Salmos 80

1 O! Pastor de Israel, escucha: tú que pastoreas, como a ovejas, a José: tú que estás entre los querubines, resplandece.

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 Despierta tu valentía delante de Efraím, y de Ben-jamín, y de Manasés: y ven a salvarnos.

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 O! Dios, háznos tornar: y haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 Jehová Dios de los ejércitos, ¿hasta cuándo te airarás contra la oración de tu pueblo?

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Dísteles a comer pan de lágrimas: y dísteles a beber lágrimas con medida.

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Pusístenos por contienda a nuestros vecinos: y nuestros enemigos se burlan de nosotros entre sí.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 O! Dios de los ejércitos, háznos tornar: y haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Hiciste venir la vid de Egipto: echaste a los Gentiles, y la plantaste.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Limpiaste el lugar delante de ella: e hiciste arraigar sus raíces, e hinchió la tierra.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Los montes fueron cubiertos de su sombra: y sus ramas como cedros de Dios.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Enviaste o! Señor, sus ramas hasta la mar: y hasta el río sus mugrones.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 ¿Por qué aportillaste sus vallados, y la cogieron todos los que pasaron por el camino?

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 Destruyóla el puerco montés, y la pació la bestia del campo.

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 O! Dios de los ejércitos, vuelve ahora: mira desde el cielo, y vé, y visita esta vid.

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 Y la planta que tu diestra plantó: y sobre el mugrón que tú corroboraste para ti.

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 Quemada a fuego está, y talada: perezcan por la reprensión de tu rostro.

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 Sea tu mano sobre el varón de tu diestra: sobre el hijo del hombre que tú corroboraste para ti.

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 Y no nos tornaremos de ti: darnos has vida, e invocaremos tu nombre.

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 O! Jehová, Dios de los ejércitos, háznos tornar, haz resplandecer tu rostro, y seremos salvos.

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.