مزامیر 106

۱ 1 هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد!

Louez Jah. Célébrez l’Éternel! Car il est bon; car sa bonté demeure à toujours.

۲ 2 کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟

Qui dira les actes puissants de l’Éternel? Qui fera entendre toute sa louange?

۳ 3 خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد.

Bienheureux ceux qui gardent le juste jugement, qui pratiquent la justice en tout temps!

۴ 4 ‌ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما.

Souviens-toi de moi, Éternel! selon [ta] faveur envers ton peuple; visite-moi par ton salut.

۵ 5 تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم.

Afin que je voie le bien de tes élus, que je me réjouisse de la joie de ta nation, [et] que je me glorifie avec ton héritage.

۶ 6 با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم.

Nous avons péché avec nos pères; nous avons commis l’iniquité, nous avons agi méchamment.

۷ 7 پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند.

Nos pères, en Égypte, n’ont pas été attentifs à tes merveilles; ils ne se sont pas souvenus de la multitude de tes bontés; mais ils ont été rebelles, près de la mer, à la mer Rouge.

۸ 8 لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید.

Cependant il les sauva à cause de son nom, afin de donner à connaître sa puissance.

۹ 9 و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود.

Et il tança la mer Rouge, et elle sécha; et il les fit marcher par les abîmes comme par un désert.

۱۰ 10 و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید.

Et il les sauva de la main de celui qui les haïssait, et les racheta de la main de l’ennemi.

۱۱ 11 و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند.

Et les eaux couvrirent leurs oppresseurs: il n’en resta pas un seul.

۱۲ 12 آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند.

Alors ils crurent à ses paroles, ils chantèrent sa louange.

۱۳ 13 لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند.

Ils oublièrent vite ses œuvres, ils ne s’attendirent point à son conseil.

۱۴ 14 بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون.

Et ils furent remplis de convoitise dans le désert, et ils tentèrent Dieu dans le lieu désolé;

۱۵ 15 ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد.

Et il leur donna ce qu’ils avaient demandé, mais il envoya la consomption dans leurs âmes.

۱۶ 16 پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه.

Ils furent jaloux de Moïse dans le camp, [et] d’Aaron, le saint de l’Éternel:

۱۷ 17 و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید.

La terre s’ouvrit, et engloutit Dathan, et couvrit l’assemblée d’Abiram;

۱۸ 18 وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید.

Et un feu s’alluma dans leur assemblée, une flamme consuma les méchants.

۱۹ 19 گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند.

Ils firent un veau en Horeb, et se prosternèrent devant une image de fonte;

۲۰ 20 و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد.

Et ils changèrent leur gloire en la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.

۲۱ 21 و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود.

Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, qui avait fait de grandes choses en Égypte,

۲۲ 22 و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم.

Des choses merveilleuses dans le pays de Cham, des choses terribles près de la mer Rouge.

۲۳ 23 آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند.

Et il dit qu’il les aurait détruits, – si Moïse, son élu, ne s’était pas tenu à la brèche devant lui, pour détourner sa fureur de sorte qu’il ne les détruise pas.

۲۴ 24 و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند.

Et ils méprisèrent le pays désirable; ils ne crurent point à sa parole;

۲۵ 25 و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند.

Et ils murmurèrent dans leurs tentes, ils n’écoutèrent pas la voix de l’Éternel.

۲۶ 26 لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد.

Et il jura à leur sujet qu’il les ferait tomber dans le désert,

۲۷ 27 و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند.

Et qu’il ferait tomber leur semence parmi les nations, et les disperserait par les pays.

۲۸ 28 پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند.

Et ils s’attachèrent à Baal-Péor, et mangèrent des sacrifices des morts;

۲۹ 29 و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد.

Et ils provoquèrent [Dieu] par leurs œuvres, et une peste éclata parmi eux.

۳۰ 30 آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد.

Alors Phinées se leva, et exécuta le jugement, et la peste fut arrêtée;

۳۱ 31 و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد.

Et cela lui a été compté à justice, de génération en génération, pour toujours.

۳۲ 32 واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید.

Et ils l’irritèrent aux eaux de Meriba, et il en arriva du mal à Moïse à cause d’eux;

۳۳ 33 زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت.

Car ils chagrinèrent son esprit, de sorte qu’il parla légèrement de ses lèvres.

۳۴ 34 و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود.

Ils ne détruisirent point les peuples, comme l’Éternel leur avait dit;

۳۵ 35 بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند.

Mais ils se mêlèrent parmi les nations, et ils apprirent leurs œuvres;

۳۶ 36 و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید.

Et ils servirent leurs idoles, et elles leur furent en piège;

۳۷ 37 و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند.

Et ils sacrifièrent leurs fils et leurs filles aux démons,

۳۸ 38 و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید.

Et versèrent le sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan; et le pays fut profané par le sang.

۳۹ 39 و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند.

Et ils se rendirent impurs par leurs œuvres, et se prostituèrent par leurs pratiques.

۴۰ 40 لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت.

Et la colère de l’Éternel s’embrasa contre son peuple, et il abhorra son héritage;

۴۱ 41 و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند.

Et il les livra en la main des nations; et ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;

۴۲ 42 و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند.

Et leurs ennemis les opprimèrent, et ils furent humiliés sous leur main.

۴۳ 43 بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند.

Maintes fois il les délivra; mais ils le chagrinèrent par leur conseil, et ils déchurent par leur iniquité.

۴۴ 44 با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید.

Il les regarda dans leur détresse, quand il entendit leur cri,

۴۵ 45 و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود.

Et il se souvint en leur faveur de son alliance, et se repentit selon la multitude de ses bontés;

۴۶ 46 و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان.

Et il leur fit trouver compassion auprès de tous ceux qui les avaient emmenés captifs.

۴۷ 47 ‌ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم.

Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! et rassemble-nous d’entre les nations, afin que nous célébrions ton saint nom, et que nous nous glorifiions de ta louange.

۴۸ 48 یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه!

Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, de l’éternité jusqu’en éternité! et que tout le peuple dise: Amen! Louez Jah!