ലൂകഃ 24
1 അഥ സപ്താഹപ്രഥമദിനേഽതിപ്രത്യൂഷേ താ യോഷിതഃ സമ്പാദിതം സുഗന്ധിദ്രവ്യം ഗൃഹീത്വാ തദന്യാഭിഃ കിയതീഭിഃ സ്ത്രീഭിഃ സഹ ശ്മശാനം യയുഃ|
Una autem sabbati valde diluculo venerunt ad monumentum, portantes quae paraverant, aromata:
2 കിന്തു ശ്മശാനദ്വാരാത് പാഷാണമപസാരിതം ദൃഷ്ട്വാ
et invenerunt lapidem revolutum a monumento.
3 താഃ പ്രവിശ്യ പ്രഭോ ർദേഹമപ്രാപ്യ
Et ingressae non invenerunt corpus Domini Iesu.
4 വ്യാകുലാ ഭവന്തി ഏതർഹി തേജോമയവസ്ത്രാന്വിതൗ ദ്വൗ പുരുഷൗ താസാം സമീപേ സമുപസ്ഥിതൗ
Et factum est, dum mente consternatae essent de isto, ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti.
5 തസ്മാത്താഃ ശങ്കായുക്താ ഭൂമാവധോമുഖ്യസ്യസ്ഥുഃ| തദാ തൗ താ ഊചതു ർമൃതാനാം മധ്യേ ജീവന്തം കുതോ മൃഗയഥ?
Cum timerent autem, et declinarent vultum in terram, dixerunt ad illas: Quid quaeritis viventem cum mortuis?
6 സോത്ര നാസ്തി സ ഉദസ്ഥാത്|
non est hic, sed surrexit: recordamini qualiter locutus est vobis, cum adhuc in Galilaea esset,
7 പാപിനാം കരേഷു സമർപിതേന ക്രുശേ ഹതേന ച മനുഷ്യപുത്രേണ തൃതീയദിവസേ ശ്മശാനാദുത്ഥാതവ്യമ് ഇതി കഥാം സ ഗലീലി തിഷ്ഠൻ യുഷ്മഭ്യം കഥിതവാൻ താം സ്മരത|
dicens: Quia oportet filium hominis tradi in manus hominum peccatorum, et crucifigi, et die tertia resurgere.
8 തദാ തസ്യ സാ കഥാ താസാം മനഃസു ജാതാ|
Et recordatae sunt verborum eius.
9 അനന്തരം ശ്മശാനാദ് ഗത്വാ താ ഏകാദശശിഷ്യാദിഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യസ്താം വാർത്താം കഥയാമാസുഃ|
Et regressae a monumento nunciaverunt haec omnia illis undecim, et ceteris omnibus.
10 മഗ്ദലീനീമരിയമ്, യോഹനാ, യാകൂബോ മാതാ മരിയമ് തദന്യാഃ സങ്ഗിന്യോ യോഷിതശ്ച പ്രേരിതേഭ്യ ഏതാഃ സർവ്വാ വാർത്താഃ കഥയാമാസുഃ
Erat autem Maria Magdalene, et Ioanna, et Maria Iacobi, et ceterae, quae cum eis erant, quae dicebant ad Apostolos haec.
11 കിന്തു താസാം കഥാമ് അനർഥകാഖ്യാനമാത്രം ബുദ്ധ്വാ കോപി ന പ്രത്യൈത്|
Et visa sunt ante illos, sicut deliramentum verba ista: et non crediderunt illis.
12 തദാ പിതര ഉത്ഥായ ശ്മശാനാന്തികം ദധാവ, തത്ര ച പ്രഹ്വോ ഭൂത്വാ പാർശ്വൈകസ്ഥാപിതം കേവലം വസ്ത്രം ദദർശ; തസ്മാദാശ്ചര്യ്യം മന്യമാനോ യദഘടത തന്മനസി വിചാരയൻ പ്രതസ്ഥേ|
Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum: et procumbens vidit linteamina sola posita, et abiit secum mirans quod factum fuerat.
13 തസ്മിന്നേവ ദിനേ ദ്വൗ ശിയ്യൗ യിരൂശാലമശ്ചതുഷ്ക്രോശാന്തരിതമ് ഇമ്മായുഗ്രാമം ഗച്ഛന്തൗ
Et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum, quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Ierusalem, nomine Emmaus.
14 താസാം ഘടനാനാം കഥാമകഥയതാം
et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus, quae acciderant.
15 തയോരാലാപവിചാരയോഃ കാലേ യീശുരാഗത്യ താഭ്യാം സഹ ജഗാമ
Et factum est, dum fabularentur, et secum quaererent: et ipse Iesus appropinquans ibat cum illis:
16 കിന്തു യഥാ തൗ തം ന പരിചിനുതസ്തദർഥം തയോ ർദൃഷ്ടിഃ സംരുദ്ധാ|
oculi autem illorum tenebantur ne eum agnoscerent.
17 സ തൗ പൃഷ്ടവാൻ യുവാം വിഷണ്ണൗ കിം വിചാരയന്തൗ ഗച്ഛഥഃ?
Et ait ad illos: Qui sunt hi sermones, quos confertis ad invicem ambulantes, et estis tristes?
18 തതസ്തയോഃ ക്ലിയപാനാമാ പ്രത്യുവാച യിരൂശാലമപുരേഽധുനാ യാന്യഘടന്ത ത്വം കേവലവിദേശീ കിം തദ്വൃത്താന്തം ന ജാനാസി?
Et respondens unus, cui nomen Cleophas, dixit ei: Tu solus peregrinus es in Ierusalem, et non cognovisti quae facta sunt in illa his diebus?
19 സ പപ്രച്ഛ കാ ഘടനാഃ? തദാ തൗ വക്തുമാരേഭാതേ യീശുനാമാ യോ നാസരതീയോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ ഈശ്വരസ്യ മാനുഷാണാഞ്ച സാക്ഷാത് വാക്യേ കർമ്മണി ച ശക്തിമാനാസീത്
Quibus ille dixit: Quae? Et dixerunt: De Iesu Nazareno, qui fuit vir propheta, potens in opere, et sermone coram Deo, et omni populo:
20 തമ് അസ്മാകം പ്രധാനയാജകാ വിചാരകാശ്ച കേനാപി പ്രകാരേണ ക്രുശേ വിദ്ധ്വാ തസ്യ പ്രാണാനനാശയൻ തദീയാ ഘടനാഃ;
Et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotes, et principes nostri in damnationem mortis, et crucifixerunt eum.
21 കിന്തു യ ഇസ്രായേലീയലോകാൻ ഉദ്ധാരയിഷ്യതി സ ഏവായമ് ഇത്യാശാസ്മാഭിഃ കൃതാ| തദ്യഥാ തഥാസ്തു തസ്യാ ഘടനായാ അദ്യ ദിനത്രയം ഗതം|
nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israel: et nunc super haec omnia, tertia dies est hodie quod haec facta sunt.
22 അധികന്ത്വസ്മാകം സങ്ഗിനീനാം കിയത്സ്ത്രീണാം മുഖേഭ്യോഽസമ്ഭവവാക്യമിദം ശ്രുതം;
Sed et mulieres quaedam ex nostris terruerunt nos, quae ante lucem fuerunt ad monumentum,
23 താഃ പ്രത്യൂഷേ ശ്മശാനം ഗത്വാ തത്ര തസ്യ ദേഹമ് അപ്രാപ്യ വ്യാഘുട്യേത്വാ പ്രോക്തവത്യഃ സ്വർഗീസദൂതൗ ദൃഷ്ടാവസ്മാഭിസ്തൗ ചാവാദിഷ്ടാം സ ജീവിതവാൻ|
et, non invento corpore eius, venerunt, dicentes se etiam visionem angelorum vidisse, qui dicunt eum vivere.
24 തതോസ്മാകം കൈശ്ചിത് ശ്മശാനമഗമ്യത തേഽപി സ്ത്രീണാം വാക്യാനുരൂപം ദൃഷ്ടവന്തഃ കിന്തു തം നാപശ്യൻ|
Et abierunt quidam ex nostris ad monumentum: et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt, ipsum vero non invenerunt.
25 തദാ സ താവുവാച, ഹേ അബോധൗ ഹേ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്തവാക്യം പ്രത്യേതും വിലമ്ബമാനൗ;
Et ipse dixit ad eos: O stulti, et tardi corde ad credendum in omnibus, quae locuti sunt Prophetae!
26 ഏതത്സർവ്വദുഃഖം ഭുക്ത്വാ സ്വഭൂതിപ്രാപ്തിഃ കിം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ന ന്യായ്യാ?
Nonne haec oportuit pati Christum, et ita intrare in gloriam suam?
