< Efesianëve 4 >

1 Unë, pra, i burgosuri për Zotin, ju bëj thirrje që të ecni denjësisht sipas thirrjes për të cilën u thirrët,
Pea ko eni, ko au ko e pōpula ʻae ʻEiki, ʻoku ou kole kiate kimoutolu, ke mou ʻaʻeva ʻo taau mo e ui ʻaia kuo uiuiʻi ʻaki ʻakimoutolu,
2 me çdo përulësi e zemërbutësi, me durim, duke e duruar njëri-tjetrin në dashuri,
‌ʻI he angavaivai kotoa pē mo e angamalū, mo e kātaki fuoloa, ʻo fekātakiʻaki ʻi he ʻofa;
3 duke u përpjekur të ruani unitetin e Frymës në lidhjen e paqes.
‌ʻO ʻahiʻahi lahi ke tauhi ʻae feʻofoʻofani ʻoe Laumālie ʻi he noʻo ʻoe melino.
4 Éshtë një trup i vetëm dhe një Frym i vetëm, sikurse ju u thirrët në shpresën e vetme të thirrjes suaj.
‌ʻOku taha pe ʻae sino pea taha ʻae Laumālie, ʻio, ʻo hangē kuo ui ʻakimoutolu ki he ʻamanaki lelei pe taha ʻo homou uiuiʻi;
5 Éshtë një Zot i vetëm, një besim i vetëm, një pagëzim i vetëm,
Ko e ʻEiki pe taha, ko e tui pe taha, ko e papitaiso pe taha,
6 një Perëndi i vetëm dhe Atë i të gjithëve, që është përmbi të gjithë, në mes të të gjithëve dhe në ju të gjithë.
Ko e ʻOtua pe taha mo e Tamai ʻatautolu kotoa pē, ʻaia ʻoku māʻolunga he meʻa kotoa pē, pea ʻi he meʻa kotoa pē, pea ʻoku nofoʻia ʻakimoutolu kotoa pē.
7 Po secilit nga ne iu dha hiri sipas masës së dhuntisë së Krishtit.
Ka kuo foaki kiate kitautolu taki taha kotoa pē ʻae ʻofa, ʻo fakatatau ki hono lahi ʻoe foaki ʻa Kalaisi.
8 Për ç’ka Shkrimi thotë: “Kur ai u ngjit lart, ai e burgosi burgosjen dhe u dha dhurata njerëzve”.
Ko ia ʻoku ne pehē ai, “ʻI heʻene ʻalu hake ki ʻolunga, naʻa ne taki pōpula ʻae fakapōpula, ʻo ne ʻatu ʻae ngaahi foaki ki he kakai.”
9 Tani kjo: “Ai u ngjit”, ç’do të thotë tjetër përveç se ai më parë edhe kishte zbritur në pjesët më të ulta të dheut?
(Pea ko ʻene “ʻalu hake,” ko e hā ia ka koeʻuhi naʻe tomuʻa ʻalu hifo ia ki he ngaahi potu ʻi mama ki lalo ni?
10 Ai që zbriti është po ai që edhe u ngjit përmbi të gjithë qiejt, për të përmbushur të gjitha gjërat.
Ko ia naʻa ne ʻalu hifo, ko ia ia foki naʻa ne ʻalu hake ʻo māʻolunga lahi ʻaupito ʻi he ngaahi langi kotoa pē, koeʻuhi ke ne fakafonu ʻae ngaahi meʻa kotoa pē.)
