مکاشفهٔ یوحنا 17
| و یکی از آن هفت فرشته‌ای که هفت پیاله را داشتند، آمد و به من خطاب کرده، گفت: «بیا تا قضای آن فاحشه بزرگ را که برآبهای بسیار نشسته است به تو نشان دهم، | ۱ 1 |
tadanantaraM teSAM saptakaMsadhAriNAM saptadUtAnAm eka Agatya mAM sambhASyAvadat, atrAgaccha, medinyA narapatayo yayA vezyayA sArddhaM vyabhicArakarmma kRtavantaH,
| که پادشاهان جهان با او زنا کردند و ساکنان زمین، ازخمر زنای او مست شدند.» | ۲ 2 |
yasyA vyabhicAramadena ca pRthivInivAsino mattA abhavan tasyA bahutoyeSUpaviSTAyA mahAvezyAyA daNDam ahaM tvAM darzayAmi|
| پس مرا در روح به بیابان برد و زنی را دیدم بر وحش قرمزی سوارشده که از نامهای کفر پر بود و هفت سر و ده شاخ داشت. | ۳ 3 |
tato 'ham AtmanAviSTastena dUtena prAntaraM nItastatra nindAnAmabhiH paripUrNaM saptazirobhi rdazazRGgaizca viziSTaM sindUravarNaM pazumupaviSTA yoSidekA mayA dRSTA|
| و آن زن، به ارغوانی و قرمز ملبس بود وبه طلا و جواهر و مروارید مزین و پیاله‌ای زرین به‌دست خود پر از خبائث و نجاسات زنای خودداشت. | ۴ 4 |
sA nArI kRSNalohitavarNaM sindUravarNaJca paricchadaM dhArayati svarNamaNimuktAbhizca vibhUSitAsti tasyAH kare ghRNArhadravyaiH svavyabhicArajAtamalaizca paripUrNa ekaH suvarNamayaH kaMso vidyate|
| و بر پیشانی‌اش این اسم مرقوم بود: «سرو بابل عظیم و مادر فواحش و خبائث دنیا.» | ۵ 5 |
tasyA bhAle nigUDhavAkyamidaM pRthivIsthavezyAnAM ghRNyakriyANAJca mAtA mahAbAbiliti nAma likhitam Aste|
| وآن زن را دیدم، مست از خون مقدسین و از خون شهدای عیسی و از دیدن او بی‌نهایت تعجب نمودم. | ۶ 6 |
mama dRSTigocarasthA sA nArI pavitralokAnAM rudhireNa yIzoH sAkSiNAM rudhireNa ca mattAsIt tasyA darzanAt mamAtizayam AzcaryyajJAnaM jAtaM|
| و فرشته مرا گفت: «چرا متعجب شدی؟ من سر زن و آن وحش را که هفت سر و ده شاخ دارد که حامل اوست، به تو بیان می‌نمایم. | ۷ 7 |
tataH sa dUto mAm avadat kutastavAzcaryyajJAnaM jAyate? asyA yoSitastadvAhanasya saptazirobhi rdazazRGgaizca yuktasya pazozca nigUDhabhAvam ahaM tvAM jJApayAmi|
| آن وحش که دیدی، بود و نیست و از هاویه خواهدبرآمد و به هلاکت خواهد رفت؛ و ساکنان زمین، جز آنانی که نامهای ایشان از بنای عالم در دفترحیات مرقوم است، در حیرت خواهند افتاد ازدیدن آن وحش که بود و نیست و ظاهر خواهدشد. (Abyssos g12) | ۸ 8 |
tvayA dRSTo 'sau pazurAsIt nedAnIM varttate kintu rasAtalAt tenodetavyaM vinAzazca gantavyaH| tato yeSAM nAmAni jagataH sRSTikAlam Arabhya jIvanapustake likhitAni na vidyante te pRthivInivAsino bhUtam avarttamAnamupasthAsyantaJca taM pazuM dRSTvAzcaryyaM maMsyante| (Abyssos g12)