27 തതഃ സ മൂസാഗ്രന്ഥമാരഭ്യ സർവ്വഭവിഷ്യദ്വാദിനാം സർവ്വശാസ്ത്രേ സ്വസ്മിൻ ലിഖിതാഖ്യാനാഭിപ്രായം ബോധയാമാസ|
Et incipiens a Moyse, et omnibus Prophetis, interpretabatur illis in omnibus scripturis, quae de ipso erant.
28 അഥ ഗമ്യഗ്രാമാഭ്യർണം പ്രാപ്യ തേനാഗ്രേ ഗമനലക്ഷണേ ദർശിതേ
Et appropinquaverunt castello quo ibant: et ipse se finxit longius ire.
29 തൗ സാധയിത്വാവദതാം സഹാവാഭ്യാം തിഷ്ഠ ദിനേ ഗതേ സതി രാത്രിരഭൂത്; തതഃ സ താഭ്യാം സാർദ്ധം സ്ഥാതും ഗൃഹം യയൗ|
Et coegerunt illum, dicentes: Mane nobiscum, quoniam advesperascit, et inclinata est iam dies. Et intravit cum illis.
30 പശ്ചാദ്ഭോജനോപവേശകാലേ സ പൂപം ഗൃഹീത്വാ ഈശ്വരഗുണാൻ ജഗാദ തഞ്ച ഭംക്ത്വാ താഭ്യാം ദദൗ|
Et factum est, dum recumberet cum eis, accepit panem, et benedixit, ac fregit, et porrigebat illis.
31 തദാ തയോ ർദൃഷ്ടൗ പ്രസന്നായാം തം പ്രത്യഭിജ്ഞതുഃ കിന്തു സ തയോഃ സാക്ഷാദന്തർദധേ|
Et aperti sunt oculi eorum, et cognoverunt eum: et ipse evanuit ex oculis eorum.
32 തതസ്തൗ മിഥോഭിധാതുമ് ആരബ്ധവന്തൗ ഗമനകാലേ യദാ കഥാമകഥയത് ശാസ്ത്രാർഥഞ്ചബോധയത് തദാവയോ ർബുദ്ധിഃ കിം ന പ്രാജ്വലത്?
Et dixerunt ad invicem: Nonne cor nostrum ardens erat in nobis dum loqueretur in via, et aperiret nobis Scripturas?
33 തൗ തത്ക്ഷണാദുത്ഥായ യിരൂശാലമപുരം പ്രത്യായയതുഃ, തത്സ്ഥാനേ ശിഷ്യാണാമ് ഏകാദശാനാം സങ്ഗിനാഞ്ച ദർശനം ജാതം|
Et surgentes eadem hora regressi sunt in Ierusalem: et invenerunt congregatos undecim, et eos, qui cum illis erant,
34 തേ പ്രോചുഃ പ്രഭുരുദതിഷ്ഠദ് ഇതി സത്യം ശിമോനേ ദർശനമദാച്ച|
dicentes: Quod surrexit Dominus vere, et apparuit Simoni.
35 തതഃ പഥഃ സർവ്വഘടനായാഃ പൂപഭഞ്ജനേന തത്പരിചയസ്യ ച സർവ്വവൃത്താന്തം തൗ വക്തുമാരേഭാതേ|
Et ipsi narrabant quae gesta erant in via: et quomodo cognoverunt eum in fractione panis.
36 ഇത്ഥം തേ പരസ്പരം വദന്തി തത്കാലേ യീശുഃ സ്വയം തേഷാം മധ്യ പ്രോത്ഥയ യുഷ്മാകം കല്യാണം ഭൂയാദ് ഇത്യുവാച,
Dum autem haec loquuntur, stetit Iesus in medio eorum, et dicit eis: Pax vobis: ego sum, nolite timere.
37 കിന്തു ഭൂതം പശ്യാമ ഇത്യനുമായ തേ സമുദ്വിവിജിരേ ത്രേഷുശ്ച|
Conturbati vero, et conterriti, existimabant se spiritum videre.
38 സ ഉവാച, കുതോ ദുഃഖിതാ ഭവഥ? യുഷ്മാകം മനഃസു സന്ദേഹ ഉദേതി ച കുതഃ?
Et dixit eis: Quid turbati estis, et cogitationes ascendunt in corda vestra?
39 ഏഷോഹം, മമ കരൗ പശ്യത വരം സ്പൃഷ്ട്വാ പശ്യത, മമ യാദൃശാനി പശ്യഥ താദൃശാനി ഭൂതസ്യ മാംസാസ്ഥീനി ന സന്തി|
Videte manus meas, et pedes, quia ego ipse sum: palpate, et videte: quia spiritus carnem, et ossa non habet, sicut me videtis habere.
