< مزامیر 119 >
ا خوشابهحال کاملان طریق که به شریعت خداوند سالکند. | ۱ 1 |
Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
خوشابهحال آنانی که شهادات او را حفظ میکنند و به تمامی دل او را میطلبند. | ۲ 2 |
Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
کج روی نیز نمی کنندو به طریق های وی سلوک مینمایند. | ۳ 3 |
dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
تووصایای خود را امر فرمودهای تا آنها را تمام نگاه داریم. | ۴ 4 |
Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
کاش که راههای من مستحکم شودتا فرایض تو را حفظ کنم. | ۵ 5 |
Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم. | ۶ 6 |
Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون داوریهای عدالت تو را آموخته شوم. | ۷ 7 |
Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
فرایض تورا نگاه میدارم. مرا بالکلیه ترک منما. | ۸ 8 |
Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک میسازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو. | ۹ 9 |
Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر توگمراه شوم. | ۱۰ 10 |
Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم. | ۱۱ 11 |
I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
ای خداوند تومتبارک هستی فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۲ 12 |
Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
به لب های خود بیان کردم تمامی داوری های دهان تو را. | ۱۳ 13 |
Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
در طریق شهادات تو شادمانم. | ۱۴ 14 |
Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر میکنم و به طریق های تو نگران خواهم بود. | ۱۵ 15 |
På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
از فرایض تو لذت میبرم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد. | ۱۶ 16 |
I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم. | ۱۷ 17 |
Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم. | ۱۸ 18 |
Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار. | ۱۹ 19 |
Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
جان من شکسته میشود از اشتیاق داوریهای تو در هر وقت. | ۲۰ 20 |
Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
متکبران ملعون را توبیخ نمودی، که از اوامر تو گمراه میشوند. | ۲۱ 21 |
Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
ننگ ورسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو راحفظ کردهام. | ۲۲ 22 |
Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
سروران نیز نشسته، به ضد من سخنگفتند. لیکن بنده تو در فرایض تو تفکرمی کند. | ۲۳ 23 |
Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
شهادات تو نیز ابتهاج من و مشورت دهندگان من بودهاند. | ۲۴ 24 |
Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز. | ۲۵ 25 |
Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز. | ۲۶ 26 |
Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود. | ۲۷ 27 |
Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
جان من از حزن گداخته میشود. مرا موافق کلام خود برپا بدار. | ۲۸ 28 |
Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من عنایت فرما. | ۲۹ 29 |
Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
طریق راستی رااختیار کردم و داوریهای تو را پیش خود گذاشتم. | ۳۰ 30 |
Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند مرا خجل مساز. | ۳۱ 31 |
Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی. | ۳۲ 32 |
Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
ای خداوند طریق فرایض خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت. | ۳۳ 33 |
Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود. | ۳۴ 34 |
Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم. | ۳۵ 35 |
Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع. | ۳۶ 36 |
Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز. | ۳۷ 37 |
Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است. | ۳۸ 38 |
Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
ننگ مرا که از آن میترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست. | ۳۹ 39 |
Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز. | ۴۰ 40 |
Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو. | ۴۱ 41 |
Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم. | ۴۲ 42 |
Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم | ۴۳ 43 |
Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد. | ۴۴ 44 |
Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیدهام. | ۴۵ 45 |
Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد. | ۴۶ 46 |
Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست میدارم. | ۴۷ 47 |
Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
و دستهای خود را به اوامر تو که دوست میدارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود. | ۴۸ 48 |
Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی. | ۴۹ 49 |
Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت. | ۵۰ 50 |
Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم. | ۵۱ 51 |
Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم. | ۵۲ 52 |
Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
حدت خشم مرا درگرفته است، بهسبب شریرانی که شریعت تو را ترک کردهاند. | ۵۳ 53 |
Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من. | ۵۴ 54 |
Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم. | ۵۵ 55 |
Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم. | ۵۶ 56 |
Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت. | ۵۷ 57 |
Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما. | ۵۸ 58 |
Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم. | ۵۹ 59 |
Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم. | ۶۰ 60 |
Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم. | ۶۱ 61 |
Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو. | ۶۲ 62 |
Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه میدارند. | ۶۳ 63 |
Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز. | ۶۴ 64 |
Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش. | ۶۵ 65 |
Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم. | ۶۶ 66 |
Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم. | ۶۷ 67 |
Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
تو نیکو هستی و نیکویی میکنی. فرایض خود را به من بیاموز. | ۶۸ 68 |
Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم. | ۶۹ 69 |
Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم. | ۷۰ 70 |
Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم. | ۷۱ 71 |
Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره. | ۷۲ 72 |
Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم. | ۷۳ 73 |
Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم. | ۷۴ 74 |
Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
ای خداوند دانستهام که داوریهای تو عدل است، و برحق مرا مصیبت دادهای. | ۷۵ 75 |
Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش. | ۷۶ 76 |
Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است. | ۷۷ 77 |
Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم. | ۷۸ 78 |
Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را میدانند. | ۷۹ 79 |
Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم. | ۸۰ 80 |
Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
جان من برای نجات تو کاهیده میشود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم. | ۸۱ 81 |
Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و میگویم کی مراتسلی خواهی داد. | ۸۲ 82 |
Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
زیرا که مثل مشک در دودگردیدهام. لیکن فرایض تو را فراموش نکردهام. | ۸۳ 83 |
For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟ | ۸۴ 84 |
Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
متکبران برای من حفرهها زدند زیرا که موافق شریعت تونیستند. | ۸۵ 85 |
Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
تمامی اوامر تو امین است. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا امداد فرما. | ۸۶ 86 |
Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. اما من وصایای تو را ترک نکردم. | ۸۷ 87 |
Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم. | ۸۸ 88 |
Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است. | ۸۹ 89 |
Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریدهای و پایدار میماند. | ۹۰ 90 |
Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
برای داوریهای تو تا امروز ایستادهاند زیرا که همه بنده تو هستند. | ۹۱ 91 |
Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک میشدم. | ۹۲ 92 |
Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساختهای. | ۹۳ 93 |
I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم. | ۹۴ 94 |
Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل میکنم. | ۹۵ 95 |
På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بینهایت وسیع است. | ۹۶ 96 |
På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
شریعت تو را چقدر دوست میدارم. | ۹۷ 97 |
Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من میباشد. | ۹۸ 98 |
Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است. | ۹۹ 99 |
Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم. | ۱۰۰ 100 |
Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم. | ۱۰۱ 101 |
Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی. | ۱۰۲ 102 |
Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر. | ۱۰۳ 103 |
Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه میدارم. | ۱۰۴ 104 |
Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است. | ۱۰۵ 105 |
Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
قسم خوردم و آن راوفا خواهم نمود که داوریهای عدالت تو را نگاه خواهم داشت. | ۱۰۶ 106 |
Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
بسیار ذلیل شدهام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز! | ۱۰۷ 107 |
Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
ای خداوند هدایای تبرعی دهان مرا منظور فرما وداوریهای خود را به من بیاموز. | ۱۰۸ 108 |
Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
جان من همیشه در کف من است، لیکن شریعت تو رافراموش نمی کنم. | ۱۰۹ 109 |
Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
شریران برای من دام گذاشتهاند، اما از وصایای تو گمراه نشدم. | ۱۱۰ 110 |
Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساختهام زیرا که آنها شادمانی دل من است. | ۱۱۱ 111 |
Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
دل خود رابرای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تاابدالاباد و تا نهایت. | ۱۱۲ 112 |
Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
مردمان دو رو را مکروه داشتهام، لیکن شریعت تو را دوست میدارم. | ۱۱۳ 113 |
Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار میکشم. | ۱۱۴ 114 |
Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت. | ۱۱۵ 115 |
Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم. | ۱۱۶ 116 |
Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم. | ۱۱۷ 117 |
Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شدهاند، حقیر شمردهای زیراکه مکر ایشان دروغ است. | ۱۱۸ 118 |
Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک میکنی. بنابراین شهادات تو را دوست میدارم. | ۱۱۹ 119 |
Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم. | ۱۲۰ 120 |
Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
داد و عدالت را بهجا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما. | ۱۲۱ 121 |
Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند. | ۱۲۲ 122 |
Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو. | ۱۲۳ 123 |
Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۲۴ 124 |
Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم. | ۱۲۵ 125 |
Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نمودهاند. | ۱۲۶ 126 |
Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
بنابراین، اوامر تو را دوست میدارم، زیادتر از طلا و زر خالص. | ۱۲۷ 127 |
Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست میدانم، وهر راه دروغ را مکروه میدارم. | ۱۲۸ 128 |
Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه میدارد. | ۱۲۹ 129 |
Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم میگرداند. | ۱۳۰ 130 |
Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم. | ۱۳۱ 131 |
Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست میدارند. | ۱۳۲ 132 |
Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد. | ۱۳۳ 133 |
Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم. | ۱۳۴ 134 |
Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۳۵ 135 |
Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند. | ۱۳۶ 136 |
Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است. | ۱۳۷ 137 |
Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت. | ۱۳۸ 138 |
Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کردهاند. | ۱۳۹ 139 |
Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
کلام تو بینهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست میدارد. | ۱۴۰ 140 |
Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم. | ۱۴۱ 141 |
Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است. | ۱۴۲ 142 |
Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است. | ۱۴۳ 143 |
Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم. | ۱۴۴ 144 |
Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
به تمامی دل خواندهام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم! | ۱۴۵ 145 |
Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
تو راخواندهام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت. | ۱۴۶ 146 |
Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم. | ۱۴۷ 147 |
Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم. | ۱۴۸ 148 |
Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز. | ۱۴۹ 149 |
Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
آنانی که درپی خباثت میروند، نزدیک میآیند، و از شریعت تو دورمی باشند. | ۱۵۰ 150 |
Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است. | ۱۵۱ 151 |
Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
شهادات تو را اززمان پیش دانستهام که آنها را بنیان کردهای تاابدالاباد. | ۱۵۲ 152 |
Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکردهام. | ۱۵۳ 153 |
Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز. | ۱۵۴ 154 |
Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند. | ۱۵۵ 155 |
Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز. | ۱۵۶ 156 |
Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم. | ۱۵۷ 157 |
Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند. | ۱۵۸ 158 |
Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
ببین که وصایای تو را دوست میدارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز! | ۱۵۹ 159 |
Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است. | ۱۶۰ 160 |
Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
سروران بیجهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است. | ۱۶۱ 161 |
Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
من در کلام توشادمان هستم، مثل کسیکه غنیمت وافر پیدانموده باشد. | ۱۶۲ 162 |
Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست میدارم. | ۱۶۳ 163 |
Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
هر روز تو راهفت مرتبه تسبیح میخوانم، برای داوریهای عدالت تو. | ۱۶۴ 164 |
Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچچیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد. | ۱۶۵ 165 |
Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را بجا میآورم. | ۱۶۶ 166 |
Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنهارا بینهایت دوست میدارم. | ۱۶۷ 167 |
Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
وصایا وشهادات تو را نگاه داشتهام زیرا که تمام طریقهای من در مد نظر تو است. | ۱۶۸ 168 |
Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مرا فهیم گردان. | ۱۶۹ 169 |
Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
مناجات من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مراخلاصی ده. | ۱۷۰ 170 |
Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموختهای. | ۱۷۱ 171 |
Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است. | ۱۷۲ 172 |
Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
دست تو برای اعانت من بشود زیرا که وصایای تو را برگزیدهام. | ۱۷۳ 173 |
Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
ای خداوند برای نجات تو مشتاق بودهام و شریعت تو تلذذ من است. | ۱۷۴ 174 |
Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
جان من زنده شود تا تو را تسبیح بخواند و داوریهای تو معاون من باشد. | ۱۷۵ 175 |
Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
مثل گوسفند گم شده، آواره گشتم. بنده خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم. | ۱۷۶ 176 |
Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.