مزامیر 91

۱ 1 آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود.

Den som sit i gøymsla hjå den Høgste, den som bur i skuggen hjå den Allmegtige,

۲ 2 درباره خداوند می‌گویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم.

han segjer til Herren: «Mi livd og mi borg, min Gud som eg set mi lit til.»

۳ 3 زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث.

For han frelser deg frå snara til fuglefangaren, frå tynande sott.

۴ 4 به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود.

Med sine fjører løyner han deg, og under hans vengjer finn du livd; skjold og vern er hans truskap.

۵ 5 از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد.

Du skal ikkje ræddast for skræmsl um natti, for pil som flyg um dagen,

۶ 6 و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند.

for pest som fer fram i myrker, for sott som tyner um middagen.

۷ 7 هزارنفر به‌جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به‌دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید.

Um tusund fell attmed sida di, og ti tusund attmed di høgre hand, so skal det ikkje nå til deg.

۸ 8 فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید.

Du skal berre skoda det med augo dine, og sjå korleis dei ugudlege fær si løn.

۹ 9 زیرا گفتی تو‌ای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده‌ای.

«For du, Herre, er mi livd, » segjer du. Den Høgste hev du gjort til din bustad.

۱۰ 10 هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید.

Inkje vondt skal timast deg, og ingi plåga skal koma nær til ditt tjeld.

۱۱ 11 زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.

For han skal bjoda sine englar um deg, at dei skal vara deg på alle dine vegar.

۱۲ 12 تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی.

Dei skal bera deg på hender, so du ikkje skal støyta foten din på nokon stein.

۱۳ 13 بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد.

På løva og eiterorm skal du treda, du skal trakka ned ungløvor og drakar.

۱۴ 14 «چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت.

«Av di han heng fast ved meg, vil eg fria honom ut; eg vil frelsa honom, av di han kjenner mitt namn.

۱۵ 15 چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت.

Han skal kalla på meg, og eg skal svara honom, eg er med honom i naud, eg vil fria honom ut og føra honom til æra.

۱۶ 16 به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.»

Med eit langt liv vil eg metta honom og lata honom sjå mi frelsa.»