Efesianëve 5

1 Bëhuni pra imitues të Perëndisë, si bij shumë të dashur,

Ko ia ke faʻifaʻitaki ʻakimoutolu ki he ʻOtua, ʻo taau mo e fānau ʻofeina;

2 edhe ecni në dashuri, sikurse edhe Krishti na deshi dhe e dha veten e tij për ne, si ofertë e flijim Perëndisë, si një parfum erëmirë.

Pea ʻaʻeva ʻi he ʻofa, ʻo hangē ko e ʻofeina ʻakitautolu ʻe Kalaisi, ʻo ne foaki ia koeʻuhi ko kitautolu ko e hifo mo e feilaulau ki he ʻOtua ko e meʻa namu kakala.

3 Por, ashtu si u ka hije shenjtorëve, as kurvëria, as ndonjë papastërti, as kurnacëri të mos zihet në gojë midis jush;

Ka ko e feʻauaki, mo e ʻuli kotoa pē, mo e manumanu, ke ʻoua naʻa lea tuʻo taha ki ai ʻiate kimoutolu, ʻo hangē ko ia ʻoku taau mo e kāinga māʻoniʻoni;

4 as pandershmëri, as të folur pa mend e të përqeshur, të cilat nuk kanë hije, por më tepër të ketë falenderime.

Pea ko e fakalielia, mo e talanoa launoa, mo e fiengutuhua, ʻaia ʻoku ʻikai lelei: kae lelei lahi ʻae fakafetaʻi.

5 Të dini në fakt këtë: asnjë kurvar, ose i ndyrë ose kurnac, i cili është idhujtar, nuk ka ndonjë trashëgim në mbretërinë e Krishtit dhe të Perëndisë.

He ʻoku mou ʻilo eni, ʻoku ʻikai ha feʻauaki, pe ha taha ʻuli, pe ha tangata manumanu, ʻaia ko e tauhi tamapua, te ne maʻu ha tofiʻa ʻi he puleʻanga ʻo Kalaisi mo e ʻOtua.

6 Askush të mos ju gënjejë me fjalë të kota, sepse, për shkak të këtyre gjërave, vjen zemërimi i Perëndisë mbi bijtë e mosbindjes.

‌ʻOua naʻa kākaaʻi ʻakimoutolu ʻe ha tokotaha ʻaki ʻae ngaahi lea launoa: he koeʻuhi ko e ngaahi meʻa ni ʻoku hoko ai ʻae houhau ʻoe ʻOtua ki he fānau talangataʻa.

7 Mos jini, pra, shokë me ta.

Ko ia ke ʻoua naʻa mou kau fakataha mo kinautolu.

8 Sepse dikur ishit errësirë, por tani jeni dritë në Zotin; ecni, pra, si bij të dritës,

He naʻa mou fakapoʻuli ʻi muʻa, ka kuo mou māmangia eni ʻi he ʻEiki: mou ʻaʻeva ʻo taau mo e fānau ʻoe maama:

9 sepse fryti i Frymës konsiston në gjithçka që është mirësi, drejtësi dhe të vërtetë,

(He ko e fua ʻoe Laumālie ʻoku ʻi he ngaahi angalelei kotoa pē mo e māʻoniʻoni mo e moʻoni: )

10 duke provuar çfarë është e pranueshme për Perëndinë.

‌ʻO ʻilo ai ʻaia ʻoku lelei ki he ʻEiki.

11 Dhe mos merrni pjesë në punët e pafrytshme të errësirës, por më tepër t’i qortoni,

Pea ʻoua naʻa mou kau ʻi he ngaahi ngāue taʻefua ʻoe fakapoʻuli, ka mou valokiʻi muʻa ia.

12 sepse ato që bëjnë ata në fshehtësi, është turp edhe të thuhen.

He ko e meʻa fakamā ke lea ki he ngaahi meʻa ʻoku fai ʻekinautolu ʻi he fufū.

13 Kurse të gjitha gjërat, kur dalin në dritë, bëhen të dukshme, sepse çdo gjë që shfaqet është dritë.

Ka ko e ngaahi meʻa kotoa pē kuo hā kuo fakahā ia ʻe he maama: he ko ia kotoa pē ʻoku fakahā, ko e maama ia.

14 Prandaj Shkrimi thotë: “Zgjohu, ti që fle, dhe ringjallu prej së vdekurish, dhe Krishti do të shndrisë mbi ty”.

Ko ia ʻoku pehē ʻe ia, “ʻĀ, ʻa koe ʻoku mohe, pea tuʻu hake mei he mate, pea ʻe foaki ʻe Kalaisi ʻae maama kiate koe.”

15 Kujdesuni, pra, që të ecni me kujdes dhe jo si të marrët, por si të mençurit,

Ko ia mou vakai ke mou ʻaʻeva fakaʻehiʻehi, ʻikai hangē ko e kau vale, kae hangē ko e poto,

16 duke e shfyrtësuar kohën, sepse ditët janë të mbrapshta.

‌ʻO ngāueʻaki ʻae kuonga ke lelei, koeʻuhi ʻoku kovi ʻae ngaahi ʻaho.

17 Prandaj mos u bëni të pakujdesshëm, por kuptoni cili është vullneti i Zotit.

Ko ia ke ʻoua naʻa mou taʻepoto, ka mou ʻilo pe ko e hā ʻae finangalo ʻoe ʻEiki.