11 Dhe ai vetë i dha disa si apostuj, të tjerë si profetë, të tjerë si ungjilltarë dhe të tjerë si barinj e mësues,
Pea “naʻa ne foaki ʻae niʻihi,” ko e kau ʻaposetolo; mo e niʻihi, ko e kau palōfita; mo e niʻihi, ko e kau ʻevangeliō; mo e niʻihi, ko e kau faifekau mo e kau akonaki;
12 për përsosjen e shenjtorëve, për veprën e shërbimit dhe për ndërtimin e trupit të Krishtit,
Ko hono fakahaohaoa ʻoe kakai māʻoniʻoni, mo e ngāue fakafaifekau, ke langa hake ʻae sino ʻo Kalaisi:
13 derisa të arrijmë të gjithë te uniteti i besimit dhe të njohjes së Birit të Perëndisë, te një njeri i përsosur, në masën e shtatit të plotësisë së Krishtit,
Kae ʻoua ke tau hoko kotoa pē ki he fakataha ʻi he tui, pea mo e ʻiloʻi ʻoe ʻAlo ʻoe ʻOtua, ki he tangata haohaoa, ki he fuofua ʻo hono lahi ʻoe fonu ʻo Kalaisi:
14 që të mos jemi më foshnja, të lëkundur dhe të transportuar nga çdo erë doktrineje, nga mashtrimi i njerëzve, nga dinakëria e tyre nëpërmjet gënjeshtrave të gabimit,
Koeʻuhi ke ʻoua naʻa tau kei fakatamaiki, ʻo feliliʻaki, mo feʻaveʻaki fano ʻe he matangi ʻoe akonaki kotoa pē, ʻi he poto kākā ʻoe tangata, mo e poto ʻi he fiemuʻa, ʻaia ʻoku nau toka tataʻo ai ke kākaaʻi;
15 por, duke thënë të vërtetën me dashuri, të rritemi në çdo gjë drejt atij që është kreu, Krishti.
Kae lea ʻaki ʻae moʻoni ʻi he ʻofa, pea tupu hake ʻiate ia, ʻaia ko Kalaisi ko e ʻulu, ʻi he meʻa kotoa pē:
16 Prej të cilit gjithë trupi, i lidhur mirë dhe i bashkuar, me anë të kontributit që jep çdo gjymtyrë dhe sipas forcës së çdo pjese të veçantë, shkakton rritjen e trupit, për ndërtimin e vetes së tij në dashuri.
‌ʻAia ʻoku fakahokohoko ai ʻae sino kotoa, pea fakataha ʻi he meʻa ʻoku tokoni ʻaki ʻe he kupu kotoa pē, ʻo fakatatau ki hono faʻa fai ʻi he fua ʻoe potu kotoa pē, ʻoku tupulaki ai ʻae sino, pea langa hake ia ʻi he ʻofa.
17 Këtë, pra, po dëshmoj në Zotin: të mos ecni më si po ecin ende johebrenjtë e tjerë, në kotësinë e mendjes së tyre,
Pea ko e meʻa ni, ʻoku ou tala mo fakapapau ʻi he ʻEiki, ke ʻoua te mou kei ʻaʻeva ʻo hangē ko e ʻaʻeva ʻae Senitaile kehe, ʻi he vale ʻo honau loto,
18 të errësuar në mendje, të shkëputur nga jeta e Perëndisë, për shkak të padijes që është në ta dhe ngurtësimit të zemrës së tyre.
Kuo fakapoʻuli honau loto, kuo fakamavaheʻi mei he moʻui fakaʻotua, ʻi he vale ʻoku ʻiate kinautolu, ko e meʻa ʻi he fefeka ʻo honau loto:
19 Ata, duke u bërë të pandjeshëm, e dhanë veten në shthurje, duke kryer çdo papastërti me lakmi të pangopur.
‌ʻAkinautolu ʻoku taʻeongoʻi, kuo nau tukuange ʻakinautolu ki he anga fakalielia, ke fai ʻae meʻa ʻuli kotoa pē ʻi he fiefie fai.
