مزامیر 105

۱ 1 یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید.

Hvalite Gospoda; glasite ime njegovo; javljajte po narodima djela njegova.

۲ 2 او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید.

Pjevajte mu i slavite ga; kazujte sva èudesa njegova.

۳ 3 در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد.

Hvalite se svetijem imenom njegovijem; nek se veseli srce onijeh koji traže Gospoda.

۴ 4 خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید.

Tražite Gospoda i silu njegovu, tražite lice njegovo bez prestanka.

۵ 5 کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را.

Pamtite èudesa njegova koja je uèinio, znake njegove i sudove usta njegovijeh.

۶ 6 ‌ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او!

Sjeme Avramovo sluge su njegove, sinovi Jakovljevi izbrani njegovi.

۷ 7 یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است.

On je Gospod Bog naš, po svoj su zemlji sudovi njegovi.

۸ 8 عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است.

Pamti uvijek zavjet svoj, rijeè, koju je dao na tisuæu koljena,

۹ 9 آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است.

Što je zavjetovao Avramu, i za što se kleo Isaku.

۱۰ 10 و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

To je postavio Jakovu za zakon, i Izrailju za zavjet vjeèni,

۱۱ 11 و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود.

Govoreæi: tebi æu dati zemlju Hanansku u našljedni dio.

۱۲ 12 هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا.

Tada ih još bijaše malo na broj, bijaše ih malo, i bjehu došljaci.

۱۳ 13 و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر.

Iðahu od naroda do naroda, iz jednoga carstva k drugome plemenu.

۱۴ 14 او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود

Ne dade nikome da im naudi, i karaše za njih careve:

۱۵ 15 که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید.

“Ne dirajte u pomazanike moje, i prorocima mojim ne èinite zla.”

۱۶ 16 پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست،

I pusti glad na onu zemlju; i potr sav hljeb što je za hranu.

۱۷ 17 و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند.

Posla pred njima èovjeka; u roblje prodan bi Josif.

۱۸ 18 پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد

Okovima stegoše noge njegove, gvožðe tištaše dušu njegovu,

۱۹ 19 تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود.

Dok se steèe rijeè njegova, i rijeè Gospodnja proslavi ga.

۲۰ 20 آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت.

Posla car i odriješi ga; gospodar nad narodima, i pusti ga.

۲۱ 21 او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش.

Postavi ga gospodarem nad domom svojim, i zapovjednikom nad svijem što imaše.

۲۲ 22 تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد.

Da vlada nad knezovima njegovijem po svojoj volji, i starješine njegove urazumljuje.

۲۳ 23 پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت.

Tada doðe Izrailj u Misir, i Jakov se preseli u zemlju Hamovu.

۲۴ 24 و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت.

I namnoži Bog narod svoj i uèini ga jaèega od neprijatelja njegovijeh.

۲۵ 25 لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند.

Prevrnu se srce njihovo te omrznuše na narod njegov, i èiniše lukavstvo slugama njegovijem.

۲۶ 26 بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود.

Posla Mojsija, slugu svojega, Arona izbranika svojega.

۲۷ 27 کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام.

Pokazaše meðu njima èudotvornu silu njegovu i znake njegove u zemlji Hamovoj.

۲۸ 28 ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند.

Pusti mrak i zamraèi, i ne protiviše se rijeèi njegovoj.

۲۹ 29 آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید.

Pretvori vodu njihovu u krv, i pomori ribu njihovu.

۳۰ 30 زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان.

Provre zemlja njihova žabama, i klijeti careva njihovijeh.

۳۱ 31 او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان.

Reèe, i doðoše bubine, uši po svijem krajevima njihovijem.

۳۲ 32 تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان.

Mjesto dažda posla na njih grad, živi oganj na zemlju njihovu.

۳۳ 33 موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست.

I pobi èokote njihove i smokve njihove, i potr drveta u krajevima njihovijem.

۳۴ 34 او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون.

Reèe, i doðoše skakavci i gusjenice nebrojene;

۳۵ 35 و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند.

I izjedoše svu travu po zemlji njihovoj, i pojedoše rod u polju njihovu.

۳۶ 36 وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را.

I pobi sve prvence u zemlji njihovoj, prvine svakoga truda njihova.

۳۷ 37 و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود.

Izvede Izrailjce sa srebrom i zlatom, i ne bješe sustala u plemenima njihovijem.

۳۸ 38 مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود.

Obradova se Misir izlasku njihovu, jer strah njihov bješe na nj pao.

۳۹ 39 ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد.

Razastrije im oblak za pokrivaè, i oganj da svijetli noæu.

۴۰ 40 سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید.

Moliše, i posla im prepelice, i hljebom ih nebeskim hrani.

۴۱ 41 صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید.

Otvori kamen i proteèe voda, rijeke protekoše po suhoj pustinji.

۴۲ 42 زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را.

Jer se opominjaše svete rijeèi svoje k Avramu, sluzi svojemu.

۴۳ 43 و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم.

I izvede narod svoj u radosti, izbrane svoje u veselju.

۴۴ 44 وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند.

I dade im zemlju naroda i trud tuðinaca u našljedstvo.

۴۵ 45 تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!

Da bi èuvali zapovijesti njegove, i zakone njegove pazili. Aliluja.