18 Dhe mos u dehni me verë, në të cilën ka shthurje, por mbushuni me Frymë,

Pea ʻoua naʻa konā ʻi he uaine, ʻaia ʻoku tupu ai ʻae fakalielia; ka ke fonu ʻakimoutolu ʻi he Laumālie;

19 duke i folur njeri tjetrit me psalme, himne dhe këngë frymërore, duke kënduar dhe duke lavdëruar Zotin me zemrën tuaj,

‌ʻO fealēleaʻaki ʻakimoutolu ʻi he ngaahi saame, mo e himi, mo e hiva fakalaumālie, ʻo hiva ke ʻai ʻae mālie ʻi homou loto ki he ʻEiki;

20 duke e falënderuar vazhdimisht për çdo gjë Perëndinë dhe Atin, në emër të Zotit tonë Jezu Krisht;

‌ʻO ʻatu ʻae fakafetaʻi maʻuaipē ʻi he ngaahi meʻa kotoa pē ki he ʻOtua ko e Tamai ʻi he huafa ʻo hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi;

21 nënshtrohuni njëri-tjetrit në druajtjen e Krishtit!

‌ʻO fefakavaivaiʻaki ʻakimoutolu kiate kimoutolu ʻi he manavahē ki he ʻOtua.

22 Ju, gratë, nënshtrohuni burrave tuaj porsi Zotit,

‌ʻAe kau fefine, mou fakavaivai ʻakimoutolu ki homou husepāniti ʻomoutolu, ʻo hangē ki he ʻEiki.

23 sepse burri është kreu i gruas, sikurse edhe Krishti është kreu i kishës, dhe ai vetë është Shpëtimtari i trupit.

He ko e ʻulu ʻoe fefine ʻae husepāniti, ʻio, ʻo hangē ko e ʻulu ʻa Kalaisi ki he siasi: pea ko e fakamoʻui ia ʻoe sino.

24 Ashtu si kisha i është nënshtruar Krishtit, kështu gratë duhet t’i nënshtrohen burrave të tyre në çdo gjë.

Ko ia ʻo hangē ʻoku anganofo ʻae siasi kia Kalaisi, ke pehē ʻae kau fefine ki honau husepāniti ʻonautolu ʻi he meʻa kotoa pē.

25 Ju, burra, t’i doni gratë tuaja, sikurse edhe Krishti ka dashur kishën dhe e ka dhënë veten e vet për të,

‌ʻAe kau tangata, mou ʻofa ki homou uaifi, ʻo hangē ko e ʻofa ʻa Kalaisi ki he siasi, ʻo ne foaki ia koeʻuhi ko ia;

26 që ta shenjtërojë, pasi e pastroi me larjen e ujit me anë të fjalës,

Koeʻuhi ke ne fakatapui mo fakamaʻa ia ʻi he fufulu ʻoe vai ʻi he folofola,

27 që ta nxjerrë atë përpara vetes të lavdishme, pa njolla a rrudha a ndonjë gjë të ti-llë, por që të jetë e shenjtë dhe e paqortueshme.

Koeʻuhi ke ne ʻatu ia kiate ia ko e siasi kuo teunga lahi, pea ʻikai hano ʻila, pe ha feʻufeʻu, pe ha meʻa pehē ʻe taha; ka koeʻuhi ke māʻoniʻoni pea taʻehanomele.

28 Kështu burrat duhet t’i duan gratë e veta porsi trupat e tyre; kush do gruan e vet do vetveten.

‌ʻOku totonu ke ʻofa ʻae kau tangata ki honau uaifi ʻo hangē ko honau sino ʻonautolu, Ko ia ʻoku ʻofa ki hono uaifi, ʻoku ʻofa ia kiate ia.

29 Sepse askush nuk urreu mishin e vet, por e ushqen dhe kujdeset me butësi për të, sikurse edhe Zoti bën me kishën,

He ʻoku teʻeki ha tangata ʻe fehiʻa ki hono sino ʻoʻona; ka ʻoku fafanga ʻo fakamoʻui ia, ʻo hangē ko e ʻEiki ki he siasi:

30 sepse ne jemi gjymtyrë të trupit të tij, të mishit të tij dhe të kockave të tij.

He ko e ngaahi kupu ʻakitautolu ʻo hono sino, ʻo hono kakano, mo hono hui.

31 “Prandaj njeriu do të lërë babanë e vet dhe nënën e vet dhe do të bashkohet me gruan e vet, dhe të dy do të bëhen një mish i vetëm”.

“Ko e meʻa ni ʻe tukuange ai ʻe he tangata ʻa ʻene tamai mo ʻene faʻē, pea hoko ia ki hono uaifi, pea ʻe kakano taha pe ʻakinaua.”

32 Ky mister është i madh; tani unë e them në lidhjen me Krishtin dhe me kishën.

Ko e meʻa fakalilolilo lahi eni: ka ʻoku kau ʻeku lea kia Kalaisi mo e siasi.

33 Por secili nga ju kështu ta dojë gruan e vet sikurse e do veten e vet; dhe po kështu gruaja ta respektojë burrin.

Ka mou taki taha ʻofa ʻae tangata ki hono uaifi ʻo hangē pe ko ia; pea ke fakaʻapaʻapa ʻae fefine foki ki hono husepāniti.