Salmos 78
1 Instrução de Asafe: Povo meu, escuta minha doutrina; inclinai vossos ouvidos às palavras de minha boca.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Abrirei minha boca em parábolas; falarei mistérios dos tempos antigos,
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Os quais ouvimos e conhecemos, e nossos pais nos contaram.
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Nós não [os] encobriremos a seus filhos, contaremos à próxima geração sobre os louvores do SENHOR, o seu poder, e suas maravilhas que ele fez.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Porque ele firmou um testemunho em Jacó, e pôs a Lei em Israel, a qual ele instruiu aos nossos pais, para que eles ensinassem a seus filhos;
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 Para que a geração seguinte [dela] soubesse; [e] os filhos que nascessem contassem a seus filhos;
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 E [assim] pusessem sua esperança em Deus; e não se esquecessem dos feitos de Deus, mas sim, que guardassem os mandamentos dele;
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 E não fossem como seus pais, [que foram] uma geração teimosa e rebelde; geração que não firmou seu coração, e cujo espírito não foi fiel a Deus.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Os filhos de Efraim, mesmo tendo arcos e flechas, viraram-se para trás no dia da batalha;
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Não guardaram o pacto de Deus, e recusaram a andar conforme sua Lei.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 E se esqueceram de seus feitos, e de suas maravilhas que ele tinha lhes feito ver.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Ele fez maravilhas perante seus pais na terra do Egito, [no] campo de Zoã.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Ele dividiu o mar, e os fez passarem por ele; ele fez as águas ficarem paradas como [se estivessem] amontoadas.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 E ele os guiou com uma nuvem durante o dia, e por toda a noite com uma luz de fogo.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Ele partiu as rochas no deserto, e [lhes] deu de beber como que de abismos profundos.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Porque ele tirou correntes da rocha, e fez as águas descerem como rios.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 E [ainda] prosseguiram em pecar contra ele, irritando ao Altíssimo no deserto.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo comida para o desejo de suas almas.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 E falaram contra Deus, e disseram: Poderia Deus preparar uma mesa de comida no deserto?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Eis que ele feriu a rocha, e águas correram [dela] e ribeiros fluíram em abundância; será que ele também poderia [nos] dar pão, ou preparar carne a seu povo?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Por isso o SENHOR [os] ouviu, e se irritou; e fogo se acendeu contra Jacó, e furor também subiu contra Israel;
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Porque eles não creram em Deus, nem confiaram na salvação que dele vem;
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Mesmo assim, ele deu ordens às altas nuvens, e abriu as portas dos céus;
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 E choveu sobre eles o maná, para comerem; e lhes deu trigo dos céus.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Cada homem [daquele povo] comeu o pão dos anjos; ele lhes mandou comida para se fartarem.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Ele fez soprar o vento do oriente nos céus, e trouxe o [vento] do sul com seu poder.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 Ele fez chover sobre eles carne como a poeira da terra; e aves de asas como a areia do mar;
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 E [as] fez cair no meio de seu acampamento, ao redor de suas tendas.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Então comeram, e fartaram-se abundantemente; e satisfez o desejo deles.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 Porem, estando eles [ainda] não satisfeitos, enquanto a comida ainda estava em suas bocas,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 a ira de Deus subiu contra eles; matou os mais robustos deles e abateu os jovens de Israel.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 Com tudo isto ainda pecaram, e não creram nas maravilhas que ele fez.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Por isso gastaram seus dias em futilidades, e seus anos em terrores.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Quando ele matava [alguns dentre] eles, então buscavam por ele, e se convertiam, e buscavam a Deus de madrugada.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 E se lembravam de que Deus era sua rocha, e que o Deus Altíssimo [era] o seu libertador.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Porém falavam bem dele da boca para fora, e mentiam com suas línguas.
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 Porque o coração deles não era comprometido para com ele, e não foram fiéis ao pacto dele.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Porém ele, sendo misericordioso, perdoava a maldade deles, e não os destruía; e muitas vezes desviou de mostrar sua ira, e não despertou todo o seu furor;
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 [Porque] se lembrou de que eles eram carne, e [como] o vento, que vai, e não volta mais.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Quantas vezes o provocaram no deserto, e o maltrataram na terra desabitada!
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Pois voltavam a tentar a Deus, e perturbavam ao Santo de Israel.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Não se lembraram de sua mão, [nem] do dia em que os livrou do adversário.
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Como quando ele fez seus sinais no Egito, e seus atos maravilhosos no campo de Zoã.
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 E transformou seus rios e suas correntes em sangue, para que não bebessem.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Enviou entre eles variedades de moscas, que os consumiu; e rãs, que os destruíram.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 E deu suas colheitas ao pulgão, e o trabalho deles ao gafanhoto.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Com saraiva destruiu suas vinhas, e suas figueiras-bravas com granizo.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 E entregou seu gado à saraiva; e seus animais a brasas ardentes.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 Mandou entre eles o ardor de sua ira: fúria, irritação e angústia, enviando mensageiros do mal.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 Ele preparou o caminho de sua ira; não poupou suas almas da morte, e entregou seus animais à peste.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 E feriu [mortalmente] a todo primogênito no Egito; as primícias nas forças nas tendas de Cam.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 E levou a seu povo como a ovelhas; e os guiou pelo deserto como a um rebanho.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 Ele os conduziu em segurança, e não temeram. O mar encobriu seus inimigos.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 E os trouxe até os limites de sua [terra] santa, até este monte, que sua mão direita adquiriu.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 E expulsou as nações de diante deles, e fez com que eles repartissem as linhas de sua herança, e fez as tribos de Israel habitarem em suas tendas.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Porém eles tentaram e provocaram ao Deus Altíssimo; e não guardaram os testemunhos dele.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 E voltaram a ser [tão] infiéis como os seus pais; desviaram-se como um arco enganoso.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 E provocaram a ira dele com seus altares pagãos, e com suas imagens de escultura moveram-no de ciúmes.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Deus ouviu [isto], e se indignou; e rejeitou gravemente a Israel.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Por isso ele abandonou o tabernáculo em Siló, a tenda que ele havia estabelecido como habitação entre as pessoas.
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 E entregou o [símbolo] de seu poder em cativeiro, e sua glória na mão do adversário.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 E entregou seu povo à espada, e enfureceu-se contra sua herança.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 O fogo consumiu a seus rapazes, e suas virgens não tiveram músicas de casamento.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 Seus sacerdotes caíram à espada, e suas viúvas não lamentaram.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Então o Senhor despertou como que do sono, como um homem valente que se exalta com o vinho.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 E feriu a seus adversários, para que recuassem, [e] lhes pôs como humilhação perpétua.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Porém ele rejeitou a tenda de José, e não escolheu a tribo de Efraim.
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Mas escolheu a tribo de Judá, o monte de Sião, a quem ele amava.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 E edificou seu santuário como alturas; como a terra, a qual ele fundou para sempre.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 E ele escolheu a seu servo Davi; e o tomou dos apriscos de ovelhas.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 Ele o tirou de cuidar das ovelhas geradoras de filhotes, para que ele apascentasse ao seu povo Jacó; e à sua herança Israel.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 E ele os apascentou com um coração sincero, e os guiou com as habilidades de suas mãos.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
