مزامیر 25

۱ 1 مزمور داود ای خداوند بسوی تو جان خود رابرمی افرازم. ای خدای من بر تو توکل می‌دارم.

En Psalme af David. Til dig, Herre! opløfter jeg min Sjæl.

۲ 2 پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند.

Jeg forlader mig paa dig, min Gud! lad mig ikke beskæmmes, at mine Fjender ikke skulle fryde sig over mig.

۳ 3 بلی هر‌که انتظار تو می‌کشدخجل نخواهد شد. آنانی که بی‌سبب خیانت می‌کنند خجل خواهند گردید.

Ja, ingen, som bier efter dig, skal beskæmmes; beskæmmes skulle de, som handle troløst uden Aarsag.

۴ 4 ‌ای خداوندطریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.

Herre! lad mig kende dine Veje, lær mig dine Stier.

۵ 5 مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده‌ام.

Gør, at jeg gaar frem i din Sandhed, og lær mig den; thi du er min Frelses Gud, jeg bier efter dig den ganske Dag.

۶ 6 ‌ای خداونداحسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است.

Herre! kom din Barmhjertighed og din Miskundhed i Hu; thi de have været fra Evighed.

۷ 7 خطایای جوانی وعصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خودو به‌خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.

Kom ikke mine Ungdoms Synder eller mine Overtrædelser i Hu; men kom du mig i Hu efter din Miskundhed for din Godheds Skyld, Herre!

۸ 8 خداوندنیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق راخواهد آموخت.

Herren er god og oprigtig, derfor underviser han Syndere om Vejen.

۹ 9 مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد.

Han skal gøre, at de ydmygede komme til Ret, og han skal lære de ydmygede sin Vej.

۱۰ 10 همه راههای خداوند رحمت وحق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند.

Alle Herrens Stier ere Miskundhed og Sandhed for dem, som bevare hans Pagt og hans Vidnesbyrd.

۱۱ 11 ‌ای خداوند به‌خاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.

For dit Navns Skyld, Herre, forlad mig dog min Misgerning; thi den er stor.

۱۲ 12 کیست آن آدمی که از خداوند می‌ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.

Hvo er den Mand, som frygter Herren? han skal undervise ham om den Vej, som han skal udvælge.

۱۳ 13 جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد.

Hans Sjæl skal bo i Lyksalighed, og hans Sæd skal arve Landet.

۱۴ 14 سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.

Herrens Omgang er med dem, som frygte ham, og hans Pagt er med dem, til at lade dem kende den.

۱۵ 15 چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون می‌آورد.

Mine Øjne ere stedse til Herren; thi han skal drage mine Fødder ud af Garnet.

۱۶ 16 بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.

Vend dit Ansigt til mig og vær mig naadig; thi jeg er enlig og elendig.

۱۷ 17 تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا ازمشقت های من بیرون آور.

Mit Hjertes Ængstelser have vidt udbredt sig; før mig ud af mine Trængsler!

۱۸ 18 بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز.

Se hen til min Elendighed og min Møje, og forlad mig alle mine Synder!

۱۹ 19 بردشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینه تلخ به من کینه می‌ورزند.

Se hen til mine Fjender, thi de ere mange; og de hade mig med uretfærdigt Had.

۲۰ 20 جانم را حفظ کن و مرارهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم.

Bevar min Sjæl og red mig, at jeg ikke beskæmmes, thi jeg tror paa dig.

۲۱ 21 کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظرتو هستم.

Lad Retsindighed og Oprigtighed bevare mig; thi jeg bier efter dig.

۲۲ 22 ‌ای خدا اسرائیل را خلاصی ده، ازجمیع مشقتهای وی.

Forløs, o Gud, Israel af al dets Nød!