< Salmos 107 >

1 Alabe al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.
Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
2 Deje que aquellos cuya causa ha tomado el Señor lo digan, su pueblo a quien él ha quitado de las manos de sus enemigos;
Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
3 Haciéndolos venir juntos de todas las tierras, del este y del oeste, del norte y del sur.
Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
4 Ellos vagabundeaban en los lugares baldíos; no vieron camino a un lugar de descanso.
Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
5 Sus almas se debilitaron por la necesidad de comida y bebida.
Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
6 Entonces enviaron su clamor al Señor en su dolor, y él les dio la salvación de todos sus problemas;
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
7 Guiándolos en el camino correcto, para que puedan entrar en la ciudad de su lugar de descanso.
Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
8 ¡Que los hombres alaben al Señor por su misericordia y por las maravillas que hace por los hijos de los hombres!
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
9 Él le da su deseo al alma incontenible, para que esté lleno de cosas buenas.
Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
10 Aquellos que estaban en la oscuridad, en la noche negra, en cadenas de tristeza;
Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
11 Porque fueron contra las palabras de Dios, y no pensaron en las leyes del Altísimo:
Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
12 De modo que hizo que sus corazones se cargaran de dolor; estaban cayendo, y no tenían ayuda.
Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
13 Entonces enviaron su clamor al Señor en su dolor, y él les dio la salvación de todos sus problemas.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
14 Los sacó de la oscuridad y la noche negra, y todas sus cadenas se rompieron.
Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
15 ¡Que los hombres alaben al Señor por su misericordia y por las maravillas que hace por los hijos de los hombres!
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
16 Las puertas de bronce se rompen por su brazo, y las cintas de hierro se cortan en dos.
Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
17 Los hombres necios, a causa de sus pecados, y por su maldad, se turbaron;
Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
18 Están disgustados con todo alimento, y se acercan a las puertas de la muerte.
Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
19 Entonces alzaron su clamor al Señor en su dolor, y él les dio la salvación de todos sus problemas.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
20 Él envió su palabra y los hizo bien, y los mantuvo a salvo del inframundo.
Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
21 ¡Que los hombres alaben al Señor por su misericordia y por las maravillas que hace por los hijos de los hombres!
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
22 Hagamos ofrendas de alabanza, dando noticias de sus obras con gritos de alegría.
Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
23 Los que descienden al mar en barcos, que hacen negocios en las grandes aguas;
Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
24 Ellos ven las obras del Señor y sus maravillas en lo profundo.
Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
25 Porque a su palabra, sube el viento de la tempestad, levantando las olas.
Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
26 Los marineros suben al cielo, y descienden al abismo; sus almas se desperdician debido a su problema.
Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
27 Son convertidos aquí y allá, rodando como un hombre que está lleno de vino; y toda su sabiduría no llega a nada.
Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
28 Entonces alzaron su clamor al Señor en su dolor, y él les dio la salvación de todos sus problemas.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
29 Él convierte la tormenta en una calma, para que las olas estén en paz.
Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
30 Entonces se alegran, porque el mar está quieto, y él los lleva al puerto de su deseo.
Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
31 ¡Que los hombres alaben al Señor por su misericordia y por las maravillas que hace por los hijos de los hombres!
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
32 Dejen que le den gloria en la reunión del pueblo, y alabanza entre los jefes.
Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
33 Hace ríos en lugares baldíos, y manantiales de agua en tierra seca;
Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
34 Él hace un país fértil en un desierto de sal, a causa de los pecados de los que viven allí.
Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
35 Hace una tierra desierta en un lugar de agua, y una tierra seca en manantiales de agua.
Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
36 Y allí él da a los pobres un lugar de descanso, para que puedan hacerse una ciudad;
Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
37 Y pon la semilla en los campos, y haz viñas para darles fruto.
Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
38 Él les da su bendición para que sean aumentados grandemente, y su ganado no disminuya.
Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
39 Y cuando son humillados, y abatidos por la tribulación y la tristeza,
En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
40 Él pone fin al orgullo de los reyes, y los envía vagando por las tierras baldías donde no hay camino.
Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
41 Pero saca al pobre de sus problemas, y le da familias como un rebaño.
Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
42 Los rectos lo ven y se alegran: la boca del pecador se detiene.
De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
43 Los sabios reflexionen sobre estas cosas, y vean las misericordias del Señor.
Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!

< Salmos 107 >