< مزامیر 129 >
سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند: | ۱ 1 |
Пісня проча́н.
چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند. | ۲ 2 |
Багато гноби́ли мене від юна́цтва мого́, та мене не поду́жали!
شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند. | ۳ 3 |
Ора́ли були́ на хребті́ моїм плугатарі́, поклали вони довгі бо́розни,
اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت. | ۴ 4 |
та Господь справедливий, — Він шну́ри безбожних порва́в!
خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند. | ۵ 5 |
Нехай посоро́млені бу́дуть, і хай повідступа́ють назад усі ті, хто Сіона нена́видить!
مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند میخشکد. | ۶ 6 |
Бодай стали вони, як трава на даха́х, що всихає вона, поки ви́росте,
که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را. | ۷ 7 |
що нею жмені своєї жнець не напо́внить, ані обере́мка свого в'яза́льник,
و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک میخوانیم. | ۸ 8 |
і не скаже прохо́жий до них: „Благослове́ння Господнє на вас, благословля́ємо вас Ім'я́м Господа!“