مزامیر 25
| مزمور داود ای خداوند بسوی تو جان خود رابرمی افرازم. ای خدای من بر تو توکل می‌دارم. | ۱ 1 |
Von David. Zu dir, o HERR, erheb’ ich meine Seele,
| پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند. | ۲ 2 |
mein Gott, auf dich vertraue ich:
| بلی هر‌که انتظار تو می‌کشدخجل نخواهد شد. آنانی که بی‌سبب خیانت می‌کنند خجل خواهند گردید. | ۳ 3 |
Nein, keiner, der auf dich harrt, wird enttäuscht; enttäuscht wird nur, wer dich treulos verläßt. –
| ای خداوندطریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده. | ۴ 4 |
Tu mir kund, o HERR, deine Wege, deine Pfade lehre mich!
| مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده‌ام. | ۵ 5 |
Laß mich wandeln in deiner Wahrheit und lehre mich, denn du bist der Gott meines Heils: deiner harre ich allezeit. –
| ای خداونداحسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است. | ۶ 6 |
Gedenke der Erweise deines Erbarmens, o HERR, und daß deine Gnadenverheiße aus der Urzeit stammen;
| خطایای جوانی وعصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خودو به‌خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن. | ۷ 7 |
gedenke nicht der Sünden meiner Jugend und meiner Vergehen: nein, nach deiner Gnade gedenke meiner um deiner Güte willen!
| خداوندنیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق راخواهد آموخت. | ۸ 8 |
Gütig und aufrichtig ist der HERR; darum weist er den Sündern den rechten Weg,
| مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد. | ۹ 9 |
läßt Bedrückte wandeln in richtiger Weise und lehrt die Dulder seinen Weg.
| همه راههای خداوند رحمت وحق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند. | ۱۰ 10 |
Alle Pfade des HERRN sind Gnade und Treue denen, die seinen Bund und seine Gebote halten.
| ای خداوند به‌خاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است. | ۱۱ 11 |
Um deines Namens willen, o HERR, vergib mir meine Schuld, denn sie ist groß! –
| کیست آن آدمی که از خداوند می‌ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت. | ۱۲ 12 |
Wie steht’s mit dem Mann, der den HERRN fürchtet? Dem zeigt er den Weg, den er wählen soll.
| جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد. | ۱۳ 13 |
Er selbst wird wohnen im Glück, und seine Kinder werden das Land besitzen.
| سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد. | ۱۴ 14 |
Freundschaft hält der HERR mit denen, die ihn fürchten, und sein Bund will zur Erkenntnis sie führen. –
| چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون می‌آورد. | ۱۵ 15 |
Meine Augen sind stets auf den HERRN gerichtet, denn er wird meine Füße aus dem Netze ziehn.
| بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم. | ۱۶ 16 |
Wende dich mir zu und sei mir gnädig! Denn einsam bin ich und elend.
| تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا ازمشقت های من بیرون آور. | ۱۷ 17 |
Die Ängste meines Herzens sind schwer geworden: o führ’ mich heraus aus meinen Nöten!
| بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز. | ۱۸ 18 |
Sieh mein Elend an und mein Ungemach und vergib mir alle meine Sünden! –
| بردشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینه تلخ به من کینه می‌ورزند. | ۱۹ 19 |
Sieh meine Feinde an, wie viele ihrer sind und wie sie mich hassen mit frevlem Haß.
| جانم را حفظ کن و مرارهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم. | ۲۰ 20 |
Behüte meine Seele und rette mich, nicht enttäuscht laß mich werden: ich traue auf dich!
| کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظرتو هستم. | ۲۱ 21 |
Unschuld und Redlichkeit mögen mich behüten, denn ich harre deiner, o HERR! –
| ای خدا اسرائیل را خلاصی ده، ازجمیع مشقتهای وی. | ۲۲ 22 |
O Gott, erlöse Israel aus allen seinen Nöten!
