Job 39
1 Kan du sätta tiden, när stengetterna skola kidla på bergen? Eller hafver du märkt, när hindarna gå hafvande?
Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
2 Hafver du räknat deras månader, när de fulle varda; eller vetst du tiden, när de skola föda?
Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
3 De böja sig, när de föda, och rifva sig, och låta ut sina ungar.
Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
4 Deras ungar varda fete, och växa ute; de gå ut, och komma intet till dem igen.
Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
5 Ho hafver låtit vildåsnan så fri gå? Ho hafver vildåsnans band upplöst;
Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
6 Hvilkom jag markena till hus gifvit hafver, och öknena till boning?
[Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
7 Han gör lek af stadsbullret; plågarenas trug hörer han intet.
On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
8 Han ser efter bergen, der hans bet är, och söker hvar grönt är.
Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
9 Menar du, att enhörningen skall tjena dig, och skall blifva vid dina krubbo?
Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
10 Kan du binda honom oket uppå i dina fårar, så att han efter dig plog drager i dalomen?
Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
11 Kan du förlåta dig på honom, deraf att han mycket förmår, och låta honom för dig arbeta?
Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
12 Kan du betro honom, att han drager dig dina säd hem igen, och församlar henne i dina lado?
Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
13 Påfoglens vingar äro skönare än storkens, eller strutsfoglens vingar;
Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
14 Som sin ägg lägger i jordena, och låter heta jordena utkläcka dem.
Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
15 Han förgäter, att de måga varda trampade, och något vilddjur sönderslår dem.
I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
16 Han är så hård emot sina ungar, likasom de icke voro hans; han aktar icke, att han arbetar fåfängt;
Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
17 Ty Gud hafver förtagit honom visdom, och hafver intet förstånd gifvit honom.
Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
18 På den tiden han reser sig, upphöjer han sig, och bespottar både häst och man.
Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
19 Kan du gifva hästenom kraft; eller kan du pryda hans hals med hans gnäggande?
Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
20 Kan du förfara honom såsom gräshoppor? Hvad förfärligit är, det är hans nos pris.
Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
21 Han rifver jordena, och är frimodig i sin starkhet; och drager ut emot den väpnada.
Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
22 Han bespottar räddhågan, och förfäras intet; och flyr icke för svärd;
Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Det ännu kogret emot honom skallrade, och glimmade både glafven och sköld.
Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
24 Han skälfver och rasar, och trampar jordena; och tror intet, att trummeten lyder.
Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
25 När trummeten fast klingar, säger han huj; och känner lukten af stridene lång väg, Förstarnas rop och fröjd.
Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
26 Flyger höken genom ditt förstånd, och utbreder sina vingar söderut?
Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
27 Flyger örnen så högt af din befallning, att han gör sitt näste i höjdene?
Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
28 I bergklippon bor han, och blifver i bergskrefvom, och i fast rum.
Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
29 Dädan af skådar han efter mat, och hans ögon se långt bort.
Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
30 Hans ungar supa blod, och hvar en åtel är, der är han.
Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
