< مزامیر 23 >

مزمور داود خداوند شبان من است. محتاج به هیچ چیز نخواهم بود. ۱ 1
En salme av David. Herren er min hyrde, mig fattes intet.
در مرتعهای سبزمرا می‌خواباند. نزد آبهای راحت مرا رهبری می‌کند. ۲ 2
Han lar mig ligge i grønne enger, han leder mig til hvilens vann.
جان مرا برمی گرداند. و به‌خاطر نام خود به راههای عدالت هدایتم می‌نماید. ۳ 3
Han vederkveger min sjel, han fører mig på rettferdighets stier for sitt navns skyld.
چون در وادی سایه موت نیز راه روم از بدی نخواهم ترسید زیرا تو با من هستی. عصا و چوب دستی تومرا تسلی خواهد داد. ۴ 4
Om jeg enn skulde vandre i dødsskyggens dal, frykter jeg ikke for ondt; for du er med mig, din kjepp og din stav de trøster mig.
سفره‌ای برای من به حضور دشمنانم می‌گسترانی. سر مرا به روغن تدهین کرده‌ای و کاسه‌ام لبریز شده است. ۵ 5
Du dekker bord for mig like for mine fienders øine, du salver mitt hode med olje; mitt beger flyter over.
هرآینه نیکویی و رحمت تمام ایام عمرم در‌پی من خواهد بود. و در خانه خداوند ساکن خواهم بود تا ابدالاباد. ۶ 6
Bare godt og miskunnhet skal efterjage mig alle mitt livs dager, og jeg skal bo i Herrens hus gjennem lange tider.

< مزامیر 23 >