مزامیر 108

۱ 1 سرود و مزمور داود ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز.

Gotovo je srce moje, Bože; pjevaæu i hvaliæu zajedno sa slavom svojom.

۲ 2 ‌ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد.

Preni se psaltire i gusle, ustaæu rano.

۳ 3 ‌ای خداوند، تو را در میان قوم‌ها حمد خواهم گفت و در میان طایفه‌ها تو را خواهم سرایید.

Slaviæu tebe, Gospode, po narodima, pojaæu tebi po plemenima.

۴ 4 زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک می‌رسد!

Jer je svrh nebesa milost tvoja i do oblaka istina tvoja.

۵ 5 ‌ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین!

Uzvisi se više nebesa, Bože, i po svoj zemlji neka bude slava tvoja!

۶ 6 تا محبوبان تو خلاصی یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما.

Da bi se izbavili mili tvoji, pomozi desnicom svojom, i usliši me.

۷ 7 خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم و وادی سکوت را خواهم پیمود.

Bog reèe u svetinji svojoj: “veseliæu se, razdijeliæu Sihem, i dolinu Sokot razmjeriæu.

۸ 8 جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من.

Moj je Galad, moj je Manasija, Jefrem je krjepost glave moje, Juda skiptar moj.

۹ 9 موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهم‌انداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود.

Moav je èaša iz koje se umivam, Edomu æu pružiti obuæu svoju; nad zemljom Filistejskom popijevaæu.”

۱۰ 10 کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟

Ko æe me odvesti u tvrdi grad? ko æe me otpratiti do Edoma?

۱۱ 11 آیا نه تو‌ای خداکه ما را ترک کرده‌ای؟ و تو‌ای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟

Zar neæeš ti, Bože, koji si nas odbacio, i ne ideš, Bože, s vojskama našim?

۱۲ 12 ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است.

Daj nam pomoæ u tjeskobi, obrana je èovjeèija uzalud.

۱۳ 13 درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود.

Bogom smo jaki; on gazi neprijatelje naše.