ប្រេរិតាះ 4
1 យស្មិន៑ សមយេ បិតរយោហនៅ លោកាន៑ ឧបទិឝតស្តស្មិន៑ សមយេ យាជកា មន្ទិរស្យ សេនាបតយះ សិទូកីគណឝ្ច
Terwijl zij nu tot het volk spraken overvielen hen de priesters, en de hoofdman des tempels, en de sadduceërs,
2 តយោរ៑ ឧបទេឝករណេ ខ្រីឞ្ដស្យោត្ថានម៑ ឧបលក្ឞ្យ សវ៌្វេឞាំ ម្ឫតានាម៑ ឧត្ថានប្រស្តាវេ ច វ្យគ្រាះ សន្តស្តាវុបាគមន៑។
die zeer kwaad waren omdat zij het volk onderwijs gaven en in Jezus de verrijzenis uit de dooden predikten.
3 តៅ ធ្ឫត្វា ទិនាវសានការណាត៑ បរទិនបយ៌្យនន្តំ រុទ្ធ្វា ស្ថាបិតវន្តះ។
En zij sloegen de handen aan hen en stelden hen in bewaring tot den volgenden dag, want het was reeds avond.
4 តថាបិ យេ លោកាស្តយោរុបទេឝម៑ អឝ្ឫណ្វន៑ តេឞាំ ប្រាយេណ បញ្ចសហស្រាណិ ជនា វ្យឝ្វសន៑។
Doch velen van hen die het woord gehoord hadden, geloofden, en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.
5 បរេៜហនិ អធិបតយះ ប្រាចីនា អធ្យាបកាឝ្ច ហានននាមា មហាយាជកះ
Het geschiedde nu den volgenden dag dat hun oversten, en oudsten, en schriftgeleerden te Jerusalem vergaderden,
6 កិយផា យោហន៑ សិកន្ទរ ឥត្យាទយោ មហាយាជកស្យ ជ្ញាតយះ សវ៌្វេ យិរូឝាលម្នគរេ មិលិតាះ។
en Annas de hoogepriester, en Kajafas, en Johannes, en Alexander, en allen die van de hoogepriesterlijke familie waren.
7 អនន្តរំ ប្រេរិតៅ មធ្យេ ស្ថាបយិត្វាប្ឫច្ឆន៑ យុវាំ កយា ឝក្តយា វា កេន នាម្នា កម៌្មាណ្យេតានិ កុរុថះ?
En zij stelden hen in het midden en vroegen: In welke kracht of in welken naam hebt gij dit gedaan?
8 តទា បិតរះ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ះ សន៑ ប្រត្យវាទីត៑, ហេ លោកានាម៑ អធិបតិគណ ហេ ឥស្រាយេលីយប្រាចីនាះ,
Toen sprak Petrus, vervuld zijnde met den Heiligen Geest, tot hen: Gij oversten en oudsten des volks!
9 ឯតស្យ ទុព៌្ពលមានុឞស្យ ហិតំ យត៑ កម៌្មាក្រិយត, អត៌្ហាត៑, ស យេន ប្រការេណ ស្វស្ថោភវត៑ តច្ចេទ៑ អទ្យាវាំ ប្ឫច្ឆថ,
Indien wij heden verhoord worden wegens een weldaad jegens een kranken mensch, waardoor deze is gezond geworden,
10 តហ៌ិ សវ៌្វ ឥស្រាយេលីយលោកា យូយំ ជានីត នាសរតីយោ យោ យីឝុខ្រីឞ្ដះ ក្រុឝេ យុឞ្មាភិរវិធ្យត យឝ្ចេឝ្វរេណ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាបិតះ, តស្យ នាម្នា ជនោយំ ស្វស្ថះ សន៑ យុឞ្មាកំ សម្មុខេ ប្រោត្តិឞ្ឋតិ។
zoo zij het u allen en het geheele volk van Israël bekend, dat in den Naam van Jezus Christus den Nazarener, dien gij hebt gekruisigd, dien God uit de dooden heeft opgewekt— door Hem staat deze gezond vóór u.
