Jobi 13
1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
Voilà que mon œil a vu tout cela, mon oreille l'a entendu et compris.
2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
Ce que vous savez, moi aussi je le sais, je ne vous suis en rien inférieur.
3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider ma cause avec Dieu.
4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
Car vous n'êtes que des charlatans, vous êtes tous des médecins inutiles.
5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
Que ne gardiez-vous le silence! Il vous eût tenu lieu de sagesse.
6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
Ecoutez, je vous prie, ma défense, soyez attentifs au plaidoyer de mes lèvres.
7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
Parlerez-vous mensonge en faveur de Dieu, pour lui, parlerez-vous tromperie?
8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
Ferez-vous pour Dieu acception de personnes, vous constituerez-vous avocats?
9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
Vous en saura-t-il gré, s'il sonde vos cœurs? Le tromperez-vous comme on trompe un homme?
10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
Certainement il vous condamnera, si vous faites en secret acception de personnes.
11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
Oui, sa majesté vous épouvantera, ses terreurs tomberont sur vous.
12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
Vos arguments sont des raisons de poussière, vos forteresses sont des forteresses d'argile.
13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
Taisez-vous, laissez-moi, je veux parler; il m'en arrivera ce qu'il pourra.
14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
Je veux prendre ma chair entre les dents, je veux mettre mon âme dans ma main.
15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
Quand il me tuerait, que je n'aurais rien à espérer, je défendrai devant lui ma conduite.
16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
Mais il sera mon salut, car l'impie ne saurait paraître en sa présence.
17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
Ecoutez donc mes paroles, prêtez l'oreille à mon discours.
18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
Voici que j'ai préparé ma cause, je sais que je serai justifié.
19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
Est-il quelqu'un qui veuille plaider contre moi? A l'instant même je veux me taire et mourir.
20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
Seulement épargne-moi deux choses, ô Dieu, et je ne me cacherai pas devant ta face:
21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
éloigne ta main de dessus moi, et que tes terreurs ne m'épouvantent plus.
22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
Après cela, appelle, et je répondrai; ou bien je parlerai d'abord, et tu me répondras.
23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître mes transgressions et mes offenses.
24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
Pourquoi cacher ainsi ton visage, et me regarder comme ton ennemi!
25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
Veux-tu donc effrayer une feuille agitée par le vent, poursuivre une paille desséchée,
26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
pour que tu écrives contre moi des choses amères, pour que tu m'imputes les fautes de ma jeunesse,
27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
pour que tu mettes mes pieds dans les ceps, que tu observes toutes mes démarches, que tu traces une limite à la plante de mes pieds,
28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
alors que mon corps se consume comme un bois vermoulu, comme un vêtement que dévore la teigne.
