Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Alors Job prit la parole et dit:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Vraiment vous êtes aussi sages que tout un peuple, et avec vous mourra la sagesse!

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Moi aussi, j'ai de l'intelligence comme vous, je ne vous le cède en rien, et qui ne sait les choses que vous dites?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Je suis la risée de mes amis, moi qui invoquais Dieu et à qui Dieu répondait; leur risée, moi le juste, l'innocent!...

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Honte au malheur! C'est la devise des heureux; le mépris attend celui dont le pied chancelle.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

La paix cependant règne sous la tente des brigands, la sécurité pour ceux qui provoquent Dieu, et qui n'ont d'autre dieu que leur bras.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Mais, de grâce, interroge les bêtes, et elles t'instruiront, les oiseaux du ciel, et ils te l'apprendront;

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

ou bien parle à la terre, et elle t'enseignera; les poissons même de la mer te le raconteront.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Qui ne sait, parmi tous ces êtres, que la main de Yahweh a fait ces choses,

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

qu'il tient dans sa main l'âme de tout ce qui vit, et le souffle de tous les humains?

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

L'oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, comme le palais savoure les aliments?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Aux cheveux blancs appartient la sagesse, la prudence est le fruit des longs jours.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

En Dieu résident la sagesse et la puissance, à lui le conseil et l'intelligence.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Voici qu'il renverse et l'on ne rebâtit pas; il ferme la porte sur l'homme, et on ne lui ouvre pas.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Voici qu'il arrête les eaux, elles tarissent; il les lâche, elles bouleversent la terre.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

A lui la force et la prudence, à lui celui qui est égaré et celui qui égare.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Il emmène captifs les conseillers des peuples, et il ôte le sens aux juges.

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Il délie la ceinture des rois, et ceint leurs reins d'une corde.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Il traîne les prêtres en captivité, et renverse les puissants.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Il ôte la parole aux hommes les plus habiles, et il enlève le jugement aux vieillards.

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Il verse le mépris sur les nobles, et il relâche la ceinture des forts.

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Il met à découvert les choses cachées dans les ténèbres, et produit à la lumière l'ombre de la mort.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Il fait croître les nations, et il les anéantit; il les étend et il les resserre.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Il ôte l'intelligence aux chefs des peuples de la terre, et les égare dans des déserts sans chemin;

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

ils tâtonnent dans les ténèbres, loin de la lumière; il les fait errer comme un homme ivre.