مزامیر 90

۱ 1 دعای موسی مرد خدا ای خداوند مسکن ما تو بوده‌ای، درجمیع نسل‌ها،

Ei bøn av gudsmannen Moses. Herre, du hev vore ei livd for oss frå ætt til ætt.

۲ 2 قبل از آنکه کوهها به وجود آید و زمین ربع مسکون را بیافرینی. از ازل تا به ابد تو خدا هستی.

Fyrr fjelli vart til, og du skapte jordi og heimen, ja frå æva og til æva er du Gud.

۳ 3 انسان را به غباربرمی گردانی، و می‌گویی‌ای بنی آدم رجوع نمایید.

Du let menneskja venda um til dust og segjer: «Vend um att, de menneskjeborn!»

۴ 4 زیرا که هزار سال در نظر تو مثل دیروزاست که گذشته باشد و مثل پاسی از شب.

For tusund år er i dine augo som dagen i går når han lid, som ei vakt um natti.

۵ 5 مثل سیلاب ایشان را رفته‌ای و مثل خواب شده‌اند. بامدادان مثل گیاهی که می‌روید.

Du riv deim burt som i flaum, dei vert som ein svevn, um morgonen er dei som groande graset;

۶ 6 بامدادان می‌شکفد و می‌روید. شامگاهان بریده و پژمرده می‌شود.

um morgonen blømer det og gror, um kvelden visnar det burt og turkast upp.

۷ 7 زیرا که در غضب تو کاهیده می‌شویم ودر خشم تو پریشان می‌گردیم.

For me hev forgjengest ved din vreide, og ved din harm er me burtskræmde.

۸ 8 چونکه گناهان مارا در نظر خود گذارده‌ای و خفایای ما را در نورروی خویش.

Du hev sett våre misgjerder for augo dine, vår løynde synd i ljoset frå di åsyn.

۹ 9 زیرا که تمام روزهای ما در خشم تو سپری شد و سالهای خود را مثل خیالی بسر برده‌ایم.

For alle våre dagar er framfarne i din vreide, me hev livt våre år til ende som ein sukk.

۱۰ 10 ایام عمر ما هفتاد سال است و اگر ازبنیه، هشتاد سال باشد. لیکن فخر آنها محنت وبطالت است زیرا به زودی تمام شده، پروازمی کنیم.

Vår livstid, ho varer sytti år, og når der er mykje kraft, åtteti år, og jamvel det stoltaste er møda og fåfengd, for snart er det framfare, og me flaug burt.

۱۱ 11 کیست که شدت خشم تو را می‌داند وغضب تو را چنانکه از تو می‌باید ترسید.

Kven kjenner styrken i din vreide og din harm, soleis som ein bør ottast deg?

۱۲ 12 ما را تعلیم ده تا ایام خود را بشماریم تا دل خردمندی را حاصل نماییم.

Å telja våre dagar, det lære du oss, at me kann få visdom i hjarta.

۱۳ 13 رجوع کن‌ای خداوند تا به کی و بر بندگان خود شفقت فرما.

Vend um, Herre! Kor lenge? Og lat det gjera deg vondt for tenarane dine!

۱۴ 14 صبحگاهان ما را از رحمت خود سیر کن تاتمامی عمر خود ترنم و شادی نماییم.

Metta oss med di miskunn når morgonen renn, so vil me fegnast og gleda oss alle våre dagar!

۱۵ 15 ما راشادمان گردان به عوض ایامی که ما را مبتلاساختی و سالهایی که بدی را دیده‌ایم.

Gled oss etter dei dagar du hev bøygt oss, etter dei år me hev set ulukka!

۱۶ 16 اعمال تو بر بندگانت ظاهر بشود و کبریایی تو بر فرزندان ایشان.

Lat di gjerning syna seg for tenarane dine og din herlegdom yver deira born!

۱۷ 17 جمال خداوند خدای ما بر ما باد وعمل دستهای ما را بر ما استوار ساز. عمل دستهای ما را استوار گردان.

Og Herren, vår Guds ynde vere yver oss, og det våre hender gjer, gjeve du framgang for oss, ja, det våre hender gjer, det gjeve du framgang!