| «اینجاست ذهنی که حکمت دارد. این هفت سر، هفت کوه می‌باشد که زن بر آنها نشسته است؛ | ۹ 9 |
atra jJAnayuktayA buddhyA prakAzitavyaM| tAni saptazirAMsi tasyA yoSita upavezanasthAnasvarUpAH saptagirayaH sapta rAjAnazca santi|
| و هفت پادشاه هستند که پنج افتاده‌اند و یکی هست و دیگری هنوز نیامده است و چون آیدمی باید اندکی بماند. | ۱۰ 10 |
teSAM paJca patitA ekazca varttamAnaH zeSazcAdyApyanupasthitaH sa yadopasthAsyati tadApi tenAlpakAlaM sthAtavyaM|
| و آن وحش که بود ونیست، هشتمین است و از آن هفت است و به هلاکت می‌رود. | ۱۱ 11 |
yaH pazurAsIt kintvidAnIM na varttate sa evASTamaH, sa saptAnAm eko 'sti vinAzaM gamiSyati ca|
| و آن ده شاخ که دیدی، ده پادشاه هستند که هنوز سلطنت نیافته‌اند بلکه یک ساعت با وحش چون پادشاهان قدرت می‌یابند. | ۱۲ 12 |
tvayA dRSTAni dazazRGgANyapi daza rAjAnaH santiH, adyApi tai rAjyaM na prAptaM kintu muhUrttamekaM yAvat pazunA sArddhaM te rAjAna iva prabhutvaM prApsyanti|
| اینها یک رای دارند و قوت و قدرت خود را به وحش می‌دهند. | ۱۳ 13 |
ta ekamantraNA bhaviSyanti svakIyazaktiprabhAvau pazave dAsyanti ca|
| ایشان با بره جنگ خواهندنمود و بره بر ایشان غالب خواهد آمد، زیرا که اورب‌الارباب و پادشاه پادشاهان است و آنانی نیز که با وی هستند که خوانده شده و برگزیده وامینند.» | ۱۴ 14 |
te meSazAvakena sArddhaM yotsyanti, kintu meSazAvakastAn jeSyati yataH sa prabhUnAM prabhU rAjJAM rAjA cAsti tasya saGgino 'pyAhUtA abhirucitA vizvAsyAzca|
| و مرا می‌گوید: «آبهایی که دیدی، آنجایی که فاحشه نشسته است، قومها و جماعتها وامت‌ها و زبانها می‌باشد. | ۱۵ 15 |
aparaM sa mAm avadat sA vezyA yatropavizati tAni toyAni lokA janatA jAtayo nAnAbhASAvAdinazca santi|
| و اما ده شاخ که دیدی و وحش، اینها فاحشه را دشمن خواهند داشت واو را بینوا و عریان خواهند نمود و گوشتش راخواهند خورد و او را به آتش خواهند سوزانید، | ۱۶ 16 |
tvayA dRSTAni daza zRGgANi pazuzceme tAM vezyAm RtIyiSyante dInAM nagnAJca kariSyanti tasyA mAMsAni bhokSyante vahninA tAM dAhayiSyanti ca|
| زیرا خدا در دل ایشان نهاده است که اراده او رابه‌جا آرند و یک رای شده، سلطنت خود را به وحش بدهند تا کلام خدا تمام شود. | ۱۷ 17 |
yata Izvarasya vAkyAni yAvat siddhiM na gamiSyanti tAvad Izvarasya manogataM sAdhayitum ekAM mantraNAM kRtvA tasmai pazave sveSAM rAjyaM dAtuJca teSAM manAMsIzvareNa pravarttitAni|
| و زنی که دیدی، آن شهر عظیم است که بر پادشاهان جهان سلطنت می‌کند.» | ۱۸ 18 |
aparaM tvayA dRSTA yoSit sA mahAnagarI yA pRthivyA rAjJAm upari rAjatvaM kurute|