11 និចេត្ឫភិ រ្យុឞ្មាភិរយំ យះ ប្រស្តរោៜវជ្ញាតោៜភវត៑ ស ប្រធានកោណស្យ ប្រស្តរោៜភវត៑។
Deze Jezus is de steen die door u, de bouwlieden, is veracht, die geworden is tot een hoeksteen.
12 តទ្ភិន្នាទបរាត៑ កស្មាទបិ បរិត្រាណំ ភវិតុំ ន ឝក្នោតិ, យេន ត្រាណំ ប្រាប្យេត ភូមណ្ឌលស្យលោកានាំ មធ្យេ តាទ្ឫឝំ កិមបិ នាម នាស្តិ។
En in niemand anders is de behoudenis; want ook is er geen andere naam onder den hemel, die aan de menschen gegeven is, waarin wij moeten behouden worden.
13 តទា បិតរយោហនោរេតាទ្ឫឝីម៑ អក្ឞេភតាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តាវវិទ្វាំសៅ នីចលោកាវិតិ ពុទ្ធ្វា អាឝ្ចយ៌្យម៑ អមន្យន្ត តៅ ច យីឝោះ សង្គិនៅ ជាតាវិតិ ជ្ញាតុម៑ អឝក្នុវន៑។
Toen zij nu de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen, en bevonden hadden dat zij ongeleerde en simpele menschen waren, verwonderden zij zich; en zij herkenden hen dat zij met Jezus geweest waren.
14 កិន្តុ តាភ្យាំ សាទ៌្ធំ តំ ស្វស្ថមានុឞំ តិឞ្ឋន្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តេ កាមប្យបរាម៑ អាបត្តិំ កត៌្តំ នាឝក្នុន៑។
En den mensch die genezen was bijeen ziende staan, hadden zij niets tegen te spreken.
15 តទា តេ សភាតះ ស្ថានាន្តរំ គន្តុំ តាន៑ អាជ្ញាប្យ ស្វយំ បរស្បរម៑ ឥតិ មន្ត្រណាមកុវ៌្វន្
En zij geboden hun buiten de vergadering te gaan en overleiden met malkander, zeggende:
16 តៅ មានវៅ ប្រតិ កិំ កត៌្តវ្យំ? តាវេកំ ប្រសិទ្ធម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ក្ឫតវន្តៅ តទ៑ យិរូឝាលម្និវាសិនាំ សវ៌្វេឞាំ លោកានាំ សមីបេ ប្រាកាឝត តច្ច វយមបហ្នោតុំ ន ឝក្នុមះ។
Wat zullen wij dezen menschen doen? want dat er door hen een openbaar mirakel is geschied, dat is aan alle inwoners van Jerusalem bekend, en wij kunnen het niet loochenen.
17 កិន្តុ លោកានាំ មធ្យម៑ ឯតទ៑ យថា ន វ្យាប្នោតិ តទត៌្ហំ តៅ ភយំ ប្រទឝ៌្យ តេន នាម្នា កមបិ មនុឞ្យំ នោបទិឝតម៑ ឥតិ ទ្ឫឍំ និឞេធាមះ។
Maar opdat het niet verder onder het volk verbreid worde, laat ons hen streng bedreigen van niet meer te spreken tegen eenigen mensch in dezen Naam.
18 តតស្តេ ប្រេរិតាវាហូយ ឯតទាជ្ញាបយន៑ ឥតះ បរំ យីឝោ រ្នាម្នា កទាបិ កាមបិ កថាំ មា កថយតំ កិមបិ នោបទិឝញ្ច។
En hen geroepen hebbende, geboden zij hun in ‘t geheel niet te spreken of onderwijs te geven in den Naam van Jezus.
19 តតះ បិតរយោហនៅ ប្រត្យវទតាម៑ ឦឝ្វរស្យាជ្ញាគ្រហណំ វា យុឞ្មាកម៑ អាជ្ញាគ្រហណម៑ ឯតយោ រ្មធ្យេ ឦឝ្វរស្យ គោចរេ កិំ វិហិតំ? យូយំ តស្យ វិវេចនាំ កុរុត។
Maar Petrus en Johannes antwoordden en zeiden tot hen: Of het recht is voor Gods aangezicht, naar ulieden meer te hooren dan naar God, beoordeelt dat zelf!
