Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Job progovori i reče:

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

“TÓa dokle ćete mučit' dušu moju, dokle ćete me riječima satirat'?

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

Već deseti put pogrdiste mene i stid vas nije što me zlostavljate.

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

Pa ako sam zastranio doista, na meni moja zabluda ostaje.

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

Mislite li da ste me nadjačali i krivnju moju da ste dokazali?

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

Znajte: Bog je to mene pritisnuo i svojom me je on stegnuo mrežom.

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

Vičem: 'Nasilje!' - nema odgovora; vapijem - ali za me pravde nema.

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

Sa svih strana put mi je zagradio, sve staze moje u tminu zavio.

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

Slavu je moju sa mene skinuo, sa moje glave strgnuo je krunu.

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

Podsijeca me odasvud te nestajem; k'o drvo, nadu mi je iščupao.

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

Raspalio se gnjev njegov na mene i svojim me drži neprijateljem.

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

U bojnom redu pristižu mu čete, putove proti meni nasipaju, odasvud moj opkoljavaju šator.

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

Od mene su se udaljila braća, otuđili se moji poznanici.

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

Nestade bližnjih mojih i znanaca, gosti doma mog zaboraviše me.

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

Sluškinjama sam svojim kao stranac, neznanac sam u njihovim očima.

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

Slugu zovnem, a on ne odgovara i za milost ga moram zaklinjati.

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

Mojoj je ženi dah moj omrznuo, gadim se djeci vlastite utrobe.

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

I deranima na prezir tek služim, ako se dignem, rugaju se meni.

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

Pouzdanicima sam svojim mrzak, protiv mene su oni koje ljubljah.

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

Kosti mi se za kožu prilijepiše, osta mi jedva koža oko zuba.

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

Smilujte mi se, prijatelji moji, jer Božja me je ruka udarila.

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

Zašto da me k'o Bog sam progonite, zar se niste moga nasitili mesa?

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

O, kad bi se riječi moje zapisale i kad bi se u mjed tvrdu urezale;

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

kad bi se željeznim dlijetom i olovom u spomen vječan u stijenu uklesale!

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

Ja znadem dobro: moj Izbavitelj živi i posljednji će on nad zemljom ustati.

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

A kad se probudim, k sebi će me dići: iz svoje ću puti tad vidjeti Boga.

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

Njega ja ću kao svojega gledati, i očima mojim neće biti stranac: za njime srce mi čezne u grudima.

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

Kad kažete: 'Kako ćemo ga goniti? Koji ćemo razlog protiv njega naći?',

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

mača tad se bojte: grijehu mač je kazna. Saznat ćete tada da imade suda!”