مزامیر 19

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود آسمان جلال خدا را بیان می‌کند وفلک از عمل دستهایش خبر می‌دهد.

Nebesa kazuju slavu Božiju, i djela ruku njegovijeh glasi svod nebeski.

۲ 2 روز سخن می‌راند تا روز و شب معرفت را اعلان می‌کند تا شب.

Dan danu dokazuje, i noæ noæi javlja.

۳ 3 سخن نیست و کلامی نی و آوازآنها شنیده نمی شود.

Nema jezika, niti ima govora, gdje se ne bi èuo glas njihov.

۴ 4 قانون آنها در تمام جهان بیرون رفت و بیان آنها تا اقصای ربع مسکون.

Po svoj zemlji ide kazivanje njihovo i rijeèi njihove na kraj vasiljene. Suncu je postavio stan na njima;

۵ 5 خیمه‌ای برای آفتاب در آنها قرار داد؛ و او مثل داماد از حجله خود بیرون می‌آید و مثل پهلوان ازدویدن در میدان شادی می‌کند.

I ono izlazi kao ženik iz ložnice svoje, kao junak veselo teèe putem.

۶ 6 خروجش ازکرانه آسمان است و مدارش تا به کرانه دیگر؛ وهیچ‌چیز از حرارتش مستور نیست.

Izlazak mu je nakraj neba, i hod mu do kraja njegova; i niko nije sakriven od toplote njegove.

۷ 7 شریعت خداوند کامل است و جان رابرمی گرداند؛ شهادات خداوند امین است و جاهل را حکیم می‌گرداند.

Zakon je Gospodnji svršen, krijepi dušu; svjedoèanstvo je Gospodnje vjerno, daje mudrost nevještome.

۸ 8 فرایض خداوند راست است و دل را شاد می‌سازد. امر خداوند پاک است و چشم را روشن می‌کند.

Naredbe su Gospodnje pravedne, vesele srce. Zapovijest je Gospodnja svijetla, prosvjetljuje oèi.

۹ 9 ترس خداوند طاهراست و ثابت تا ابدالاباد. احکام خداوند حق وتمام عدل است.

Strah je Gospodnji èist, ostaje dovijeka. Sudovi su njegovi istini, pravedni svikoliki.

۱۰ 10 از طلا مرغوب تر و از زرخالص بسیار. از شهد شیرینتر و از قطرات شانه عسل.

Bolji su od zlata i dragog kamenja, slaði od meda koji teèe iz sata.

۱۱ 11 بنده تو نیز از آنها متنبه می‌شود، و درحفظ آنها ثواب عظیمی است.

I slugu tvojega oni su prosvijetlili; ko ih drži ima veliku platu.

۱۲ 12 کیست که سهوهای خود را بداند؟ مرا ازخطایای مخفی‌ام طاهر ساز.

Ko æe znati sve svoje pogrješke? Oèisti me i od tajnijeh;

۱۳ 13 بنده ات را نیز ازاعمال متکبرانه باز دار تا بر من مسلط نشود؛ آنگاه بی‌عیب و از گناه عظیم مبرا خواهم بود.

I od voljnijeh saèuvaj slugu svojega, da ne obladaju mnome. Tada æu biti svršen i èist od velikoga prijestupa.

۱۴ 14 سخنان زبانم و تفکر دلم منظور نظر تو باشد، ای خداوند که صخره من و نجات‌دهنده من هستی!

Da su ti rijeèi usta mojih ugodne, i pomisao srca mojega pred tobom, Gospode, krjeposti moja i izbavitelju moj!