مزامیر 122

۱ 1 سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.

۲ 2 پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!

Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!

۳ 3 ‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،

Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,

۴ 4 که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.

hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.

۵ 5 زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.

Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.

۶ 6 برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.

Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.

۷ 7 سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.

Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!

۸ 8 به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.

For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!

۹ 9 به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.

For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.