Isaija 3

1 Jer gle, Gospod, Gospod nad vojskama uzeæe Jerusalimu i Judi potporu i pomoæ, svaku potporu u hljebu i svaku potporu u vodi,

Vakai, he ko e ʻEiki ko Sihova ʻoe ngaahi kautau, ʻoku ne toʻo atu mei Selūsalema pea mo Siuta ʻae falalaʻanga mo e tokoni, ʻae tokoni kotoa pē ʻoe meʻakai, mo e tokoni kotoa pē ʻoe vai,

2 Junaka i vojnika, sudiju i proroka, i mudarca i starca,

Ko e tangata mālohi, pea mo e tangata tau, ko e fakamaau, pea mo e palōfita, ʻae fakamākukanga, pea mo e mātuʻa,

3 Pedesetnika i ugledna èovjeka, i savjetnika i vješta umjetnika i èovjeka rjeèita.

Ko e ʻeikitau ʻae toko nimangofulu, pea mo e tangata ongoongolelei, pea mo e tangata akonaki poto, pea mo e tangata poto ʻi he faiva, pea mo e tangata lea mālie.

4 I daæu im knezove mladiæe, i djeca æe im biti gospodari.

Pea te u fakanofo ʻae tamaiki ko honau houʻeiki, pea ʻe pule kiate kinautolu ʻae kau valevale.

5 I èiniæe silu u narodu jedan drugome i svaki bližnjemu svojemu; dijete æe ustajati na starca i nepošten èovjek na poštena.

Pea ʻe fefakamamahiʻaki ʻae kakai ʻiate kinautolu, pea mo honau kaungāʻapi: ʻe anga fielahi ʻae tamasiʻi ki he motuʻa, mo e angakovi kiate ia ʻoku ongoongolelei.

6 I èovjek æe uhvatiti brata svojega iz kuæe oca svojega govoreæi: imaš haljinu, budi nam knez, ovaj rasap neka je pod tvojom rukom.

Pea ʻe puke ʻe ha tangata ʻa hono tokoua ʻi he fale ʻo ʻene tamai, ʻo ne pehē, “ʻOku ʻiate koe ʻae ngaahi kofu, ke ke hoko ko homau pule, pea toʻo ʻe ho nima ʻa ʻemau malaʻia ni:”

7 A on æe se zakleti u onaj dan govoreæi: neæu biti ljekar, niti imam kod kuæe hljeba ni haljine, ne postavljajte me knezom narodu.

‌ʻI he ʻaho ko ia te ne fuakava, ʻo pehē, “ʻE ʻikai te u hoko ko e fakamoʻui; he ʻoku ʻikai ha mā pe ha kofu ʻi hoku fale: ʻoua naʻa ngaohi au ko e pule ʻoe kakai.”

8 Jer se obori Jerusalim i Juda pade, jer se jezik njihov i djela njihova protive Gospodu da draže oèi slave njegove.

He kuo malaʻia ʻa Selūsalema, pea kuo hinga mo Siuta: he ko honau ʻelelo mo ʻenau faianga ʻoku kovi kia Sihova, ke fakahouhauʻi ʻae fofonga ʻo ʻene ʻafio.

9 Što se vidi na licu njihovu svjedoèi na njih, razglašuju grijeh svoj kao Sodom, ne taje; teško duši njihovoj! jer sami sebi èine zlo.

Ko e anga ʻo honau mata ko e fakaʻilonga ʻonautolu; pea ʻoku nau fakahā ʻa ʻenau angahala ʻo hangē ko Sotoma, ʻoku ʻikai te nau fufū ia. ʻE malaʻia honau laumālie! He kuo nau fakahoko ʻae kovi kiate kinautolu.

10 Recite pravedniku da æe mu dobro biti, jer æe jesti plod od djela svojih.

Mou pehē ki he māʻoniʻoni, “E hoko pe ʻae lelei:’ he te nau kai ʻae fua ʻo ʻenau faianga.

11 Teško bezbožniku! zlo æe mu biti, jer æe mu se naplatiti ruke njegove.

‌ʻE malaʻia ʻae angahala! ʻE hoko ʻae kovi kiate ia: he ko e totongi ʻo hono nima ʻe ange kiate ia.

12 Narodu mojemu èine silu djeca, i žene su im gospodari. Narode moj! koji te vode, zavode te, i kvare put hoda tvojega.

Ka ko hoku kakai, kuo fakamālohiʻi ʻakinautolu ʻe he tamaiki, pea ʻoku puleʻi ʻakinautolu ʻe he kau fefine. ʻE hoku kakai, ʻoku fakahalaʻi koe ʻe hoʻo kau takimuʻa, ʻonau fakakehe ʻae ʻaluʻanga ʻo ho ngaahi hala.

