Hebrenjve 12
1 Prandaj edhe ne, duke qenë të rrethuar nga një re kaq e madhe dëshmimtarësh, duke hedhur tej çdo barrë dhe mëkatin që na qarkon vazhdimisht duke na joshur, le të rendim me durim në udhën që është përpara nesh,
Nous donc aussi, puisque nous sommes environnés d'une si grande nuée de témoins, rejetant tout fardeau et le péché qui nous enveloppe si facilement, courons avec persévérance dans la carrière qui nous est ouverte,
2 duke i drejtuar sytë te Jezusi, kreu dhe plotësonjësi i besimit, i cili, për gëzimin që ishte përpara tij, duroi kryqin duke e përçmuar fyerjen dhe u ul në të djathtën e fronit të Perëndisë.
regardant à Jésus, le chef et le consommateur de la foi, lui qui, en vue de la joie qui lui était offerte, a souffert la croix, méprisant l'ignominie, et s'est assis à la droite du trône de Dieu.
3 Kujtoni, pra, atë që duroi një kundërshtim të tillë nga ana e mëkatarëve kundër tij, që të mos lodheni dhe të ligështoheni në shpirtin tuaj.
Considérez donc celui qui a supporté une si grande opposition de la part des pécheurs, afin que vous ne vous laissiez pas abattre en perdant courage.
4 Ju akoma nuk keni qëndruar deri në gjak, duke luftuar kundër mëkatit,
Vous n'avez pas encore résisté jusqu'au sang, en combattant contre le péché;
5 dhe keni harruar këshillën që ju drejtohet juve porsi bijve: “Biri im, mos e përçmo qortimin e Perëndisë dhe mos e humb zemrën kur ai të qorton,
et vous avez oublié l'exhortation qui vous est adressée, comme à des fils: «Mon Fils, ne méprise pas le châtiment du Seigneur, et ne perds pas courage, lorsqu'il te reprend;
6 sepse Perëndia ndreq atë që do dhe fshikullon çdo bir që i pëlqen”.
car le Seigneur châtie celui qu'il aime, et il frappe de ses verges tous ceux qu'il reconnaît pour ses enfants»
7 Në qoftë se ju do ta duroni qortimin, Perëndia do t’ju trajtojë si bij; sepse cilin bir nuk e korigjon i ati?
Si vous avez à endurer le châtiment, Dieu vous traite comme des fils; car quel est le fils que son père ne châtie pas?
8 Por, po të mbeteni të pandrequr, ku të gjithë u bënë pjestarë, atëherë jeni kopila dhe jo bij.
Mais si vous êtes exempts du châtiment auquel tous ont part, alors vous êtes des enfants illégitimes; vous n'êtes pas de vrais fils.
9 Pastaj etërit tanë sipas mishit i patëm për të na ndrequr dhe i nderonim ata; a nuk do t’i nënshtrohemi edhe më tepër Atit të shpirtrave, për të jetuar?
Et puisque nos pères selon la chair nous ont châtiés, et que, néanmoins, nous avons eu du respect pour eux, ne serons-nous pas, à bien plus forte raison, soumis au Père des esprits, pour avoir la vie?
10 Sepse ata na ndreqën për pak ditë, ashtu siç u dukej më mirë, kurse ai na ndreq për të mirën tonë që të bëhemi pjestarë të shenjtërisë së tij.
Ceux-là, en effet, nous châtiaient pour un peu de temps, comme ils le trouvaient bon; mais Dieu nous châtie pour notre bien, afin de nous rendre participants de sa sainteté.
11 Çdo ndreqje, pra, aty për aty, nuk duket se sjell gëzim, po hidhërim; por më pas u jep një fryt drejtësie atyre që janë ushtruar me anë të tij.
Il est vrai que tout châtiment semble, au premier abord, un sujet de tristesse, et non pas de joie; mais ensuite il produit un fruit de justice et de paix pour ceux qui ont été ainsi exercés.
12 Prandaj forconi duart e kapitura dhe gjunjët e këputur,
Relevez donc vos mains défaillantes, et vos genoux qui fléchissent.
13 dhe bëni shtigje të drejta për këmbët tuaja, që ajo e cila çalon të mos ndrydhet, por më tepër të shërohet.
Dirigez vos pas dans le droit chemin, afin que le pied qui est boiteux, au lieu de se démettre entièrement, soit guéri.
14 Kërkoni paqe me të gjithë dhe shenjtërim, pa të cilin askush nuk ka për të parë Perëndinë,
Recherchez la paix avec tous, et la sanctification, sans laquelle nul ne verra le Seigneur.
15 duke u kujdesur fort që askush të mos mbetet pa hirin e Perëndisë dhe se mos mbijë ndonjë rrënjë e hidhur dhe t’ju turbullojë dhe me anë të saj të ndoten shumë njerëz;
Veillez à ce que personne ne se prive de la grâce de Dieu, à ce qu'il ne vienne pas à pousser quelque racine d'amertume qui pourrait entraver et infecter la plupart d'entre vous.
