Псалтирь 18
1 В конец, отроку Господню Давиду, яже глагола Господеви словеса песни сея, в день, в оньже избави его Господь от руки всех враг его и из руки Саули: и рече: возлюблю Тя, Господи, крепосте моя:
Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
2 Господь утверждение мое, и прибежище мое, и Избавитель мой, Бог мой, Помощник мой, и уповаю на Него: Защититель мой, и рог спасения моего, и Заступник мой.
Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
3 Хваля призову Господа и от враг моих спасуся.
Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
4 Одержаша мя болезни смертныя, и потоцы беззакония смятоша мя:
Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
6 И внегда скорбети ми, призвах Господа и к Богу моему воззвах: услыша от храма святаго Своего глас мой, и вопль мой пред Ним внидет во ушы Его.
I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
7 И подвижеся и трепетна бысть земля, и основания гор смятошася и подвигошася, яко прогневася на ня Бог.
Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
8 Взыде дым гневом Его, и огнь от лица Его воспламенится: углие возгореся от Него.
Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
9 И приклони небеса и сниде, и мрак под ногама Его.
Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
10 И взыде на Херувимы и лете, лете на крилу ветреню.
Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
11 И положи тму закров Свой: окрест Его селение Его: темна вода во облацех воздушных.
Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
12 От облистания пред Ним облацы проидоша, град и углие огненное.
Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
13 И возгреме с небесе Господь, и Вышний даде глас Свой.
Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
14 Низпосла стрелы и разгна я, и молнии умножи и смяте я.
Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
15 И явишася источницы воднии, и открышася основания вселенныя от запрещения Твоего, Господи, от дохновения духа гнева Твоего.
Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
16 Низпосла с высоты и прият мя, восприят мя от вод многих.
Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
17 Избавит мя от врагов моих сильных и от ненавидящих мя: яко утвердишася паче мене.
Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
18 Предвариша мя в день озлобления моего: и бысть Господь утверждение мое.
Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
19 И изведе мя на широту: избавит мя, яко восхоте мя.
Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
20 И воздаст ми Господь по правде моей, и по чистоте руку моею воздаст ми,
Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
21 яко сохраних пути Господни и не нечествовах от Бога моего.
For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
22 Яко вся судбы Его предо мною, и оправдания Его не отступиша от мене.
For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
23 И буду непорочен с Ним и сохранюся от беззакония моего.
Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
24 И воздаст ми Господь по правде моей и по чистоте руку моею пред очима Его.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
25 С преподобным преподобн будеши, и с мужем неповинным неповинен будеши,
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
26 и со избранным избран будеши, и со строптивым развратишися.
mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
27 Яко Ты люди смиренныя спасеши и очи гордых смириши.
For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
28 Яко Ты просветиши светилник мой, Господи: Боже мой, просветиши тму мою.
For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
29 Яко Тобою избавлюся от искушения, и Богом моим прейду стену.
For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
30 Бог мой, непорочен путь Его: словеса Господня разжжена. Защититель есть всех уповающих на Него.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
31 Яко кто Бог, разве Господа? Или кто Бог, разве Бога нашего?
For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
32 Бог препоясуяй мя силою, и положи непорочен путь мой:
Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
33 совершаяй нозе мои яко елени, и на высоких поставляяй мя:
som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
34 научаяй руце мои на брань, и положил еси лук медян мышца моя:
som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
35 и дал ми еси защищение спасения, и десница Твоя восприят мя: и наказание Твое исправит мя в конец, и наказание Твое то мя научит.
Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
36 Уширил еси стопы моя подо мною, и не изнемогосте плесне мои.
Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
37 Пожену враги моя, и постигну я, и не возвращуся, дондеже скончаются:
Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
38 оскорблю их, и не возмогут стати, падут под ногама моима.
Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
39 И препоясал мя еси силою на брань, спял еси вся востающыя на мя под мя.
Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
40 И врагов моих дал ми еси хребет и ненавидящыя мя потребил еси.
Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
41 Воззваша, и не бе спасаяй: ко Господу, и не услыша их.
Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
42 И истню я яко прах пред лицем ветра, яко брение путий поглажду я.
Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
43 Избавиши мя от пререкания людий: поставиши мя во главу языков: людие, ихже не ведех, работаша ми,
Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
44 в слух уха послушаша мя. Сынове чуждии солгаша ми,
Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
45 сынове чуждии обетшаша и охромоша от стезь своих.
Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
46 Жив Господь, и благословен Бог, и да вознесется Бог спасения моего,
Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
47 Бог даяй отмщение мне и покоривый люди под мя,
den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
48 избавитель мой от враг моих гневливых: от востающих на мя вознесеши мя, от мужа неправедна избавиши мя.
som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
49 Сего ради исповемся Тебе во языцех, Господи, и имени Твоему пою:
Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
50 величаяй спасения царева и творяй милость христу Своему Давиду и семени его до века.
Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
