مزامیر 35
| مزمور داود ای خداوند با خصمان من مخاصمه نما و جنگ کن با آنانی که با من جنگ می‌کنند. | ۱ 1 |
Plead my cause, O LORD, with them that strive with me: fight against them that fight against me.
| سپر و مجن را بگیر و به اعانت من برخیز. | ۲ 2 |
Take hold of shield and buckler, and stand up for mine help.
| و نیزه را راست کن و راه را پیش روی جفاکنندگانم ببند و به‌جان من بگو من نجات توهستم. | ۳ 3 |
Draw out also the spear, and stop the way against them that persecute me: say unto my soul, I am your salvation.
| خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند و آنانی که بداندیش منند، برگردانیده وخجل شوند. | ۴ 4 |
Let them be confounded and put to shame that seek after my soul: let them be turned back and brought to confusion that devise my hurt.
| مثل کاه پیش روی باد باشند وفرشته خداوند ایشان را براند. | ۵ 5 |
Let them be as chaff before the wind: and let the angel of the LORD chase them.
| راه ایشان تاریکی و لغزنده باد. و فرشته خداوند ایشان را تعاقب کند. | ۶ 6 |
Let their way be dark and slippery: and let the angel of the LORD persecute them.
| زیرا دام خود را برای من بی‌سبب درحفره‌ای پنهان کردند که آن را برای جان من بی‌جهت کنده بودند. | ۷ 7 |
For without cause have they hid for me their net in a pit, which without cause they have dug for my soul.
| هلاکت ناگهانی بدو برسد و دامی که پنهان کرد خودش را بگیرد و در آن به هلاکت گرفتار گردد. | ۸ 8 |
Let destruction come upon him at unexpectedly; and let his net that he has hid catch himself: into that very destruction let him fall.
| و اما جان من در خداوندوجد خواهد کرد و در نجات او شادی خواهدنمود. | ۹ 9 |
And my soul shall be joyful in the LORD: it shall rejoice in his salvation.
| همه استخوانهایم می‌گویند «ای خداوندکیست مانند تو که مسکین را از شخص قوی تر ازاو می‌رهاند و مسکین وفقیر را از تاراج کننده وی.» | ۱۰ 10 |
All my bones shall say, LORD, who is like unto you, which deliver the poor from him that is too strong for him, yea, the poor and the needy from him that spoils him?
| شاهدان کینه ور برخاسته‌اند. چیزهایی را که نمی دانستم از من می‌پرسند. | ۱۱ 11 |
False witnesses did rise up; they laid to my charge things that I knew not.
| به عوض نیکویی بدی به من می‌کنند. جان مرا بیکس گردانیده‌اند. | ۱۲ 12 |
They rewarded me evil for good to the spoiling of my soul.
| و اما من چون ایشان بیمار می‌بودند پلاس می‌پوشیدم. جان خود را به روزه می‌رنجانیدم ودعایم به سینه‌ام برمی گشت. | ۱۳ 13 |
But as for me, when they were sick, my clothing was sackcloth: I humbled my soul with fasting; and my prayer returned into mine own bosom.
| مثل آنکه اودوست و برادرم می‌بود، سرگردان می‌رفتم. چون کسی‌که برای مادرش ماتم گیرد، از حزن خم می‌شدم. | ۱۴ 14 |
I behaved myself as though he had been my friend or brother: I bowed down heavily, as one that mourns for his mother.
| ولی چون افتادم شادی‌کنان جمع شدند. آن فرومایگان بر من جمع شدند. و کسانی که نشناخته بودم مرا دریدند و ساکت نشدند. | ۱۵ 15 |
But in mine adversity they rejoiced, and gathered themselves together: yea, the outcasts gathered themselves together against me, and I knew it not; they did tear me, and ceased not:
| مثل فاجرانی که برای نان مسخرگی می‌کنند. دندانهای خود را بر من می‌افشردند. | ۱۶ 16 |
With hypocritical mockers in feasts, they gnashed upon me with their teeth.
| ای خداوند تا به کی نظر خواهی کرد! جانم را ازخرابیهای ایشان برهان و یگانه مرا از شیربچگان. | ۱۷ 17 |
Lord, how long will you look on? rescue my soul from their destructions, my darling from the lions.
| و تو را در جماعت بزرگ حمد خواهم گفت. ترا در میان قوم عظیم تسبیح خواهم خواند. | ۱۸ 18 |
I will give you thanks in the great congregation: I will praise you among much people.
| تاآنانی که بی‌سبب دشمن منند، بر من فخر نکنند. وآنانی که بر من بی‌سبب بغض می‌نمایند، چشمک نزنند. | ۱۹ 19 |
Let not them that are mine enemies wrongfully rejoice over me: neither let them wink with the eye that hate me without a cause.
| زیرا برای سلامتی سخن نمی گویند و برآنانی که در زمین آرامند سخنان حیله آمیز را تفکرمی کنند. | ۲۰ 20 |
For they speak not peace: but they devise deceitful matters against them that are quiet in the land.
| و دهان خود را بر من باز کرده، می‌گویند هه هه چشم ما دیده است. | ۲۱ 21 |
Yea, they opened their mouth wide against me, and said, Aha, aha, our eye has seen it.
| ای خداوند تو آن را دیده‌ای پس سکوت مفرما. ای خداوند از من دور مباش. | ۲۲ 22 |
This you have seen, O LORD: keep not silence: O Lord, be not far from me.
| خویشتن را برانگیز وبرای داد من بیدار شو، ای خدای من و خداوند من برای دعوی من. | ۲۳ 23 |
Stir up yourself, and awake to my judgment, even unto my cause, my God and my Lord.
| ای یهوه خدایم مرا موافق عدل خود داد بده، مبادا بر من شادی نمایند. | ۲۴ 24 |
Judge me, O LORD my God, according to your righteousness; and let them not rejoice over me.
| تادر دل خود نگویند اینک مراد ما. تا نگویند او رابلعیده‌ایم. | ۲۵ 25 |
Let them not say in their hearts, Ah, so would we have it: let them not say, We have swallowed him up.
| و آنانی که در بدی من شادند، با هم خجل و شرمنده شوند. و آنانی که بر من تکبرمی کنند، به خجلت و رسوایی ملبس شوند. | ۲۶ 26 |
Let them be ashamed and brought to confusion together that rejoice at mine hurt: let them be clothed with shame and dishonour that magnify themselves against me.
| آنانی که خواهان حق منند ترنم و شادی نمایند. و دائم گویند خداوند بزرگ است که به سلامتی بنده خود رغبت دارد. | ۲۷ 27 |
Let them shout for joy, and be glad, that favour my righteous cause: yea, let them say continually, Let the LORD be magnified, which has pleasure in the prosperity of his servant.
| و زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و تسبیح تو را تمامی روز. | ۲۸ 28 |
And my tongue shall speak of your righteousness and of your praise all the day long.
