< مزامیر 118 >

خداوند را حمد گویید زیرا که نیکوست و رحمت او تا ابدالاباداست. ۱ 1
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
اسرائیل بگویند که «رحمت او تا ابدالاباداست.» ۲ 2
Israel segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
خاندان هارون بگویند که «رحمت او تاابدالاباد است.» ۳ 3
Arons hus segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
ترسندگان خداوند بگویند که «رحمت او تا ابدالاباد است.» ۴ 4
Dei som ottast Herren, segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
در تنگی یاه را خواندم. یاه مرا اجابت فرموده، در جای وسیع آورد. ۵ 5
Ut or trengsla ropa eg på Herren, Herren svara meg og førde meg ut i det frie.
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه تواندکرد؟ ۶ 6
Herren er med meg, eg ræddast inkje, kva kann menneskje gjera meg?
خداوند برایم از مددکاران من است. پس من بر نفرت کنندگان خود آرزوی خویش راخواهم دید. ۷ 7
Herren er med meg og hjelper meg, og eg skal sjå med lyst på deim som hatar meg.
به خداوند پناه بردن بهتر است ازتوکل نمودن بر آدمیان. ۸ 8
Det er betre å fly til Herren enn å lita på menneskje.
به خداوند پناه بردن بهتراست از توکل نمودن بر امیران. ۹ 9
Det er betre å fly til Herren enn å lita på hovdingar.
جمیع امتها مرااحاطه کردند، لیکن به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد. ۱۰ 10
Alle heidningar kringset meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
مرا احاطه کردند و دور مراگرفتند، لیکن به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد. ۱۱ 11
Dei kringset, ja, kringrenner meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
مثل زنبورها مرا احاطه کردند ومثل آتش خارها خاموش شدند. زیرا که به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد. ۱۲ 12
Dei kringset meg som bior; dei sloknar som eld i klunger, i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
بر من سخت هجوم آوردی تا بیفتم، لیکن خداوند مرااعانت نمود. ۱۳ 13
Hardt støytte du meg, at eg skulde falla; men Herren hjelpte meg.
خداوند قوت و سرود من است ونجات من شده است. ۱۴ 14
Min styrke og lovsong er Herren, og han vart meg til frelsa.
آواز ترنم و نجات درخیمه های عادلان است. دست راست خداوند باشجاعت عمل می‌کند. ۱۵ 15
Rop av fagnad og frelsa er å høyra i tjeldi åt dei rettferdige; Herrens høgre hand gjer storverk.
دست راست خداوندمتعال است. دست راست خداوند با شجاعت عمل می‌کند. ۱۶ 16
Herrens høgre hand upphøgjer, Herrens høgre hand gjer storverk.
نمی میرم بلکه زیست خواهم کرد و کارهای یاه را ذکر خواهم نمود. ۱۷ 17
Eg skal ikkje døy, men liva og fortelja Herrens gjerningar.
یاه مرابه شدت تنبیه نموده، لیکن مرا به موت نسپرده است. ۱۸ 18
Hardt tukta Herren meg, men til dauden gav han meg ikkje.
دروازه های عدالت را برای من بگشایید! به آنها داخل شده، یاه را حمد خواهم گفت. ۱۹ 19
Lat upp for meg rettferds portar! Eg vil ganga inn gjenom deim, eg vil prisa Herren.
دروازه خداوند این است. عادلان بدان داخل خواهند شد. ۲۰ 20
Dette er Herrens port, dei rettferdige skal ganga der.
تو را حمد می‌گویم زیرا که مرااجابت فرموده و نجات من شده‌ای. ۲۱ 21
Eg takkar deg av di du svara meg og vart meg til frelsa.
سنگی راکه معماران رد کردند، همان سر زاویه شده است. ۲۲ 22
Den steinen som bygningsmennerne skaut ut, hev vorte ein hyrnestein.
این از جانب خداوند شده و در نظر ما عجیب است. ۲۳ 23
Frå Herren er det kome, dette, det er underlegt for våre augo.
این است روزی که خداوند ظاهر کرده است. درآن وجد و شادی خواهیم نمود. ۲۴ 24
Dette er dagen som Herren hev gjort, lat oss fegnast og gleda oss no!
آه‌ای خداوند نجات ببخش! آه‌ای خداوند سعادت عطا فرما! ۲۵ 25
Å Herre, frels då! Å Herre, lat det då lukkast!
متبارک باد او که به نام خداوندمی آید. شما را از خانه خداوند برکت می‌دهیم. ۲۶ 26
Velsigna vere den som kjem i Herrens namn! Me velsignar dykk frå Herrens hus.
یهوه خدایی است که ما را روشن ساخته است. ذبیحه را به ریسمانها بر شاخهای قربانگاه ببندید. ۲۷ 27
Herren er Gud, og han let det verta ljost for oss. Bitt høgtidsofferet med reip alt inn til horni på altaret!
تو خدای من هستی تو، پس تو را حمدمی گویم. خدای من، تو را متعال خواهم خواند. ۲۸ 28
Min Gud er du, og eg vil prisa deg, min Gud, eg vil upphøgja deg.
خداوند را حمد گویید زیرا که نیکوست ورحمت او تا ابدالاباد است. ۲۹ 29
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

< مزامیر 118 >