Jobi 11

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

respondens autem Sophar Naamathites dixit

2 “Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

3 Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

4 Ti ke thënë: “Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje”.

dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

5 Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

6 për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

8 Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish? (Sheol h7585)

excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces (Sheol h7585)

9 Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

longior terrae mensura eius et latior mari

10 Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

11 Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

12 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

13 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

14 në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

16 sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

17 jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

18 Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

19 Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi

20 Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit”.

oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae