ലൂകഃ 23
1 തതഃ സഭാസ്ഥാഃ സർവ്വലോകാ ഉത്ഥായ തം പീലാതസമ്മുഖം നീത്വാപ്രോദ്യ വക്തുമാരേഭിരേ,
Et surgens omnis multitudo eorum, duxerunt illum ad Pilatum.
2 സ്വമഭിഷിക്തം രാജാനം വദന്തം കൈമരരാജായ കരദാനം നിഷേധന്തം രാജ്യവിപര്യ്യയം കുർത്തും പ്രവർത്തമാനമ് ഏന പ്രാപ്താ വയം|
Coeperunt autem illum accusare, dicentes: Hunc invenimus subvertentem gentem nostram, et prohibentem tributa dari Caesari, et dicentem se Christum regem esse.
3 തദാ പീലാതസ്തം പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ? സ പ്രത്യുവാച ത്വം സത്യമുക്തവാൻ|
Pilatus autem interrogavit eum, dicens: Tu es rex Iudaeorum? At ille respondens ait: Tu dicis.
4 തദാ പീലാതഃ പ്രധാനയാജകാദിലോകാൻ ജഗാദ്, അഹമേതസ്യ കമപ്യപരാധം നാപ്തവാൻ|
Ait autem Pilatus ad principes sacerdotum, et turbas: Nihil invenio causae in hoc homine.
5 തതസ്തേ പുനഃ സാഹമിനോ ഭൂത്വാവദൻ, ഏഷ ഗാലീല ഏതത്സ്ഥാനപര്യ്യന്തേ സർവ്വസ്മിൻ യിഹൂദാദേശേ സർവ്വാല്ലോകാനുപദിശ്യ കുപ്രവൃത്തിം ഗ്രാഹീതവാൻ|
At illi invalescebant, dicentes: Commovit populum docens per universam Iudaeam, incipiens a Galilaea usque huc.
6 തദാ പീലാതോ ഗാലീലപ്രദേശസ്യ നാമ ശ്രുത്വാ പപ്രച്ഛ, കിമയം ഗാലീലീയോ ലോകഃ?
Pilatus autem audiens Galilaeam, interrogavit si homo Galilaeus esset.
7 തതഃ സ ഗാലീൽപ്രദേശീയഹേരോദ്രാജസ്യ തദാ സ്ഥിതേസ്തസ്യ സമീപേ യീശും പ്രേഷയാമാസ|
Et ut cognovit quod de Herodis potestate esset, remisit eum ad Herodem, qui et ipse Ierosolymis erat illis diebus.
8 തദാ ഹേരോദ് യീശും വിലോക്യ സന്തുതോഷ, യതഃ സ തസ്യ ബഹുവൃത്താന്തശ്രവണാത് തസ്യ കിഞിചദാശ്ചര്യ്യകർമ്മ പശ്യതി ഇത്യാശാം കൃത്വാ ബഹുകാലമാരഭ്യ തം ദ്രഷ്ടും പ്രയാസം കൃതവാൻ|
Herodes autem viso Iesu, gavisus est valde. erat enim cupiens ex multo tempore videre eum, eo quod audierat multa de eo, et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri.
9 തസ്മാത് തം ബഹുകഥാഃ പപ്രച്ഛ കിന്തു സ തസ്യ കസ്യാപി വാക്യസ്യ പ്രത്യുത്തരം നോവാച|
Interrogabat autem eum multis sermonibus. At ipse nihil illi respondebat.
10 അഥ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച പ്രോത്തിഷ്ഠന്തഃ സാഹസേന തമപവദിതും പ്രാരേഭിരേ|
Stabant autem principes sacerdotum, et Scribae constanter accusantes eum.
11 ഹേരോദ് തസ്യ സേനാഗണശ്ച തമവജ്ഞായ ഉപഹാസത്വേന രാജവസ്ത്രം പരിധാപ്യ പുനഃ പീലാതം പ്രതി തം പ്രാഹിണോത്|
Sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo: et illusit indutum veste alba, et remisit ad Pilatum.
12 പൂർവ്വം ഹേരോദ്പീലാതയോഃ പരസ്പരം വൈരഭാവ ആസീത് കിന്തു തദ്ദിനേ ദ്വയോ ർമേലനം ജാതമ്|
Et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die: nam antea inimici erant ad invicem.
13 പശ്ചാത് പീലാതഃ പ്രധാനയാജകാൻ ശാസകാൻ ലോകാംശ്ച യുഗപദാഹൂയ ബഭാഷേ,
Pilatus autem convocatis principibus sacerdotum, et magistratibus, et plebe,
14 രാജ്യവിപര്യ്യയകാരകോയമ് ഇത്യുക്ത്വാ മനുഷ്യമേനം മമ നികടമാനൈഷ്ട കിന്തു പശ്യത യുഷ്മാകം സമക്ഷമ് അസ്യ വിചാരം കൃത്വാപി പ്രോക്താപവാദാനുരൂപേണാസ്യ കോപ്യപരാധഃ സപ്രമാണോ ന ജാതഃ,
dixit ad illos: Obtulistis mihi hunc hominem, quasi avertentem populum, et ecce ego coram vobis interrogans, nullam causam inveni in homine isto ex his, in quibus eum accusatis.