16 se mos ndodhet ndonjë kurvar ose profan, si Esau, i cili për një gjellë shiti të drejtën e tij të parëbirnisë.
Veillez à ce qu'il n'y ait parmi vous aucun impur, ni aucun profane comme Ésaü, qui, uniquement pour un plat, vendit son droit d'aînesse.
17 Sepse e dini se, më pas, kur ai deshi të trashëgojë bekimin, iu refuzua, ndonëse e kërkoi me lot, sepse nuk gjeti vend pendimi.
Vous savez, en effet, que plus tard, voulant obtenir la bénédiction paternelle, il fut repoussé; car, bien qu'il l'eût demandée avec larmes, il ne put faire changer son père de résolution.
18 Sepse ju nuk iu afruat malit që mund të kapet me dorë dhe që digjet me zjarr, as errësirës, as territ, as stuhisë,
Vous ne vous êtes pas approchés d'une montagne qu'on pût toucher, ni du feu ardent, ni de l'obscurité, ni des ténèbres, ni de la tempête,
19 as zërit të borisë, as zërit të fjalëve, të cilin ata që e dëgjuan u lutën që atyre të mos u drejtohej më asnjë fjalë,
ni de l'éclat de la trompette, ni de la voix qui parlait, voix si redoutable, que ceux qui l'entendirent demandèrent instamment que la parole ne leur fût plus adressée;
20 sepse nuk mund të duronin urdhërin: “Në se edhe një shtazë e prek malin, të vritet me gurë ose me shigjeta”;
car ils ne pouvaient supporter cette menace: «Même l'animal qui aura touché cette montagne sera lapidé.»
21 dhe aq e llahtarshme ishte pamja, sa Moisiu tha: “Unë jam i frikësuar dhe po dridhem i tëri”.
Et le spectacle était si terrible, que Moïse dit: «Je suis épouvanté et tout tremblant.»
22 Por ju iu afruat malit Sion dhe qytetit të Perëndisë së gjallë, që është Jeruzalemi qiellor, edhe morisë së engjëjve,
Mais vous vous êtes approchés de la montagne de Sion, de la cité du Dieu vivant, la Jérusalem céleste, des myriades qui forment l'assemblée des anges,
23 kuvendit universal dhe kishës të të parëlindurve që janë shkruar në qiej, Perëndisë, gjykatësit të të gjithëve, shpirtërave të të drejtëve që u bënë të përsosur,
de l'Église des premiers-nés inscrits dans les cieux, de Dieu, le juge de tous, des esprits des justes parvenus à la perfection,
24 dhe Jezusit, Ndërmjetësit të Besëlidhjes së re, dhe gjakut të spërkatjes, që flet më mirë se ai i Abelit.
de Jésus, le médiateur de la nouvelle alliance, et du sang de l'aspersion, qui proclame de meilleures choses que celui d'Abel.
25 Shikoni se mos refuzoni atë që flet, sepse në qoftë se nuk shpëtuan ata që refuzuan të dëgjojnë atë që fliste si orakull mbi dhe, aq më pak do të shpëtojmë ne, po të mos refuzojmë të dëgjojmë atë që flet prej qiellit,
Gardez-vous de repousser Celui qui vous parle; car si ceux-là n'ont pas échappé au châtiment, pour avoir repoussé Celui qui se révélait sur la terre, à plus forte raison n'échapperons-nous pas, si nous le repoussons quand il parle du haut des cieux.
26 zëri i të cilit e drodhi atëherë dheun, por tashti bëri këtë premtim, duke thënë: “Unë edhe një herë do të tund jo vetëm dheun, por edhe qiellin”.
Lui dont la voix ébranla alors la terre, et qui maintenant fait cette déclaration: «J'ébranlerai encore une fois non seulement la terre, mais aussi le ciel.»
27 Dhe kjo fjalë “edhe një herë” tregon ndryshueshmërinë e gjërave, që tunden, si të bëra me dorë, që të mbeten ato që nuk tunden.
Or, ces mots: «encore une fois» indiquent la transformation des choses qui, par cela même qu'elles ont été créées, seront un jour ébranlées, afin que subsiste ce qui est inébranlable.
28 Prandaj, duke marrë mbretërinë të patundur, le ta ruajmë këtë hir me anë të të cilit i shërbejmë Perëndisë në një mënyrë të pëlqyeshme, me nderim e me frikë,
Ainsi, puisque nous avons en partage un royaume inébranlable, gardons fidèlement la grâce afin de servir Dieu d'une manière qui lui soit agréable, avec respect et avec crainte;
29 sepse Perëndia ynë është një zjarr që konsumon.
car notre Dieu est aussi un feu consumant.
