Salmos 106
1 Dejen que el Señor sea alabado. Alaben al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
2 ¿Quién puede dar cuenta de los grandes actos del Señor, o dejar en claro toda su alabanza?
Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
3 Felices son aquellos cuyas decisiones son rectas, y el que hace justicia todo el tiempo.
Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
4 Recuerda, oh Señor, cuando eres bueno con tu pueblo; Oh, deja que tu salvación venga a mí;
Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
5 Para que pueda ver el bienestar de las personas de tu elección y participe en la alegría de tu nación y enorgullezca de tu herencia.
Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
6 Somos pecadores como nuestros padres, hemos hecho mal, nuestros actos son malos.
Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
7 Nuestros padres no pensaron en tus maravillas en Egipto; ellos no guardaron en la memoria la gran cantidad de tus misericordias, sino que te dieron motivos para la ira en el mar, incluso en el Mar Rojo.
Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
8 Pero él era su salvador a causa de su nombre, para que los hombres pudieran ver su gran poder.
Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
9 Por su palabra, el mar Rojo se secó, y él los llevó por las aguas profundas como a través del desierto.
Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
10 Y los tomó a salvo de las manos de sus enemigos, y los mantuvo lejos de los ataques de los que estaban contra ellos.
Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
11 Y las aguas pasaron sobre sus enemigos; todos ellos llegaron a su fin.
De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
12 Entonces tuvieron fe en su palabra; ellos le dieron canciones de alabanza.
Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
13 Pero el recuerdo de sus obras fue breve; no esperando ser guiado por él,
Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
14 Ellos dieron paso a sus malos deseos en la tierra baldía, y pusieron a Dios a prueba en el desierto.
Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
15 Y él les dio su pedido, pero envió una enfermedad devastadora en sus almas.
Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
16 Estaban llenos de envidia contra Moisés en las tiendas, y contra Aarón, el santo del Señor.
Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
17 La apertura de la tierra puso fin a Datán, cubriendo a Abiram y su banda.
Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
18 Y se encendió un fuego entre sus tiendas; los pecadores fueron quemados por las llamas.
Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
19 Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron a una imagen de oro.
Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
20 Y su gloria fue transformada en imagen de buey, cuyo alimento es hierba.
Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
21 No tenían memoria de Dios su salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto;
Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
22 Obras de maravilla en la tierra de Ham, y cosas de miedo en el Mar Rojo.
Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
23 Y él se proponía poner fin a ellos si Moisés, su siervo especial, no se hubiera levantado delante de él, entre él y su pueblo, haciendo retroceder su ira, para guardarlos de la destrucción.
En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
24 Estaban disgustados con la buena tierra; no tenían fe en su palabra;
Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
25 Hablando contra él secretamente en sus tiendas, no escucharon la voz del Señor.
Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
26 Entonces les juró que los exterminaría en la tierra baldía.
Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
27 para que sus hijos se mezclen entre las naciones, y sean enviados a otras tierras.
Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
28 Y se juntaron con Baal-peor, y tomaron parte en las ofrendas a los muertos.
Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
29 Entonces lo enojaron por su comportamiento; y él envió enfermedad sobre ellos.
Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
30 Entonces se levantó Finees y oró por ellos; y la enfermedad no se expandió.
Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
31 Y todas las generaciones que vinieron después de él guardaban para siempre el recuerdo de su justicia.
Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
32 E hicieron enojar a Dios otra vez en las aguas de Meriba, y Moisés se angustió por causa de ellos;
Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
33 Porque ellos hicieron amargar su espíritu, y él dijo cosas impías.
Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
34 No pusieron fin a los pueblos, como el Señor había dicho;
Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
35 Pero se unieron a las naciones, aprendiendo sus obras.
Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
36 Y adoraron a las imágenes; que eran un peligro para ellos:
Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
37 Incluso hicieron ofrendas de sus hijos y sus hijas a espíritus malignos,
Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
38 Y dieron la sangre de sus hijos y de sus hijas que no habían hecho mal, ofreciéndolas a las imágenes de Canaán; y la tierra quedó contaminada con sangre.
Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
39 Y se contaminaron con sus obras, yendo tras sus malos deseos.
Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
40 Entonces la ira del Señor ardió contra su pueblo, y él se enojó contra su heredad.
Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
41 Y él los entregó en manos de las naciones; y fueron gobernados por sus enemigos.
Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
42 Por ellos fueron aplastados, y humillados bajo sus manos.
Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
43 Una y otra vez los hizo libres; pero sus corazones se volvieron contra su propósito, y fueron vencidos por sus pecados.
En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
44 Pero cuando su clamor llegó a sus oídos, tuvo piedad de su problema:
Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
45 Y tuvo en cuenta su acuerdo con ellos, y en su gran misericordia les dio el perdón.
Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
46 Él puso lástima en los corazones de aquellos que los hicieron prisioneros.
Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
47 Sé nuestro Salvador, Señor Dios nuestro, y nos volvamos a reunir de entre las naciones, para que glorifiquemos tu santo nombre y nos gloriamos en tu alabanza.
Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
48 Alabado sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos; y que toda la gente diga: que así sea. Alaba al Señor.
Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