20 វយំ យទ៑ អបឝ្យាម យទឝ្ឫណុម ច តន្ន ប្រចារយិឞ្យាម ឯតត៑ កទាបិ ភវិតុំ ន ឝក្នោតិ។
want ons is het onmogelijk niet te spreken van wat wij gezien en gehoord hebben!
21 យទឃដត តទ៑ ទ្ឫឞ្ដា សវ៌្វេ លោកា ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ អន្វវទន៑ តស្មាត៑ លោកភយាត៑ តៅ ទណ្ឌយិតុំ កមប្យុបាយំ ន ប្រាប្យ តេ បុនរបិ តជ៌យិត្វា តាវត្យជន៑។
Maar zij dreigden hen nog meer en lieten hen los, om des volks wil, daar zij niets gevonden hadden hoe zij hen zouden straffen; want allen verheerlijkten God over het gebeurde.
22 យស្យ មានុឞស្យៃតត៑ ស្វាស្ថ្យករណម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្មាក្រិយត តស្យ វយឝ្ចត្វារិំឝទ្វត្សរា វ្យតីតាះ។
Want de mensch, aan wien dit mirakel der genezing geschied was, was meer dan veertig jaar oud.
23 តតះ បរំ តៅ វិស្ឫឞ្ដៅ សន្តៅ ស្វសង្គិនាំ សន្និធិំ គត្វា ប្រធានយាជកៃះ ប្រាចីនលោកៃឝ្ច ប្រោក្តាះ សវ៌្វាះ កថា ជ្ញាបិតវន្តៅ។
Zij nu losgelaten zijnde, kwamen bij de hunnen en verhaalden al wat de overpriesters en de oudsten tot hen gezegd hadden.
24 តច្ឆ្រុត្វា សវ៌្វ ឯកចិត្តីភូយ ឦឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ ប្រោច្ចៃរេតត៑ ប្រាត៌្ហយន្ត, ហេ ប្រភោ គគណប្ឫថិវីបយោធីនាំ តេឞុ ច យទ្យទ៑ អាស្តេ តេឞាំ ស្រឞ្ដេឝ្វរស្ត្វំ។
En die dit hoorden verhieven eenparig de stem tot God en zeiden: Heere! Gij zijt het die den hemel en de aarde en de zee en al wat daarin is, geschapen hebt;
25 ត្វំ និជសេវកេន ទាយូទា វាក្យមិទម៑ ឧវចិថ, មនុឞ្យា អន្យទេឝីយាះ កុវ៌្វន្តិ កលហំ កុតះ។ លោកាះ សវ៌្វេ កិមត៌្ហំ វា ចិន្តាំ កុវ៌្វន្តិ និឞ្ផលាំ។
die door den Heiligen Geest, door den mond van onzen vader David, uw knecht, gezegd hebt: Waarom woeden de heidenen en bedenken de volken ijdelheden?
26 បរមេឝស្យ តេនៃវាភិឞិក្តស្យ ជនស្យ ច។ វិរុទ្ធមភិតិឞ្ឋន្តិ ប្ឫថិវ្យាះ បតយះ កុតះ៕
de koningen der aarde zijn opgestaan en de oversten zijn samenvergaderd tegen den Heere en tegen zijn Christus.
27 ផលតស្តវ ហស្តេន មន្ត្រណយា ច បូវ៌្វ យទ្យត៑ ស្ថិរីក្ឫតំ តទ៑ យថា សិទ្ធំ ភវតិ តទត៌្ហំ ត្វំ យម៑ អថិឞិក្តវាន៑ ស ឯវ បវិត្រោ យីឝុស្តស្យ ប្រាតិកូល្យេន ហេរោទ៑ បន្តីយបីលាតោ
Want in der waarheid, in deze stad zijn tegen uw heiligen knecht Jezus, dien Gij gezalfd hebt, opgestaan zoowel Herodes als Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israëls,
28 ៜន្យទេឝីយលោកា ឥស្រាយេល្លោកាឝ្ច សវ៌្វ ឯតេ សភាយាម៑ អតិឞ្ឋន៑។
om te doen al wat uw hand en uw raad te voren bepaald had dat geschieden moest!
