Salmos 17

1 Oración de David. OYE, oh Jehová, justicia; está atento á mi clamor; escucha mi oración hecha sin labios de engaño.

Usliši, Gospode, pravdu, èuj glas moj, primi u uši molitvu moju ne iz usta lažljivijeh.

2 De delante de tu rostro salga mi juicio; vean tus ojos la rectitud.

Od lica tvojega neka izaðe sud moj, oèi tvoje neka pogledaju na pravicu.

3 Tú has probado mi corazón, hasme visitado de noche; me has apurado, y nada inicuo hallaste: heme propuesto que mi boca no ha de propasarse.

Ispitaj srce moje, obidi noæu; u ognju me okušaj, i neæeš naæi nepravde moje.

4 Para las obras humanas, por la palabra de tus labios yo me he guardado de las vías del destructor.

Usta se moja ne dohvataju djela ljudskih; radi rijeèi usta tvojih držim se putova oštrih.

5 Sustenta mis pasos en tus caminos, porque mis pies no resbalen.

Utvrdi stope moje na stazama svojim da ne zalaze koraci moji.

6 Yo te he invocado, por cuanto tú me oirás, oh Dios: inclina á mí tu oído, escucha mi palabra.

Tebe prizivljem, jer æeš me uslišiti, Bože! prigni k meni uho svoje, i èuj rijeèi moje.

7 Muestra tus estupendas misericordias, tú que salvas á los que en ti confían de los que se levantan contra tu diestra.

Pokaži divnu milost svoju, koji izbavljaš one koji se u te uzdaju od onijeh koji se protive desnici tvojoj.

8 Guárdame como lo negro de la niñeta del ojo, escóndeme con la sombra de tus alas,

Èuvaj me kao zjenicu oka: sjenom krila svojih zakloni me

9 De delante de los malos que me oprimen, de mis enemigos que me cercan por la vida.

Od bezbožnika koji na me napadaju, od neprijatelja duše moje, koji su me opkolili.

10 Cerrados están con su grosura; con su boca hablan soberbiamente.

Srce svoje zatvoriše; ustima svojim govore oholo.

11 Nuestros pasos nos han cercado ahora: puestos tienen sus ojos para echar[nos] por tierra.

Izagnavši me opet su oko mene; oèi su svoje uprli da me obore na zemlju.

12 Parecen al león que desea hacer presa, y al leoncillo que está escondido.

Oni su kao lav koji hoæe da rastrže, i kao laviæ koji sjedi u potaji.

13 Levántate, oh Jehová; prevén su encuentro, póstrale: libra mi alma del malo con tu espada;

Ustani, Gospode, preteci ih, obori ih. Odbrani dušu moju maèem svojim od bezbožnika,

14 De los hombres con tu mano, oh Jehová, de los hombres de mundo, cuya parte es en [esta] vida, y cuyo vientre hinches de tu tesoro: hartan [sus] hijos, y dejan el resto á sus chiquitos.

Rukom svojom, Gospode, od ljudi ovijeh, od ljudi ovoga svijeta, kojima je dio ovaj život, kojima si trbuh napunio svoga bogatstva, da æe im i sinovi biti siti i ostatak ostaviti svojoj djeci.

15 Yo en justicia veré tu rostro: seré saciado cuando despertare á tu semejanza.

A ja æu u pravdi gledati lice tvoje; kad se probudim, biæu sit od prilike tvoje.