مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

A song of ascents. In distress I cried to the Lord, and he answered me.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

‘Deliver me, Lord, from the lip that is false and the tongue that is crafty.’

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

What shall he give to you, you tongue that is crafty? What yet shall he give to you?

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

Arrows of warrior, sharpened, with glowing broom coals together.

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Woe is me that I sojourn in Meshech, that I live by the tents of Kedar.

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

Already too long have I dwelt among those who hate peace.

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

I am for peace: but when I speak of it, they are for war.