29 ហេ បរមេឝ្វរ អធុនា តេឞាំ តជ៌នំ គជ៌នញ្ច ឝ្ឫណុ;
En nu Heere! zie op hun dreigementen, en geef aan uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid uw woord te spreken,
30 តថា ស្វាស្ថ្យករណកម៌្មណា តវ ពាហុពលប្រកាឝបូវ៌្វកំ តវ សេវកាន៑ និព៌្ហយេន តវ វាក្យំ ប្រចារយិតុំ តវ បវិត្របុត្រស្យ យីឝោ រ្នាម្នា អាឝ្ចយ៌្យាណ្យសម្ភវានិ ច កម៌្មាណិ កត៌្តុញ្ចាជ្ញាបយ។
door het uitstrekken van uw hand tot genezing, en door het geschieden van mirakelen en teekenen door den Naam van uw heiligen knecht Jezus.
31 ឥត្ថំ ប្រាត៌្ហនយា យត្រ ស្ថានេ តេ សភាយាម៑ អាសន៑ តត៑ ស្ថានំ ប្រាកម្បត; តតះ សវ៌្វេ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ាះ សន្ត ឦឝ្វរស្យ កថាម៑ អក្ឞោភេណ ប្រាចារយន៑។
En als zij gebeden hadden, werd de plaats waarin zij vergaderd waren, bewogen, en allen werden vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het woord Gods met vrijmoedigheid.
32 អបរញ្ច ប្រត្យយការិលោកសមូហា ឯកមនស ឯកចិត្តីភូយ ស្ថិតាះ។ តេឞាំ កេបិ និជសម្បត្តិំ ស្វីយាំ នាជានន៑ កិន្តុ តេឞាំ សវ៌្វាះ សម្បត្ត្យះ សាធារណ្យេន ស្ថិតាះ។
En de menigte der geloovigen was één van hart en ziel; en niet één zeide dat iets van hetgeen hij bezat zijn eigendom was, maar alle dingen hadden zij gemeen.
33 អន្យច្ច ប្រេរិតា មហាឝក្តិប្រកាឝបូវ៌្វកំ ប្រភោ រ្យីឝោរុត្ថានេ សាក្ឞ្យម៑ អទទុះ, តេឞុ សវ៌្វេឞុ មហានុគ្រហោៜភវច្ច។
En met groote kracht gaven de Apostelen getuigenis van de verrijzenis van den Heere Jezus Christus; en groote genade was op hen allen.
34 តេឞាំ មធ្យេ កស្យាបិ ទ្រវ្យន្យូនតា នាភវទ៑ យតស្តេឞាំ គ្ឫហភូម្យាទ្យា យាះ សម្បត្តយ អាសន៑ តា វិក្រីយ
Want onder hen was niemand die gebrek had; want zoovelen als er bezitters waren van landerijen of huizen, verkochten die en brachten den prijs van het verkochte,
35 តន្មូល្យមានីយ ប្រេរិតានាំ ចរណេឞុ តៃះ ស្ថាបិតំ; តតះ ប្រត្យេកឝះ ប្រយោជនានុសារេណ ទត្តមភវត៑។
en leiden dien aan de voeten der Apostelen; en aan ieder werd uitgedeeld naar dat hij van noode had.
36 វិឝេឞតះ កុប្រោបទ្វីបីយោ យោសិនាមកោ លេវិវំឝជាត ឯកោ ជនោ ភូម្យធិការី, យំ ប្រេរិតា ពណ៌ព្ពា អត៌្ហាត៑ សាន្ត្វនាទាយក ឥត្យុក្ត្វា សមាហូយន៑,
Jozef nu, door de Apostelen bijgenaamd Barnabas, (dat is te zeggen, zoon der vertroosting), een Leviet, afkomstig van Cyprus,
37 ស ជនោ និជភូមិំ វិក្រីយ តន្មូល្យមានីយ ប្រេរិតានាំ ចរណេឞុ ស្ថាបិតវាន៑។
die een akker had, verkocht dien en bracht het geld en leide het aan de voeten der Apostelen.
