< مزامیر 129 >

سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند: ۱ 1
Пісня проча́н.
چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند. ۲ 2
Багато гноби́ли мене від юна́цтва мого́, та мене не поду́жали!
شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند. ۳ 3
Ора́ли були́ на хребті́ моїм плугатарі́, поклали вони довгі бо́розни,
اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت. ۴ 4
та Господь справедливий, — Він шну́ри безбожних порва́в!
خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند. ۵ 5
Нехай посоро́млені бу́дуть, і хай повідступа́ють назад усі ті, хто Сіона нена́видить!
مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد. ۶ 6
Бодай стали вони, як трава на даха́х, що всихає вона, поки ви́росте,
که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را. ۷ 7
що нею жмені своєї жнець не напо́внить, ані обере́мка свого в'яза́льник,
و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم. ۸ 8
і не скаже прохо́жий до них: „Благослове́ння Господнє на вас, благословля́ємо вас Ім'я́м Господа!“

< مزامیر 129 >