Salmos 81

1 Cantád a Dios nuestra fortaleza: cantád con júbilo al Dios de Jacob.

Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

2 Tomád la canción, y dad al adufe: a la arpa de alegría, con el salterio.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

3 Tocád la trompeta en la nueva luna, en el día señalado: en el día de nuestra solemnidad.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

4 Porque estatuto es de Israel: juicio del Dios de Jacob.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

5 Por testimonio en José le ha constituido, cuando salió sobre la tierra de Egipto: donde oí lenguaje que no entendía.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

6 Quité entonces su hombro de debajo de la carga: sus manos se quitaron de las ollas.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

7 En la angustia llamaste, y yo te libré; te respondí en el secreto del trueno; te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah)

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

8 Oye, pueblo mío, y protestarte he: Israel, si me oyeres;

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

9 No habrá en ti dios ajeno: ni te encorvarás a dios extraño.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

10 Yo soy Jehová tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto: ensancha tu boca, y henchirla he.

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

11 Mas mi pueblo no oyó mi voz: e Israel no me quiso a mí.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

12 Y dejélos a la dureza de su corazón; caminaron en sus consejos.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

13 ¡O si mi pueblo me oyera, si Israel anduviera en mis caminos!

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

14 En nada derribara yo a sus enemigos: y volviera mi mano sobre sus adversarios.

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

15 Los aborrecedores de Jehová le hubieran mentido: y el tiempo de ellos fuera para siempre.

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

16 Y Dios le hubiera mantenido de grosura de trigo: y de miel de la piedra te hubiera hartado.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.