Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are mine.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Are there not mockers around me? and doth [not] mine eye abide in their provocation?
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Lay down now [a pledge], be thou surety for me with thyself: who is he that striketh hands with me?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For thou hast hidden their heart from understanding; therefore thou wilt not exalt [them].
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He that betrayeth friends for a prey — even the eyes of his children shall fail.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
And he hath made me a proverb of the peoples; and I am become one to be spit on in the face.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
And mine eye is dim by reason of grief, and all my members are as a shadow.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Upright men [shall be] astonished at this, and the innocent shall be stirred up against the ungodly;
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
But the righteous shall hold on his way, and he that hath clean hands shall increase in strength.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But as for you all, pray come on again; and I shall not find one wise man among you.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days are past, my purposes are broken off, the cherished thoughts of my heart.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
They change the night into day; the light [they imagine] near in presence of the darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If I wait, Sheol is my house; I spread my bed in the darkness: (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
I cry to the grave, Thou art my father! to the worm, My mother, and my sister!
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
And where is then my hope? yea, my hope, who shall see it?
