< مزامیر 130 >
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم. | ۱ 1 |
Canticum graduum. De profundis clamavi ad te, Domine;
ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود. | ۲ 2 |
Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ.
ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیستای خداوند که به حضور تو بایستد؟ | ۳ 3 |
Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند. | ۴ 4 |
Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus:
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم. | ۵ 5 |
speravit anima mea in Domino.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح. | ۶ 6 |
A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان. | ۷ 7 |
Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی. | ۸ 8 |
Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.