40 ഇത്യുക്ത്വാ സ ഹസ്തപാദാൻ ദർശയാമാസ|
Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus, et pedes.
41 തേഽസമ്ഭവം ജ്ഞാത്വാ സാനന്ദാ ന പ്രത്യയൻ| തതഃ സ താൻ പപ്രച്ഛ, അത്ര യുഷ്മാകം സമീപേ ഖാദ്യം കിഞ്ചിദസ്തി?
Adhuc autem illis non credentibus, et mirantibus prae gaudio, dixit: Habetis hic aliquid, quod manducetur?
42 തതസ്തേ കിയദ്ദഗ്ധമത്സ്യം മധു ച ദദുഃ
At illi obtulerunt ei partem piscis assi, et favum mellis.
43 സ തദാദായ തേഷാം സാക്ഷാദ് ബുഭുജേ
Et cum manducasset coram eis, sumens reliquias dedit eis.
44 കഥയാമാസ ച മൂസാവ്യവസ്ഥായാം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ഗീതപുസ്തകേ ച മയി യാനി സർവ്വാണി വചനാനി ലിഖിതാനി തദനുരൂപാണി ഘടിഷ്യന്തേ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥിത്വാഹം യദേതദ്വാക്യമ് അവദം തദിദാനീം പ്രത്യക്ഷമഭൂത്|
Et dixit ad eos: Haec sunt verba, quae locutus sum ad vos, cum adhuc essem vobiscum, quoniam necesse est impleri omnia, quae scripta sunt in lege Moysi, et Prophetis, et Psalmis de me.
45 അഥ തേഭ്യഃ ശാസ്ത്രബോധാധികാരം ദത്വാവദത്,
Tunc aperuit illis sensum ut intelligerent Scripturas.
46 ഖ്രീഷ്ടേനേത്ഥം മൃതിയാതനാ ഭോക്തവ്യാ തൃതീയദിനേ ച ശ്മശാനാദുത്ഥാതവ്യഞ്ചേതി ലിപിരസ്തി;
et dixit eis: Quoniam sic scriptum est, et sic oportebat Christum pati, et resurgere a mortuis tertia die:
47 തന്നാമ്നാ യിരൂശാലമമാരഭ്യ സർവ്വദേശേ മനഃപരാവർത്തനസ്യ പാപമോചനസ്യ ച സുസംവാദഃ പ്രചാരയിതവ്യഃ,
et praedicari in nomine eius poenitentiam, et remissionem peccatorum in omnes gentes, incipientibus ab Ierosolyma.
48 ഏഷു സർവ്വേഷു യൂയം സാക്ഷിണഃ|
Vos autem testes estis horum.
49 അപരഞ്ച പശ്യത പിത്രാ യത് പ്രതിജ്ഞാതം തത് പ്രേഷയിഷ്യാമി, അതഏവ യാവത്കാലം യൂയം സ്വർഗീയാം ശക്തിം ന പ്രാപ്സ്യഥ താവത്കാലം യിരൂശാലമ്നഗരേ തിഷ്ഠത|
Et ego mittam promissum Patris mei in vos. vos autem sedete in civitate, quoadusque induamini virtute ex alto.
50 അഥ സ താൻ ബൈഥനീയാപര്യ്യന്തം നീത്വാ ഹസ്താവുത്തോല്യ ആശിഷ വക്തുമാരേഭേ
Eduxit autem eos foras in Bethaniam: et elevatis manibus suis benedixit eis.
51 ആശിഷം വദന്നേവ ച തേഭ്യഃ പൃഥഗ് ഭൂത്വാ സ്വർഗായ നീതോഽഭവത്|
Et factum est, dum benediceret illis, recessit ab eis, et ferebatur in caelum.
52 തദാ തേ തം ഭജമാനാ മഹാനന്ദേന യിരൂശാലമം പ്രത്യാജഗ്മുഃ|
Et ipsi adorantes regressi sunt in Ierusalem cum gaudio magno:
53 തതോ നിരന്തരം മന്ദിരേ തിഷ്ഠന്ത ഈശ്വരസ്യ പ്രശംസാം ധന്യവാദഞ്ച കർത്തമ് ആരേഭിരേ| ഇതി||
et erant semper in templo, laudantes, et benedicentes Deum. Amen.
