Provérbios 12
1 Aquele que ama a correção ama o conhecimento; mas aquele que odeia a repreensão é um bruto.
Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
2 O homem de bem ganha o favor do SENHOR; mas ao homem de pensamentos perversos, ele o condenará.
Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.
3 O homem não prevalecerá pela perversidade; mas a raiz dos justos não será removida.
Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 A mulher virtuosa é a coroa de seu marido; mas a causadora de vergonha é como uma podridão em seus ossos.
Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.
5 Os pensamentos dos justos são de bom juízo; [mas] os conselhos dos perversos são enganosos.
Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
6 As palavras dos perversos são para espreitar [o derramamento de] sangue [de inocentes]; mas a boca dos corretos os livrará.
Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
7 Os perversos serão transtornados, e não existirão [mais]; porém a casa dos justos permanecerá.
Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
8 Cada um será elogiado conforme seu entendimento; mas o perverso de coração será desprezado.
Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
9 Melhor é o que estima pouco a si mesmo mas tem quem o sirva, do que aquele que elogia e si mesmo, mas nem sequer tem pão.
Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
10 O justo dá atenção à vida de seus animais; mas [até] as misericórdias dos perversos são cruéis.
Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
11 Aquele que lavra sua terra se saciará de pão; mas o que segue [coisas] inúteis tem falta de juízo.
Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
12 O perverso deseja armadilhas malignas; porém a raiz dos justos produzirá [seu fruto].
Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].
13 O perverso é capturado pela transgressão de seus lábios, mas o justo sairá da angústia.
Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
14 Cada um se sacia do bem pelo fruto de sua [própria] boca; e a recompensa das mãos do homem lhe será entregue de volta.
Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.
15 O caminho do tolo é correto aos seus [próprios] olhos; mas aquele que ouve o [bom] conselho é sábio.
Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
16 A ira do tolo é conhecida no mesmo dia, mas o prudente ignora o insulto.
Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
17 Aquele que fala a verdade conta a justiça; porém a testemunha falsa [conta] o engano.
Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
18 Há [alguns] que falam [palavras] como que golpes de espada; porém a língua do sábios é [como] um remédio.
Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.
19 O lábio da verdade ficará para sempre, mas a língua da falsidade [dura] por [apenas] um momento.
Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.
20 [Há] engano no coração dos que tramam o mal; mas os que aconselham a paz [têm] alegria.
Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.
21 Nenhuma adversidade sobrevirá ao justos; mas os perversos se encherão de mal.
Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.
22 Os lábios mentirosos são abomináveis ao SENHOR, mas dos que falam a verdade são seu prazer.
Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
23 O homem prudente é discreto em conhecimento; mas o coração dos tolos proclama a loucura.
Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.
24 A mão dos que trabalham com empenho dominará, e os preguiçosos se tornarão escravos.
Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.
25 A ansiedade no coração do homem o abate; [mas] uma boa palavra o alegra.
Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.
26 O justo age cuidadosamente para com seu próximo, mas o caminho dos perversos os faz errar.
Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.
27 O preguiçoso não assa aquilo que caçou, mas a riqueza de quem trabalha com empenho [lhe é] preciosa.
Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.
28 Na vereda da justiça está a vida; e [no] caminho de seu percurso não há morte.
Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.
