Veprat e Apostujve 14

1 Ndodhi që edhe në Antioki ata hynë në sinagogën Ejudenjve dhe folën në mënyrë të tillë, sa një turmë e madhe Judenjsh dhe Grekësh besuan,

Дэ Иконии Павло тай Варнава їтханэ заджиле дэ иудеенгири синагога тай дэдумане кади, со патине фартэ бут иудеен тай греконэн.

2 Porjudenjtë që nuk besuan i nxitën dhe i acaruan shpirtrat e johebrenjve kundër vëllezërve.

Ай иудея, савэ отпхэндэпэ лэнди тэ патя, ваздэне тай мижардэ пэ пхралэн наиудеен.

3 Ata, pra, qëndruan shumë kohë atje, duke folur lirisht në Zotin, i cili jepte dëshmi fjalës së hirit të tij, duke lejuar që me anë të duarve të tyre të bëheshin shenja dhe mrekulli.

Нэ вса ж Павло тай Варнава сле котэ бут вряма. Вонэ бидаракоро дэдумане пала Рае, Саво допхэнэлас лав пала Лэхкоро мищимо и дэлас лэнди зор тэ терэ допхэнимо тай дывуря.

4 Por popullsia e qytetit u nda: disa mbanin anën e Judenjve dhe të tjerë atë të apostujve.

Кодэла, ко джювэнас дэ форо, розмардэпэ по епаш. Екх мануша подрицарэнас иудеен, ай авэр — апостолонэн.

5 Por kur u bë një orvatje nga ana e johebrenjve dhe e Judenjve me krerët e tyre për t’i keqtrajtuar apostujt dhe për t’i vrarë me gurë,

Нэ кала наиудея тай иудея їтханэ пэхкэрэ пхурэдэрэнца закамле тэ прытховэ зор тай тэ помарэ лэн барэнца,

6 ata e morën vesh dhe ikën në qytetet e Likaonisë: në Listra, në Derbë dhe në krahinën përreth,

вонэ уджянгле пала кода, нашле тай проджиле пхув Ликаония, форуля Листра тай Дервия и пхуя, савэ сле пашэ лэн,

7 dhe atje vazhduan të ungjillëzonin.

тев дурэдэр розпхэнэнас Бахтало Лав.

8 Dhe në Listra ishte një njeri me këmbë të paralizuara, që rrinte gjithnjë ndenjur dhe nuk kishte ecur kurrë, sepse ishte sakat që nga barku i së ëmës.

Дэ Листра джювда бизоракоро мануш, саво пэхкэрэ бэнимастар на пхирэлас пурэнца. Екхвар, кала вов бэшэлас,

9 Ky e dëgjoi duke folur Palin, i cili nguli sytë mbi të dhe pa se ai kishte besim për t’u shëruar,

вов шунда Павлохкоро лав. Павло же подыкхля пэр лэстэ тай полиля, со лэстэ исин патявимо, соб тэ састярэпэ.

10 dhe tha me zë të lartë: “Çohu në këmbë!”. Dhe ai hovi lart dhe nisi të ecë.

— Вщи пэ тирэ пурэ тай пхир! — зоралэ ґласоґа пхэнда Павло. Кодэва всхукля тай ачиля тэ пхирэ.

11 Turma, kur pa ç’kishte bërë Pali, e ngriti zërin duke thënë në gjuhën likaonike: “Perënditë zbritën ndër ne, në trajtë njeriu”.

Мануша удыкхле, со терда Павло тай типисиле пав ликаонско чиб: — Амэндэ сджиле дэвэла, поджилэ пэ манушэн!

12 Dhe e quanin Barnabën Jupiter, Palin Mërkur, sepse ai fliste më shumë.

Вонэ пхэнэнас пэ Варнава «Зевсо», а пэ Павло — «Гермесо», колэсти со вов будэр дэдумэлас.

13 Atëherë prifti i Jupiterit, që e kishte tempullin në hyrje të qytetit të tyre, solli dema me kurora pranë portave dhe donte të ofronte një flijim bashkë me turmën.

Англа форо сля храмо, тев тэлёнас Зевсости, тай лэхкоро рашай анда форохкэрэ вударэндэ гурувэн тай винци, колэсти со камля їтханэ манушэнца тэ анэ лэнди жэртва.

14 Por apostujt Barnaba dhe Pal, kur dëgjuan këtë, i grisën rrobat e tyre dhe u turrën në mes të turmës, duke thirrur e duke thënë:

Кала апостолуря Павло тай Варнава ушундэ пала кода, вонэ розчиндэ пэхкири їда, чутэпэ машкар манушэн тай ачиле тэ типисявэ:

15 “O burra, pse bëni këto gjëra? Edhe ne jemi njerëz me të njëjtën natyrë si ju, dhe po ju shpallim lajmin e mirë, që ju nga këto gjëra të kota të ktheheni te Perëndia e gjallë që ka bërë qiellin, dheun, detin dhe të gjitha gjërat që janë në ta.

