vraćati oteto.
11 Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.
Kosti su njegove bujale mladošću; gle, zajedno s njome pokošen je sada.
12 Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,
Zlo bijaše slatko njegovim ustima te ga je pod svojim jezikom skrivao;
13 nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.
sladio se pazeć' da ga ne proguta i pod nepcem svojim zadržavao ga.
14 Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.
Ali hrana ta mu trune u utrobi, otrovom zmijskim u crijevima postaje.
15 Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.
Blago progutano mora izbljuvati. Bog će ga istjerat' njemu iz utrobe.
16 Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.
Iz zmijine glave otrov je sisao: sada umire od jezika gujina.
17 Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.
Potoke ulja on gledat' više neće, ni vidjet' gdje rijekom med i mlijeko teku.
18 Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.
Vratit će dobitak ne okusivši ga, neće uživat' u plodu trgovine.
19 Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.
Jer je sirotinju gnjeo i tlačio, otimao kuće koje ne sazida,
20 Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.
jer ne bješe kraja požudi njegovoj, njegova ga blaga neće izbaviti.
21 Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.
Jer mu proždrljivost ništa ne poštedi, ni sreća njegova dugo trajat neće.
22 Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.
Sred izobilja u škripcu će se naći, svom će snagom na nj se oboriti bijeda.
23 Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.
I dok hranom bude trbuh svoj punio, Bog će na nj pustiti jarost svoga gnjeva, sasut' dažd strelica na meso njegovo.
24 Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.
Ako i izmakne gvozdenom oružju, luk će mjedeni njega prostrijeliti.
25 Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.
Strijelu bi izvuk'o, al' mu probi leđa, a šiljak blistavi viri mu iz žuči. Kamo god krenuo, strepnje ga vrebaju,
26 Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.
na njega tmine sve tajom očekuju. Vatra ga ništi, ni od kog zapaljena, i proždire sve pod njegovim šatorom.
27 Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.
Gle, nebo krivicu njegovu otkriva i čitava zemlja na njega se diže.
28 Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.
Njegovu će kuću raznijeti poplava, otplaviti je u dan Božje jarosti.
29 Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.
Takvu sudbinu Bog priprema zlikovcu i takvu baštinu on mu dosuđuje.”

< Jobi 20 >