15 യൂയഞ്ച ഹേരോദഃ സന്നിധൗ പ്രേഷിതാ മയാ തത്രാസ്യ കോപ്യപരാധസ്തേനാപി ന പ്രാപ്തഃ| പശ്യതാനേന വധഹേതുകം കിമപി നാപരാദ്ധം|
Sed neque Herodes: nam remisi vos ad illum, et ecce nihil dignum morte actum est ei.
16 തസ്മാദേനം താഡയിത്വാ വിഹാസ്യാമി|
Emendatum ergo illum dimittam.
17 തത്രോത്സവേ തേഷാമേകോ മോചയിതവ്യഃ|
Necesse autem habebat dimittere eis per diem festum, unum.
18 ഇതി ഹേതോസ്തേ പ്രോച്ചൈരേകദാ പ്രോചുഃ, ഏനം ദൂരീകൃത്യ ബരബ്ബാനാമാനം മോചയ|
Exclamavit autem simul universa turba, dicens: Tolle hunc, et dimitte nobis Barabbam,
19 സ ബരബ്ബാ നഗര ഉപപ്ലവവധാപരാധാഭ്യാം കാരായാം ബദ്ധ ആസീത്|
qui erat propter seditionem quandam factam in civitate et homicidium, missus in carcerem.
20 കിന്തു പീലാതോ യീശും മോചയിതും വാഞ്ഛൻ പുനസ്താനുവാച|
Iterum autem Pilatus locutus est ad eos, volens dimittere Iesum.
21 തഥാപ്യേനം ക്രുശേ വ്യധ ക്രുശേ വ്യധേതി വദന്തസ്തേ രുരുവുഃ|
At illi succlamabant, dicentes: Crucifige, crucifige eum.
22 തതഃ സ തൃതീയവാരം ജഗാദ കുതഃ? സ കിം കർമ്മ കൃതവാൻ? നാഹമസ്യ കമപി വധാപരാധം പ്രാപ്തഃ കേവലം താഡയിത്വാമും ത്യജാമി|
Ille autem tertio dixit ad illos: Quid enim mali fecit iste? nullam causam mortis invenio in eo: corripiam ergo illum, et dimittam.
23 തഥാപി തേ പുനരേനം ക്രുശേ വ്യധ ഇത്യുക്ത്വാ പ്രോച്ചൈർദൃഢം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ;
At illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur: et invalescebant voces eorum.
24 തതഃ പ്രധാനയാജകാദീനാം കലരവേ പ്രബലേ സതി തേഷാം പ്രാർഥനാരൂപം കർത്തും പീലാത ആദിദേശ|
Et Pilatus adiudicavit fieri petitionem eorum.
25 രാജദ്രോഹവധയോരപരാധേന കാരാസ്ഥം യം ജനം തേ യയാചിരേ തം മോചയിത്വാ യീശും തേഷാമിച്ഛായാം സമാർപയത്|
Dimisit autem illis eum, qui propter homicidium, et seditionem missus fuerat in carcerem, quem petebant, Iesum vero tradidit voluntati eorum.
26 അഥ തേ യീശും ഗൃഹീത്വാ യാന്തി, ഏതർഹി ഗ്രാമാദാഗതം ശിമോനനാമാനം കുരീണീയം ജനം ധൃത്വാ യീശോഃ പശ്ചാന്നേതും തസ്യ സ്കന്ധേ ക്രുശമർപയാമാസുഃ|
Et cum ducerent eum, apprehenderunt Simonem quendam Cyrenensem venientem de villa: et imposuerunt illi crucem portare post Iesum.
27 തതോ ലോകാരണ്യമധ്യേ ബഹുസ്ത്രിയോ രുദത്യോ വിലപന്ത്യശ്ച യീശോഃ പശ്ചാദ് യയുഃ|
Sequebatur autem illum multa turba populi, et mulierum: quae plangebant, et lamentabantur eum.
28 കിന്തു സ വ്യാഘുട്യ താ ഉവാച, ഹേ യിരൂശാലമോ നാര്യ്യോ യുയം മദർഥം ന രുദിത്വാ സ്വാർഥം സ്വാപത്യാർഥഞ്ച രുദിതി;
Conversus autem ad illas Iesus, dixit: Filiae Ierusalem, nolite flere super me, sed super vos ipsas flete, et super filios vestros.
29 പശ്യത യഃ കദാപി ഗർഭവത്യോ നാഭവൻ സ്തന്യഞ്ച നാപായയൻ താദൃശീ ർവന്ധ്യാ യദാ ധന്യാ വക്ഷ്യന്തി സ കാല ആയാതി|
Quoniam ecce venient dies, in quibus dicent: Beatae steriles, et ventres, qui non genuerunt, et ubera, quae non lactaverunt.
30 തദാ ഹേ ശൈലാ അസ്മാകമുപരി പതത, ഹേ ഉപശൈലാ അസ്മാനാച്ഛാദയത കഥാമീദൃശീം ലോകാ വക്ഷ്യന്തി|
Tunc incipient dicere montibus: Cadite super nos. et collibus: Operite nos.
31 യതഃ സതേജസി ശാഖിനി ചേദേതദ് ഘടതേ തർഹി ശുഷ്കശാഖിനി കിം ന ഘടിഷ്യതേ?
Quia si in viridi ligno haec faciunt, in arido quid fiet?
32 തദാ തേ ഹന്തും ദ്വാവപരാധിനൗ തേന സാർദ്ധം നിന്യുഃ|
Ducebantur autem et alii duo nequam cum eo, ut interficerentur.
33 അപരം ശിരഃകപാലനാമകസ്ഥാനം പ്രാപ്യ തം ക്രുശേ വിവിധുഃ; തദ്ദ്വയോരപരാധിനോരേകം തസ്യ ദക്ഷിണോ തദന്യം വാമേ ക്രുശേ വിവിധുഃ|
Et postquam venerunt in locum, qui vocatur Calvariae, ibi crucifixerunt eum: et latrones, unum a dextris, et alterum a sinistris.
34 തദാ യീശുരകഥയത്, ഹേ പിതരേതാൻ ക്ഷമസ്വ യത ഏതേ യത് കർമ്മ കുർവ്വന്തി തൻ ന വിദുഃ; പശ്ചാത്തേ ഗുടികാപാതം കൃത്വാ തസ്യ വസ്ത്രാണി വിഭജ്യ ജഗൃഹുഃ|
Iesus autem dicebat: Pater, dimitte illis: non enim sciunt quid faciunt. Dividentes vero vestimenta eius, miserunt sortes.
35 തത്ര ലോകസംഘസ്തിഷ്ഠൻ ദദർശ; തേ തേഷാം ശാസകാശ്ച തമുപഹസ്യ ജഗദുഃ, ഏഷ ഇതരാൻ രക്ഷിതവാൻ യദീശ്വരേണാഭിരുചിതോ ഽഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ ഭവതി തർഹി സ്വമധുനാ രക്ഷതു|
Et stabat populus spectans, et deridebant eum principes cum eis, dicentes: Alios salvos fecit, se salvum faciat, si hic est Christus Dei electus.
36 തദന്യഃ സേനാഗണാ ഏത്യ തസ്മൈ അമ്ലരസം ദത്വാ പരിഹസ്യ പ്രോവാച,
Illudebant autem ei et milites accedentes, et acetum offerentes ei,
37 ചേത്ത്വം യിഹൂദീയാനാം രാജാസി തർഹി സ്വം രക്ഷ|
et dicentes: Si tu es rex Iudaeorum, salvum te fac.
38 യിഹൂദീയാനാം രാജേതി വാക്യം യൂനാനീയരോമീയേബ്രീയാക്ഷരൈ ർലിഖിതം തച്ഛിരസ ഊർദ്ധ്വേഽസ്ഥാപ്യത|
Erat autem et superscriptio scripta super eum litteris Graecis, et Latinis, et Hebraicis: Hic est rex Iudaeorum.
39 തദോഭയപാർശ്വയോ ർവിദ്ധൗ യാവപരാധിനൗ തയോരേകസ്തം വിനിന്ദ്യ ബഭാഷേ, ചേത്ത്വമ് അഭിഷിക്തോസി തർഹി സ്വമാവാഞ്ച രക്ഷ|
Unus autem de his, qui pendebant, latronibus, blasphemabat eum, dicens: Si tu es Christus, salvum fac temetipsum, et nos.
40 കിന്ത്വന്യസ്തം തർജയിത്വാവദത്, ഈശ്വരാത്തവ കിഞ്ചിദപി ഭയം നാസ്തി കിം? ത്വമപി സമാനദണ്ഡോസി,
Respondens autem alter increpabat eum, dicens: Neque tu times Deum, qui in eadem damnatione es?
41 യോഗ്യപാത്രേ ആവാം സ്വസ്വകർമ്മണാം സമുചിതഫലം പ്രാപ്നുവഃ കിന്ത്വനേന കിമപി നാപരാദ്ധം|
Et nos quidem iuste, nam digna factis recipimus: hic vero nihil mali gessit.
