مزامیر 81

۱ 1 برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

For the leader. On the gittith. Of Asaph. Sing aloud to God our strength, shout for joy to the God of Jacob.

۲ 2 سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

Raise a song, sound the timbrel, sweet lyre and harp.

۳ 3 کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

On the new moon blow the horn, at the full moon, the day of our festival.

۴ 4 زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

For this is a statute for Israel, a ruling of the God of Jacob,

۵ 5 این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

a witness he set up in Joseph, when he marched against Egypt’s land, where he heard an unknown voice say:

۶ 6 «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

‘I removed from your shoulder the burden, and freed your hands from the basket.

۷ 7 در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

At your call of distress I delivered you, from the thundercloud I answered you. At Meribah’s waters I tested you. (Selah)

۸ 8 «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

‘Listen, my people, to my warning, O Israel, if you would but listen!

۹ 9 در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

There must not be a strange god among you, you must bow to no foreign god.

۱۰ 10 من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

I am the Lord your God who brought you up out of Egypt. Open your mouth, that I fill it.

۱۱ 11 لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

‘But my people did not listen to my voice, Israel would have none of me.

۱۲ 12 پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

So to their own hard hearts I left them, to follow their own devices.

۱۳ 13 ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

O that my people would listen, that Israel would walk in my ways.

۱۴ 14 آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

Soon would I humble their enemies, and turn my hand on their foes.

۱۵ 15 آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

Those who hate the Lord would cringe before him in everlasting terror.

۱۶ 16 ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»

But you would I feed with the richest wheat, and with honey from the rock to your heart’s desire.’