20 Por ju nuk e keni njohur kështu Krishtin,
Ka kuo ʻikai pehē hono akonekina ʻakimoutolu meia Kalaisi;
21 në qoftë se e keni dëgjuar atë dhe keni qënë të mësuar në të sipas së vërtetës që është në Jezusin,
He kuo fanongo ʻakimoutolu kiate ia, pea kuo akonekina ʻakimoutolu meiate ia, ʻo fakatatau ki he moʻoni ʻoku ʻia Sisu:
22 që të zhvisheni, për sa i takon sjelljes së mëparshme, nga njeriu i vjetër që korruptohet me anë të lakmive të gënjeshtrës,
Pea ko e meʻa ʻi he ʻulungāanga motuʻa, ke mou siʻaki ʻae tangata motuʻa, ʻaia ʻoku fakalielia, pea tatau mo e ngaahi holi kovi fakakākā;
23 dhe të përtëriteni në frymën e mendjes suaj
Pea ke fakafoʻou ʻakimoutolu ʻi he tefito ʻo homou loto;
24 dhe të visheni me njeriun e ri, të krijuar sipas Perëndisë në drejtësinë dhe shenjtërinë e së vërtetës.
Pea ke ʻai ʻekimoutolu ʻae tangata foʻou, ʻaia ʻoku fakatupu ke tatau mo e ʻOtua ʻi he angatonu mo e māʻoniʻoni moʻoni.
25 Prandaj, duke e lënë mënjanë gënjeshtrën, secili t’i thotë të vërtetën të afërmit të vet, sepse jemi gjymtyrë, njeri me tjetrin.
Ko ia ke liʻaki ʻae loi, kae taki taha lea ʻaki ʻae moʻoni ki hono kaungāʻapi: he ʻoku tau fekupuʻaki ʻakitautolu.
26 Zemërohuni dhe mos mëkatoni; dielli të mos perëndojë mbi inatin tuaj;
Ke mou ʻita, kae ʻalu hifo ʻae laʻā mo hoʻomou ʻita:
27 dhe mos i jepni vend djallit.
Pea ʻoua naʻa fakaʻataʻatā ki he tēvolo.
28 Ai që vidhte, le të mos vjedhë më, por më tepër të mundohet duke bërë ndonjë punë të mirë me duart e veta, që të ketë t’i japë diçka atij që ka nevojë.
Ko ia ia naʻe kaihaʻa, ke ʻoua ʻe toe kaihaʻa: ka ne ngāue muʻa, ʻo fai ʻaki hono nima ʻae meʻa ʻoku lelei, koeʻuhi ke ne maʻu ke foaki kiate ia ʻoku masiva.
29 Asnjë fjalë e keqe le të mos dalë nga goja juaj, por ajo që është e mirë për ndërtimin, sipas nevojës, që t’u japë hir atyre që dëgjojnë.
Ke ʻoua naʻa haʻu ha talanoa ʻuli mei homou ngutu, ka ko ia ʻoku lelei ʻo ʻaonga ke langaʻaki hake, koeʻuhi ke tupu ai ʻae tokoni ki he kau fanongo.
30 Dhe mos e trishtoni Frymën e Shenjtë të Perëndisë, me të cilin u vulosët për ditën e shpengimit.
Pea ʻoua naʻa fakamamahi ki he Laumālie Māʻoniʻoni ʻoe ʻOtua, ʻaia kuo silaʻi ʻaki ʻakimoutolu ki he ʻaho ʻoe huhuʻi.
31 Le të flaket larg jush çdo hidhërim, zemërim, inat, trazirë dhe shpifje me çdo ligësi.
Tuku ke mamaʻo ʻiate kimoutolu ʻae loto kovi kotoa pē, mo e ʻita, mo e lili, mo e feʻiohoʻaki, mo e lea fakakovi, mo e fakafasifasi kotoa pē:
32 Por jini të mirë dhe të mëshirshëm njeri me tjetrin, duke e falur njëri-tjetrin, sikurse edhe Perëndia ju ka falur në Krishtin.
Kae feangaleleiʻaki ʻakimoutolu kiate kimoutolu, ʻo manavaʻofa, ʻo fefakamolemoleʻaki ʻakimoutolu, ʻo hangē ko e fakamolemolea ʻakimoutolu ʻe he ʻOtua koeʻuhi ko Kalaisi.

< Efesianëve 4 >