— Муршалэ, со тумэ терэн? Амэ — кацавэ ж мануша, сар и тумэ! Амэ андэ тумэнди Бахтало Лав тай камах, соб тумэ тэ отпхэнэнпэ хохавнэ дэвлэндар и обрисиле джювдэ Дэвлэстэ, Саво стерда болыбэн, пхув, море и вса, со дэ лэн исин.

16 Në brezat që shkuan ai la që të gjitha kombet të ndjekin rrugët e tyre;

Дэ думутни вряма Вов помукэлас всавэрэ манушэнгэрэ родонэнди тэ пхирэ лэнгэрэ дромэнца,

17 por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim”.

нэ на пэрэачелас тэ допхэнэ пала Пэ, кала терэлас мищимо тай бичалэлас тумэнди брышынд болыбнастар и вряма тэ стидэ плодуря, кала дэлас тумэнди хамо тай пхэрдярэлас тумарэ їлэ лошаґа.

18 Duke thënë këto gjëra, mundën t’i ndalin me vështirësi turmat që të mos u bëjnë flijim.

Тай кацик кадэлэ лавэнца вонэ допхэндэ манушэнди, соб важ лэн тэ на анэн жэртва.

19 Por në atë kohë erdhën disa Judenj nga Antiokia dhe nga Ikoni; ata, mbasi ia mbushën mendjen turmës, e gjuajtën me gurë Palin dhe, duke menduar se kishte vdekur, e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit.

Иудея, савэ авиле Антиохиятар тай Икониестар, пэрэцырдэне гроза манушэн пэ пэхкири риг. Павло помардэ барэнца тай выцырдэне пала форо. Вонэ думисардэ, со вов муля.

20 Por, kur dishepujt u mblodhën rreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet; dhe të nesërmen u nis me Barnabën për në Derbë.

Нэ кала сиклярнэ стидэнепэ паша лэ, вов ущиля тай упалэ джиля дэ форо. Пэ авэр диво вов тай Варнава джиле дэ Дервия.

21 Dhe, mbasi ungjillëzuan atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listra, në Ikon dhe në Antioki,

Вонэ дэдумане Бахтало Лав дэ кадэва форо тай тердэ сиклярнэнца бут манушэн. Тунчи вонэ упалэ проджиле Листра, Иконии тай Антиохия.

22 duke fuqizuar shpirtërat e dishepujve dhe duke i këshilluar që të ngulmojnë në besim, dhe duke thënë se me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë.

Котэ вонэ подрицарэнас сиклярнэнгоро фано тай прыакхарэнас, соб кодэла тэ аченпэ дэ патявима. — Англа колэ, сар тэ заджя дэ Дэвлэхкоро Тхагаримо, амэнди трэбуни тэ прылэ бут грыжа, — пхэнэнас вонэ.

23 Dhe mbasi caktuan për ta pleqtë në çdo kishë, u lutën dhe agjëruan, i lanë në dorën e Zotit, në të cilin kishin besuar.

Павло тай Варнава дэ кожно кхандири возтховэнас васта пэ манушэн тай терэнас лэндар пхурэдэрэн. Тунчи лиле посто тай поманглепэ, и пэрэдэне лэн Раести, дэ Савэ вонэ упатине.

24 Dhe, mbasi e përshkuan Pisidinë, ardhën në Panfili.

Тунчи вонэ проджиле Писидия тай авиле дэ Памфилия.

25 Dhe, mbasi e shpallën fjalën në Pergë, zbritën në Atali.

Кала ж вонэ пхэндэ лав дэ Перга, котарь авиле дэ Атталия.

26 Pastaj që andej lundruan për në Antioki, prej nga ishin rekomanduar në hir të Perëndisë për veprën që posa kishin kryer.

Котарь вонэ лагле пав пане дэ Антиохия, тев, пав Дэвлэхкоро мищимо, лэн майанглал вытидэне пэ бути, сави вонэ и тердэ.

27 Si arritën atje, mblodhën kishën dhe treguan ç’gjëra të mëdha kishte kryer Perëndia me anë të tyre dhe si u kishte hapur johebrenjve derën e besimit.

А кала вонэ авиле дэ Антиохия, тунчи стидэне кхандири тай розпхэндэ пала вса, со Дэвэл терда лэнгэрэ вастэнца, и сар Вов оттерда вудара патявимастэ наиудеенди.

28 Dhe qëndruan atje me dishepujt mjaft kohë.

Тай бут вряма просле котэ їтханэ сиклярнэнца.