13 Ustaje Gospod na parbu, stoji da sudi narodima.

‌ʻOku tuʻu hake ʻa Sihova ke folofola, ʻoku tuʻu ia ke fakamaau ʻae kakai.

14 Gospod æe doæi na sud sa starješinama naroda svojega i s knezovima njegovijem, jer vi potrste vinograd, grabež od siromaha u vašim je kuæama.

‌ʻE fakamaau ʻe Sihova ʻae kau mātuʻa ʻo hono kakai, pea mo honau houʻeiki: “he kuo mou kai ʻo ʻosi ʻae ngoue vaine; ʻoku ʻi homou fale ʻae koloa kuo faʻao mei he kakai masiva.

15 Zašto gazite narod moj i lice siromasima satirete? govori Gospod, Gospod nad vojskama.

‌ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻEiki ʻoe ngaahi kautau, “Ko e hā hono ʻuhinga ʻo hoʻomou taʻomia ʻa hoku kakai, ʻo momosi ʻae mata ʻoe masiva?”

16 Još govori Gospod: što se poniješe kæeri Sionske i idu opružena vrata i namigujuæi oèima, sitno koraèaju i zvekeæu nogama,

Pea ʻoku pehē ʻe Sihova, “Koeʻuhi ʻoku fielahi ʻae ngaahi ʻofefine ʻo Saione, mo nau ʻaʻeva fakamofutofuta mo e mata holi kovi, mo ʻalu fakatekiteki pe, mo fakapakihi honau vaʻe:

17 Zato æe Gospod uèiniti da oæelavi tjeme kæerima Sionskim, i otkriæe Gospod golotinju njihovu.

Ko ia ʻe taaʻi ʻe he ʻEiki ʻae tumuʻaki ʻoe ngaahi ʻofefine ʻo Saione ʻaki ʻae pala, pea ʻe fakatelefuaʻi ʻakinautolu ʻe Sihova.”

18 Tada æe Gospod skinuti nakit s obuæe i vezove i mjeseèiæe,

‌ʻI he ʻaho ko ia ʻe toʻo ʻe Sihova ʻiate kinautolu ʻae teunga tatangi ʻo honau vaʻe, mo e meʻa fau ʻoe ʻulu, mo ʻenau teunga ʻo hangē ko e māhina,

19 Nizove i lanèiæe i trepetljike,

‌ʻAe kahoa, pea mo e ngaahi vesa, pea mo e ngaahi pūlou,

20 Ukosnike i podveze i pojase i stakalca mirisna i oboce,

‌ʻAe ngaahi tatā, pea mo e teunga ʻo honau vaʻe, mo e ngaahi fua mo e ʻaiʻanga kakala, pea mo e ngaahi hau ki honau telinga,

21 Prstene i poèeonike,

‌ʻAe ngaahi mama, mo e teunga ʻoe ihu,

22 Sveèane haljine i ogrtaèe i prijevjese i toboce,

Mo e tuului ʻo honau kofu, pea mo e kofutuʻa, pea mo e ngaahi pulupulu, pea mo e ngaahi kato paʻanga,

23 I ogledala i košuljice i oglavlja i pokrivala.

‌ʻAe ngaahi sioʻata, pea mo e kofu lineni, pea mo e ngaahi kofu ʻoe ʻulu, pea mo e ngaahi pūlou.

24 I mjesto mirisa biæe smrad, i mjesto pojasa raspojasina, mjesto pletenica æela, mjesto širokih skuta pripasana vreæa, i mjesto ljepote ogorjelina.

Pea ʻe hoko ʻo pehē, ʻe fetongi ʻaki ʻae namu kakala ʻae namukū; pea ʻe fetongi ʻaki ʻae noʻo lelei ʻae noʻo mahae; pea ʻe liliu ʻae ʻulu lau lelei ko e tula; pea ʻe fetongi ʻae kofu fatafata ʻaki ʻae kofu ʻoe tauangaʻa; pea ʻe fetongi ʻaki ʻae hoihoifua ʻae fohia ʻi he laʻā.

25 Tvoji æe ljudi pasti od maèa i junaci tvoji u ratu.

‌ʻE tō ho kau tangata ʻi he heletā, mo hoʻo kau mālohi ʻi he tau.

26 I tužiæe i plakaæe vrata njegova, a on æe pust ležati na zemlji.

Pea ʻe mamahi mo tangi hono ngaahi matapā; pea ʻi heʻene lala te ne nofo ʻi he kelekele.