42 അഥ സ യീശും ജഗാദ ഹേ പ്രഭേ ഭവാൻ സ്വരാജ്യപ്രവേശകാലേ മാം സ്മരതു|
Et dicebat ad Iesum: Domine, memento mei, cum veneris in regnum tuum.
43 തദാ യീശുഃ കഥിതവാൻ ത്വാം യഥാർഥം വദാമി ത്വമദ്യൈവ മയാ സാർദ്ധം പരലോകസ്യ സുഖസ്ഥാനം പ്രാപ്സ്യസി|
Et dixit illi Iesus: Amen dico tibi: Hodie mecum eris in paradiso.
44 അപരഞ്ച ദ്വിതീയയാമാത് തൃതീയയാമപര്യ്യന്തം രവേസ്തേജസോന്തർഹിതത്വാത് സർവ്വദേശോഽന്ധകാരേണാവൃതോ
Erat autem fere hora sexta, et tenebrae factae sunt in universam terram usque ad horam nonam.
45 മന്ദിരസ്യ യവനികാ ച ഛിദ്യമാനാ ദ്വിധാ ബഭൂവ|
Et obscuratus est sol: et velum templi scissum est medium.
46 തതോ യീശുരുച്ചൈരുവാച, ഹേ പിത ർമമാത്മാനം തവ കരേ സമർപയേ, ഇത്യുക്ത്വാ സ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
Et clamans voce magna Iesus ait: Pater in manus tuas commendo spiritum meum. Et haec dicens, expiravit.
47 തദൈതാ ഘടനാ ദൃഷ്ട്വാ ശതസേനാപതിരീശ്വരം ധന്യമുക്ത്വാ കഥിതവാൻ അയം നിതാന്തം സാധുമനുഷ്യ ആസീത്|
Videns autem Centurio quod factum fuerat, glorificavit Deum, dicens: Vere hic homo iustus erat.
48 അഥ യാവന്തോ ലോകാ ദ്രഷ്ടുമ് ആഗതാസ്തേ താ ഘടനാ ദൃഷ്ട്വാ വക്ഷഃസു കരാഘാതം കൃത്വാ വ്യാചുട്യ ഗതാഃ|
Et omnis turba eorum, qui simul aderant ad spectaculum istud, et videbant quae fiebant, percutientes pectora sua revertebantur.
49 യീശോ ർജ്ഞാതയോ യാ യാ യോഷിതശ്ച ഗാലീലസ്തേന സാർദ്ധമായാതാസ്താ അപി ദൂരേ സ്ഥിത്വാ തത് സർവ്വം ദദൃശുഃ|
Stabant autem omnes noti eius a longe: et mulieres, quae secutae eum erant a Galilaea, haec videntes.
50 തദാ യിഹൂദീയാനാം മന്ത്രണാം ക്രിയാഞ്ചാസമ്മന്യമാന ഈശ്വരസ്യ രാജത്വമ് അപേക്ഷമാണോ
Et ecce vir nomine Ioseph, qui erat decurio, vir bonus, et iustus:
51 യിഹൂദിദേശീയോ ഽരിമഥീയനഗരീയോ യൂഷഫ്നാമാ മന്ത്രീ ഭദ്രോ ധാർമ്മികശ്ച പുമാൻ
hic non consenserat consilio, et actibus eorum, ab Arimathia civitate Iudaeae, qui expectabat et ipse regnum Dei.
52 പീലാതാന്തികം ഗത്വാ യീശോ ർദേഹം യയാചേ|
hic accessit ad Pilatum, et petiit corpus Iesu:
53 പശ്ചാദ് വപുരവരോഹ്യ വാസസാ സംവേഷ്ട്യ യത്ര കോപി മാനുഷോ നാസ്ഥാപ്യത തസ്മിൻ ശൈലേ സ്വാതേ ശ്മശാനേ തദസ്ഥാപയത്|
et depositum involvit sindone, et posuit eum in monumento exciso, in quo nondum quisquam positus fuerat.
54 തദ്ദിനമായോജനീയം ദിനം വിശ്രാമവാരശ്ച സമീപഃ|
Et dies erat parasceves, et sabbatum illucescebat.
55 അപരം യീശുനാ സാർദ്ധം ഗാലീല ആഗതാ യോഷിതഃ പശ്ചാദിത്വാ ശ്മശാനേ തത്ര യഥാ വപുഃ സ്ഥാപിതം തച്ച ദൃഷ്ട്വാ
Subsecutae autem mulieres, quae cum eo venerant de Galilaea, viderunt monumentum, et quemadmodum positum erat corpus eius.
56 വ്യാഘുട്യ സുഗന്ധിദ്രവ്യതൈലാനി കൃത്വാ വിധിവദ് വിശ്രാമവാരേ വിശ്രാമം ചക്രുഃ|
Et revertentes paraverunt aromata, et unguenta: et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum.
