< Mga Awit 120 >

1 Sa aking kahirapan tumawag ako kay Yahweh, at sinagot niya ako.
Ich rufe zu Jehovah in meiner Drangsal, und Er antwortet mir.
2 Iligtas mo ang aking buhay, O Yahweh, mula sa mga sinungaling na labi at mula sa mandarayang dila.
Jehovah, errette meine Seele von der Lüge Lippe, von der Zunge des Trugs.
3 Paano ka niya parurusahan, at ano pa ang magagawa sa iyo, ikaw na may sinungaling na dila?
Was gibt dir und was tut sie dir dazu, die Zunge des Trugs.
4 Papanain ka niya ng matalim na mga pana ng mandirigma, kung saan hinulma sa mainit na mga uling ng puno ng tambo.
Die Pfeile des Helden sind geschärft an den Glühkohlen des Wacholders.
5 Kaawaan ako dahil pansamantala akong naninirahan sa Mesech; nanirahan ako dati sa mga tolda ng Kedar.
Wehe mir, daß ich in Meschech mich aufhalte, daß ich wohne bei Kedars Zelten.
6 Matagal akong nanirahan kasama silang napopoot sa kapayapaan.
Zu viel wohnt meine Seele bei dem, der Frieden haßt.
7 Ako ay para sa kapayapaan, pero kapag ako ay nagsasalita, (sila) ay para sa digmaan.
Ich bin für Frieden; aber wenn ich rede, sind sie für Krieg.

< Mga Awit 120 >