< مزامیر 122 >

سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» ۱ 1
En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: "Vi skola gå till HERRENS hus."
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! ۲ 2
Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد، ۳ 3
Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. ۴ 4
dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود. ۵ 5
Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد. ۶ 6
Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو. ۷ 7
Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد. ۸ 8
För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید. ۹ 9
För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.

< مزامیر 122 >