< مزامیر 122 >

سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» ۱ 1
A song of ascents. Of David. I was glad when they said to me, ‘We will go to the house of the Lord.’
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! ۲ 2
Now we are standing, within your gates, O Jerusalem.
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد، ۳ 3
O Jerusalem, built close-packed, like a city without breach or gap,
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. ۴ 4
to you do the tribes come, the tribes of the Lord, as the law has ordained for Israel, there to give thanks to the Lord.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود. ۵ 5
There once stood thrones of justice even thrones of the household of David.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد. ۶ 6
Pray that all may be well with Jerusalem, and well with those who love you,
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو. ۷ 7
well within your ramparts, and well within your palaces.
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد. ۸ 8
For the sake of my brethren and friends, I will wish you now prosperity:
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید. ۹ 9
for the sake of the house of the Lord our God, I will seek your good.

< مزامیر 122 >