Псалтирь 58

1 В конец, да не растлиши, Давиду в столпописание. Аще воистинну убо правду глаголете, правая судите, сынове человечестии.

Til songmeisteren; «tyn ikkje»; av David, ein miktam. Tru de verkeleg med dykkar målløysa talar det som er rettferd? Og dømer de rett, de menneskjeborn?

2 Ибо в сердцы беззаконие делаете на земли, неправду руки вашя сплетают.

Nei, i hjarta lagar de til misgjerningar, i landet veg de ut vald som kjem frå dykkar hender.

3 Очуждишася грешницы от ложесн, заблудиша от чрева, глаголаша лжу.

Dei ugudlege gjeng på avveg alt frå morsfang, ljugarane fer vilt alt frå morsliv.

4 Ярость их по подобию змиину, яко аспида глуха и затыкающаго уши свои,

Eiter hev dei som orme-eiter, dei er som ein dauv orm, som dytter øyra til,

5 иже не услышит гласа обавающих, обаваемь обавается от премудра.

so han ikkje høyrer på røysti åt tauvrekallen, han som vel kann trolla.

6 Бог сокрушит зубы их во устех их: членовныя львов сокрушил есть Господь.

Gud, slå inn tennerne i munnen deira, Herre, støyt sund jakslarne på dei unge løvor!

7 Уничижатся яко вода мимотекущая: напряжет лук свой, дондеже изнемогут.

Lat deim kverva som burtrennande vatn! Legg nokon sine piler i bogen, so lat deim vera som utan odd!

8 Яко воск растаяв отимутся: паде огнь на них, и не видеша солнца.

Lat deim vera som ein snigel, som løyser seg upp medan han gjeng, og liksom ei kvinna sitt ufullborne foster som ikkje hev set soli.

9 Прежде еже разумети терния вашего рамна, яко живы, яко во гневе пожрет я.

Fyrr dykkar grytor fær kjenna klungerriset, skal han blåsa det burt, både det friske og det som brenn.

10 Возвеселится праведник, егда увидит отмщение: руце свои умыет в крови грешника.

Den rettferdige skal gleda seg, av di han ser hemn; han skal två sine føter i blodet av den ugudlege.

11 И речет человек: аще убо есть плод праведнику, убо есть Бог судя им на земли.

Og folk skal segja: «Det finst då frukt for den rettferdige; der er då ein Gud som dømer på jordi.»