Psalmów 102

1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא

2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני

3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו

4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי

5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי

6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות

7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג

8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו

9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי

10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני

11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש

12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר

13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד

14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו

15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך

16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו

17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם

18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה

19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט

20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה

21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם

22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה

23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי

24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך

25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים

26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

המה יאבדו-- ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו

27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו

28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון